writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Mijn paaszondag (uit: de sterkste ware verhalen van kleine Backie)

door backie

Er werd aan de deur gebeld. Althans, dat dachten we.
'Dat is wel heel vroeg', zei mijn moeder, 'wie kan dat nu zijn. Kijk jij even?'
Ik ging naar het raam van de woonkamer en keek zijdelings tussen de plooien van het geelsatijnen gordijn naar buiten.
'Zie je iets', vraagt ze.
'Niets', deelde ik m'n moeder mee.
'Ja, 'k weet het', antwoordde ze, 'de gordijnen moeten dringend gewassen worden.'
Net toen ik naar de voordeur stapte, luidde een bel voor de tweede maal. Ik opende en zag nog steeds niemand. Boven mij hoorde ik gegiechel. Wat ik toen zag, klinkt misschien ongeloofwaardig: twee paasklokken die als een koppel gierzwaluwen door de lucht scheerden. Tot de dag van vandaag twijfel ik niet. Ik zag toen echte paasklokken! Ze waren goudkleurig, hadden vleugeltjes, en door hun turbulente vliegkunst vielen de in kleurpapier gewikkelde eitjes als uit de hemel naar beneden. Ik liep de verlaten straat op en raapte als een chocoladeverslaafd kind alle gebroken eieren samen. De klokken keken nog eventjes geamuseerd toe. Daarna verdwenen ze snel achter de traag wegtrekkende ochtendnevel.

Ik was toen negen jaar en sindsdien breng ik elke paaszondag achter het raam van mijn ouderlijk huis door. Daar wacht ik nu al negenendertig jaar op een tweede ontmoeting, meestal omhoog kijkend tussen de plooien van het witsatijnen gordijn. Kinderen van buurtbewoners, die mijn zogenaamde paasklokkenmania grappig vinden, durven wel eens belletjetrek doen. Maar ik laat me niet meer vangen door die valse bengels. Mijn klokken belden toen heel anders. Als echte paasklokken.

'Zie je iets', vraagt m'n moeder jaarlijks.
'Nog steeds niets', antwoord ik ieder jaar in herhaling vallend.
'Vreemd', zegt ze dan, 'het gordijn is nochtans gewassen.'

Backie

 

feedback van andere lezers

  • geertje
    H E E R L I J K
    "'Ja, 'k weet het', antwoordde ze, 'de gordijnen moeten dringend gewassen worden."

    dit doet het hem, en de laatste zin...
    alles ertussenin leest als een snoepje op mijn ontbijtbord.

    backie, zo is het aangenaam opstaan !!!!
    liefs, geertje
    backie: Dank u, geertje.
    Als u me soms een beetje gek vindt, dan weet u nu van welke kant het komt.
    groetjes. backie
  • Vansion
    Haha, kon je niet wachten tot zondag? Ik kon gisteren ook niet wachten tot vandaag...

    'vergewissend' kun je zo niet gebruiken; er moet "om mij ervan te vergewissen dat...blablabla" staan, mét voorwerp, voegwoord en wederkerig vnw. ... wat natuurlijk veel te zwaar klinkt ...
    ach, laat maar, je stukje is goe...

    pretiige gordijnpointe - satijnen tafereeltje - je hebt je leeftijd verklapt ...
    backie: Dank u voor de feedback, Vansion.
    'k Zeg ja, als Vansion woorden mag gebruiken als 'veromhelzend', dan zal ik ook maar ne keer iets speciaals doen. 'Vergewissend' klinkt ten eerste al niet, en ten tweede schrijf ik boven mijn stand met zulke woorden. Nu zie je maar: ik kan 't woord niet eens op een passende wijze gebruiken.
    Wat mijn leeftijd betreft. Dit verhaal is fictie, Vansion. De paasklokken bestaan niet echt en m'n leeftijd is zomaar uit de lucht gegrepen. Ik laat me altijd tenminste tien jaar ouder voorkomen in mijn verhalen.
    Groetjes. backie
  • commissarisV
    Mooi verhaal...Ik meen dat het 'geen haar op mijn hoofd DAT twijfelt' moet zijn. Groetjes
    backie: Dank u, commissarisV.
    Je hebt gelijk. Het moest 'DAT' zijn. 'Haar' is onzijdig, denk ik, en dan moet het 'dat' zijn, denk ik. Heb altijd probleempjes met dit en dat. Dat komt door in het dagelijks leven geen ABN te spreken.
    Heb de zin in zijn geheel veranderd. Mijn haar op mijn hoofd is verdwenen en zo ook de twijfel.
    Groeten. backie
  • Ghislaine
    Heerlijk om zo'n stukje te mogen lezen. Uitmuntend, zeker de laatste zin. Die deed het helemaal.
    backie: Dank u voor deze lovende feedback, Ghislaine.
    Ja, die gordijnen worden nu regelmatig gewassen. Zelfs zoveel dat ik in feite door de gaten van het kapotgewassen gordijn kan kijken.
    Groetjes. backie
  • Leona
    Ik heb gelachen backie, echt hartelijk gelachten
    mét je verhaal
    met de fb's
    én met je fb op fb's

