naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Spijs & Spel - paragrafen 12 tot en met 16

door doolhoofd

Een aanklacht tegen de Spektakelmaatschappij waar ik al jaren aan bezig ben. Helaas te lang om hier in zijn geheel te plakken. De volledige tekst staat op https://www.doolhoofd.be . Mijn site is een doorgelinkte Blogger-pagina met cookies van Google, gegarandeerd malwarevrij. Hieronder paragrafen twaalf tot zestien (van dertig).


12) Een gelijkaardige overvoering vindt plaats in de hedentijdse cinema. Cynische prostitutie van het metershoge witte doek (pro-statuere: tentoonstellen) - in de hedendaagse cynische cinema (cynema) gaat het allemaal om de overdonderende impact van het medium zelf. De verhalen zijn uit de duim gezogen (povere fictie) en niets nieuws (originaliteitsgraad xerox), alles draait om een technische afpersing van een lauwe beheksing door een aanval op de zintuigen met een reeks "verbluffende special effects" - die al lang niet verbluffend meer zijn, die al lang niet speciaal meer zijn, die al lang niet effectvol meer zijn. Het is een eindeloos proces van recyclage en reprise waarin reeds talloze sequels en prequels en reboots en remakes en spin-offs en crossovers werden geproduceerd - deze zijn echter geen vervolg van een of andere belachelijke tweedehands verhaallijn maar enkel nog spectaculairdere klonen. De meesten zijn slechts openlijke pogingen om de wijdgerekte hocus-pocus, het volledig vervalste Marvel van de effecten nog verder uit te melken.


13) De paradox van computergegenereerd beeldmateriaal dat uitgedokterd is om de kijker versteld te doen staan is misschien dat het tegelijkertijd alsmaar realistischer én ongelofelijker (verbazingwekkender én onaannemelijker) wordt. Overtrokken sensatie: de apocalyptische visuals zwellen alsmaar verder op terwijl het magere plot alsmaar verder krimpt bij iedere iteratie. Het is niet vergezocht om te spreken over de opkomst van de techno cinema, zoals men kan spreken over de opkomst van de techno muziek: geen narratief de naam waardig, geen boodschap, geen logica, geen samenhang, geen geloofwaardigheid; geen werkelijke substantie. Het enige dat je krijgt is een pellucide aaneenschakeling van effecten, een nutteloze poppenkast gespeend van diepere betekenis, voorgeprogrammeerd (op voorhand dood) en koud opgediend door een machine. De verleiding van de film wordt aldus gereduceerd tot een parade van het extreme, buitengewone en bovennatuurlijke, tot megalomanie en pure pronkzucht.


14) Spoken en vampiers en weerwolven en zombies; haaien en dinosaurussen en draken en monsters bij de vleet; heksen en tovenaars en magie en sprookjeswerelden; tijdreizen en robots en aliens en ruimteschepen; superhelden met superkrachten die in kokette kostuums de wereld redden. Ijlhoofdig overdreven geweld ("actie"), achtervolgingen, stunts, explosies, enzovoort, enzoverder. Een serie geënsceneerde kneepjes en suffe kunstjes aan elkaar geregen, alles gekruid met een vleugje romantiek, opgeleukt met een paar simpele grappen en afgewerkt met een stroperige saus van cliché sentiment als de zoveelste gefakete trucage (hypokrites: acteur). "Als niets waar is dan is alles spektakel, de vetste portefeuille betaalt voor de meest verblindende lichten," merkte Timothy Snyder schamper op, en dit is hier zeker het geval. Technologische forcering van de farce: deze attracties kosten letterlijk honderden miljoenen om te produceren - en rijven nog veel meer binnen want de massa vreet het allemaal, bij voorkeur met een oversized emmer corn in de ene hand en een overpriced coke in de andere. Junk food, junk film, junk fun. En eens je hem thuis op Blu-ray hebt blijkt de kermis die drie weken de hype van het moment was natuurlijk gewoon de zoveelste sof.


15) In alle ernst: deze blockbusters hebben niets te bieden, ze verschillen of verbazen op geen enkele manier, ze zijn enkel meer van dezelfde gestandaardiseerde ellende, verkleuterde dramatiek die moddert naar de laagste gemene deler, voorspelbare en vergeetbare troep, en zelfs al mikken ze steevast op het hart en het buikgevoel in plaats van op het hoofd en het verstand, toch blijkt het merendeel ervan uiteindelijk slechts overtollig staarvoer ontdaan van alle emotionele resonantie. "Zeggen dat de personages van bordkarton zijn is een belediging voor een nuttig verpakkingsmateriaal," luidt een beroemde scherts van Roger Ebert over de actieflop The Spirit. Michael Bay's vijfde Transformers bijvoorbeeld is gewoon totaal zielloze derrie. De Power Rangers reboot: belabberde rotzooi waar al vijf sequels voor gepland staan. Fantastic Beasts: ik ben opgestapt na vijftien minuten. De Predator reboot: wat een schande! Waarom investeren zoveel mensen zoveel hoop in twee uur durende sessies van infantiel oogsnoep? Zou het niet goed goed zijn voor ons om voorbij deze ijdele schijnvertoningen te evolueren? We kijken niet naar dergelijke dingen voor kennis of informatie, dat staat wel vast.


16) Vandaag de dag voegt men zelfs een derde, vierde en vijfde dimensie toe aan de pellicule. Technologische nieuwigheden om de bioscoopbeleving intenser te maken stapelen zich op terwijl de film langzaamaan wordt omgevormd tot een UHD virtuele realiteit in een expliciet streven naar een alsmaar zwaardere inslag van het medium en een alsmaar diepere onderdompeling van de toeschouwer in de onzin. De geluidsbanden worden al in driehonderdzestig graden Dolby Surround door je heen geblazen. 4DX: bewegende stoelen, de toegevoegde rekwisieten van water en wind en geur en licht! Laser Ultra 3D: meer helderheid, meer kleur, meer realisme, méér detail! De Image Maximum ofte IMAX-ervaring: een nog groter scherm en een nog geavanceerdere stereofonie van het geluid! OMNIMAX: film op een koepel die je ganse gezichtsveld dekt! Of Barco Escape, "de beste immersieve cinema-ervaring ooit: door drie projectoren te combineren met drie schermen - één vooraan en één in beide hoeken - wordt een indrukwekkend panoramisch effect gecreëerd dat het publiek helemaal meesleurt." De trend is gemakkelijk gedetecteerd: meer medium, minder inhoud - en premium prijzen! Much ado about nothing: wat heb je aan al die felle foefjes en schelle snufjes wanneer de prent pulp met puddinghersens is? Maar de dorst naar simulaties is blijkbaar een drang die iedere dag dringender wordt. Monster movies met monster budgets op monster screens: hyperspectaculaire monstrositeiten die alle voorspellingen van Baudrillard ver overtreffen.

feedback van andere lezers

• GoNo2
  Goed, maar niet voor iedereen begrijpbaar.
  doolhoofd: Toegegeven!
• maarten54
  Er zijn meerdere delen begrijp ik uit de titel.
  Ik vind het moeilijk leesbaar wat deels komt door de strotvloed van , zo ik dat noem, lastige woorden, waar van er vele wel weg gelaten kunnen.
  Ik heb het gelezen maar weet niet waar het overgaat, het verhaal houd beslist mijn aandacht niet vast en nodigt mij ook niet om eerdere delen terug te gaan lezen..
  Ieder zijn smaak natuurlijk, niet lelijk bedoelt, maar gewoon mijn mening.
  
  doolhoofd: strotvloed > stortvloed
  weg gelaten kunnen > kunnen worden
  overgaat > over gaat
  het verhaal houd > houdt
  nodigt mij ook niet > nodigt mij ook niet uit
  niet lelijk bedoelt > bedoeld
  
  Blijkbaar neem je onze prachtige Nederlandse taal niet helemaal ernstig?
• Jan__Willems
  Op zijn minst een aanklacht. Heb dit graag gelezen en het is zeker herleesbaar, dus ik kom nog eens terug. Sterke zinnen.
  doolhoofd: Bedankt. Heb er dan ook hard aan gewerkt. :)

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 4

Uitstekend: 1 stem(men), 33%
Goed: 2 stem(men), 67%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 3 stem(men)