naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Stokjes

door pieter

Vooraf:
Dit is een deel van het vervolg op De Receptie.
De niet-Finse ontwerper is door de general manager uitgenodigd op zijn midzomer soiree.
In het onderstaande beschrijf ik een deel van wat de man zoal meemaakt in die chique entourage.
Het is vooral een oefening in dialoog schrijven en daardoor een bepaalde sfeer op te roepen.
Graag ontvang ik jullie feedback.
Alvast bedankt,
Pieter.

En natuurlijk een heel goed jaar toegewenst.


'Meneer, meneer.'
Een meisjes en een jongen kwamen recht voor hem staan. Een jaar of negen en duidelijk een tweeling.
'Meneer, meneer. U komt uit China hè.'
'Ja. Dat klopt. Uit Hong Kong. Hoe weten jullie dat?'
'Dat heeft de buurvrouw verteld. Maar u bent geen Chinees?'
Hij begon er lol in te krijgen. Nog niet zo afstandelijk als de meeste volwassenen in dit land.
'Nee jongens. Ik ben een Europeaan, net als jullie. Alleen kom ik uit West-Europa en jullie uit Noord-Europa.'
'Wat hebt u daar gedaan?'
'Ik ben schoolmeester geweest. Ik gaf tekenles.
'Oh'.
'Daar eten ze toch met stokjes, hè.'
'Ja.'
'U ook?'
'Soms. Als dat zo uitkwam. Eigenlijk heel vaak.'
Het viel hem op dat zij, helemaal voor hun leeftijd, uitstekend Engels spraken. Hij zag ze nadenken.
'Is dat moeilijk? Meneer. Met stokjes eten?'
'Nee hoor. Dat valt best mee. Ik kan het jullie zo leren.'
'Papa heeft ze in de keukenla liggen', riep het jongetje en samen met zijn zus schoot hij door de bosjes naar hun eigen tuin.
'International School', zei een man tegen hem. 'Ik breng ze daar elke zaterdagochtend heen. Knutselen en spelletjes doen, zo leren ze spelenderwijs met kinderen uit andere landen omgaan èn alles in het Engels. In de tussentijd doe ik boodschappen en haal ze na drie uur weer op. Kan hun moeder uitslapen en rustig de krant lezen. Ik ben huisman. Zeer aan te bevelen. Beste baan die ik ooit gehad heb.'
Binnen tien minuten hadden die twee een schaaltje met cashewnootjes leeggeroofd.
'Buurvrouw, buurman. Kijk eens.'
Ze hielden het lege schaaltje voor hun neuzen.
'Die meneer uit China heeft ons geleerd hoe je met stokjes eet.'

feedback van andere lezers

• GoNo2
  Genoten!
  pieter: Noël,
  Dank je wel dat je genoten hebt.
  Vriendelijke groet,
  Pieter.
• danvoieanne
  Leuk verhaal en eten met stokjes is een gewoonte dat men onder de knie
  moet krijgen, inderdaad.
  pieter: Dank je Anne,
  Plezierig is het feit dat je dit als een leuk verhaal ziet. Het moet een onderdeel worden van een groter geheel. Maar dan ook met een 'verborgen traan' er in . Hoe die traan te beschrijven, dat weet ik nog niet.
  Vriendelijke groet,
  Pieter.
• Ghislaine
  Het onbevangen karakter van kinderen is leuk om te beschrijven. Met een glimlach gelezen.
  pieter: Dank je Ghislaine,
  Ik heb het ook met een glimlach geschreven. En je feedback is bemoedigend.
  Vriendelijke groet,
  Pieter.

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 6

Uitstekend: 3 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 3 stem(men)