    backie: Dankuwel, Leona. In vergelijking met mijn gegeven fb's op gekregen fb's is dit nu een enstige fb op jouw fb. Ik zal in m'n volgende fb op jouw fb iets humoristischer feedbacken.
    groetjes. feedbackie
  • waterklok1
    HILARISCH!
    kus
    lot

    backie: Dank u, Lot. Zie je mij daar zondag weer zitten voor dat venstertje. 'k Denk dat die paasklokken me al lang vergeten zijn.
    groetjes. backie
  • aditi
    Erg leuk. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat ik op mijn zevende kabouters met blauwe mutsen door het bos heb zien lopen. Als ik nu ergens ga wandelen, kijk ik altijd goed of ik niets zie lopen tussen de gevallen bladeren.
    :)
    backie: Dan heb ik nog geluk, aditi. Ik moet me maar eenmaal per jaar goed concentreren. Jij moet het ganse jaar alert blijven. En ze zijn zo klein hé.
    groetjes. backie
  • duivelstrikje
    WOW!!!!
    echt een heeeeeeeeeeeeeel erg leuk verhaaltje,
    een verhaal om van te genieten.
    Ik heb eventjes gelachen, vooral op het einde.
    Hilarisch stukje, echt prachtig om te lezen!
    Ben ik blij dat ik het iedere keer opnieuw kan lezen, het is echt een verschrikkelijk leuk verhaal!!!
    Ik geloof je best, ik wou altijd al eens een echte paashaas zien of paasklokken spijtig genoeg heb ik er nooit te zien gekregen, het is leuk om te weten dat iemand anders ze te zien heeft gekregen! ;)
    Het is leuk om te geloven.
    Fijn verhaaltje! echt! superfijn om te lezen, ik genoot ervan.
    Kusjes
    fientje
    backie: Goed kijken en luisteren, duivelstrikje. Ze komen vanuit het zuidoosten en ze giechelen voortdurend. In de paashaas geloof ik voorlopig nog niet. Er zitten wel soms wilde konijntjes in mijn tuin. Maar die leggen geen eitjes, wel veel keuteltjes.
    groetjes. backie
  • knuffieke
    Heel graag gelezen.. mooi zo een kinderdroom in gedachten houden.. hopelijk kom je ze nog eens tegen

    backie: De paasklokken tegenkomen gebeurt niet meer, denk ik. Maar de klokken horen, elke dag veel te veel. Ik woon 100m van een kerk. Amaai!
    Wederom bedankt, Sonia.
    groetjes. backie
  • VickyLievens
    Heel grappig.
    Knap, heel knap geschreven!
    Groetjes Vicky
    backie: Dank u, Vicky.
    groetjes. backie
  • verf
    sorry dat ik bij dit schiterend verhaal eventjes terugkom op wat ik schreef op uw reacsie op mijn gedicht
    HA.SJ.IE.SJ
    het moet zijn GEEN dokters geen terapeuten
    ik heb dat allemaal gezien en ik ben kwaad
    het enige dat ik kan doen is erover schrijven
    veel groeten

    eddy

    backie: Oké Eddy, mijn excuses voor die feedback waarin enkele woorden staan die ik, zonder u te kennen, zomaar zonder goed na te denken op je afvuurde. Je antwoord op die feedback was meer dan duidelijk. Ik zal de volgende keer minder dom zijn als ik je een feedback geef.
    Groeten. backie
  • erinneke
    vreemd, ik dacht dat ik hierop al gereageerd had? enfin, voorgaande op het vorige bericht wil ik iets zetten over stijlbreuk. Ik begrijp perfect wat je bedoeld met die filmische vergelijking, ik had daar zelf ook al aan gedacht, maar dat is niet echt waar de stijlbreuk zit. Je hebt enerzijds een sprong van verleden naar heden etc... dat is ok voor mij. Wat echter stijlbreuk is, is de geheel andere manier om iets te beschrijven, en dat gaat verder dan louter een andere tijd of een ander perspectief. Het voelt haast aan of het gewoon op een ander ogenblik geschreven is, uit een ander verhaal gegerepen of door een andere persoon. En dat gevoel krijg je niet in die films (if you get my drift)... Enfin, ik ben misschien wat overkritisch. Wat je dochter betreft, wees maar zo zeemzoetig als mogelijk is, dan is dat meisje de grootste geluksvogel op aarde, en schrijf er maar over, ik merk dat de meeste mensen hier daar wel voor te vinden zijn. Het is gewoon niet zo mijn ding. n je verliest er geen lezer aan, mijn nieuwsgierigheid wint het altijd van de schrik teleurgesteld te eindigen. Idioot dat ik die feedbackboxen misbruik om meningen uit te leggen, te verantwoorden, te communiceren, maar ik zag niet veel andere mogelijkheden om het ergens anders te doen. Erinneke
    backie: In naam van alle misbruikte feedbackboxen geef ik je mijn emailadres. Zo kun je, indien je ooit zin hebt, mij persoonlijk misbruiken. Het mag, maar het hoeft niet. Misschien wil je me ooit iets meedelen dat niet echt in een feedback thuishoort. Mijn emailadres is heydeels@hotmail.com
    groetjes.
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .