writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Spijs & Spel - paragrafen 25 tot en met 29

door doolhoofd

Een aanklacht tegen de Spektakelmaatschappij waar ik al jaren aan bezig ben. Helaas te lang om hier in zijn geheel te plakken. De volledige tekst staat op https://www.doolhoofd.be . Mijn site is een doorgelinkte Blogger-pagina met cookies van Google, gegarandeerd malwarevrij. Hieronder paragrafen vijfentwintig tot negenentwintig (van dertig).


25) Uit The Big Bang Theory, seizoen vijf aflevering negen: Penny: 'Wat zijn jij en professor drukdoener vanavond van plan?' Leonard: "Star Wars op Blu-ray." Penny: 'Heb je die film niet al duizend keer gezien?' Leonard: "Niet op Blu-ray. Maar twee keer op Blu-ray." Penny: 'Oh, Leonard...' Leonard: "Ik weet het. 't Is treurnis in hoge resolutie."


26) Onze toekomst is: treurnis in hoge resolutie. Misschien kunnen we zelfs gewagen van een nieuwe stoornis, een nieuwe misselijkheid: geen zeeziekte maar zieziekte, kijkziekte. Spectare: bekijken - spektakel betekent zichtbaarheid, extreem spektakel betekent extreme zichtbaarheid. Een opdringerige, totalitaire en intimiderende hyperzichtbaarheid; Baudrillard noemde haar zelfs terroristisch. Deze hebben we te danken aan onze alomtegenwoordige technologie, die alles inzet op het optische. Aan de klinische precisie van de heldere rechthoek waar we onder hedonistische hypnose en narcistische narcose naar blijven gapen, als motten betoverd door een lamp - want daar schijnt het licht, daar spelen de meeste gebeurtenissen zich dezer dagen af: the screen is the scene, the medium the message. We hebben haar te danken aan de overbelichte gestrengheid van onsterfelijke digitale informatie, aan het hyperrealisme van foto en video en aan de superlatieve dimensie van het UHD detail. Aan het nimmer knipperend staren van de camera; van het inzoomen, het focussen en scherpstellen; van de close-up, de freeze-frame, het stilstaand beeld.


27) Waar we mee te maken hebben - geschilderd met een brede borstel weliswaar - is een monstreuze hyperexacte pornografie van het sociale; nog botter gesteld: het is de panoptische horror van de veralgemeende sociale porno in al haar opzichtigheid. Niet zozeer in de zin van een of andere circulerende seksualiteit, die zeker en vast aanwezig is, maar in de zin van de dominante visuele vraatzucht die zo kenmerkend is geworden voor onze cultuur, de doorgeslagen spectaclistische fixatie die al lang alle grenzen van rede, verstand en fatsoen overschreden heeft. Om nog een klinkende quote toe te voegen, ditmaal van Yukio Mishima: "de bijzondere kwaliteit van de hel is dat je alles duidelijk kunt zien tot op het laatste detail."


28) Pornografische fascinatie van de radicale oppervlakkigheid, pornografische terreur van de microscopische perfectie. Alles moet worden witgewassen, opgepoetst en uitgezuiverd, tot op de allerlaatste letter, pixel en porie. Ieder individu moet onder de loep worden gelegd, ieder gezicht verzorgd, ieder figuur gestileerd, ieder bedrijf gelogoficeerd, iedere ruimte gereinigd, ad infinitum, ad nauseam. De camera's zijn overal, kleiner dan ooit en aanwezig in elk apparaat; iedereen moet zijn/haar bestaan in real time en in het volle licht opvoeren onder de druk van de lens; zelfs het banaalste tafereel moet voor eeuwig worden vastgelegd en gedeeld worden met gans de wereld. "Wat Orwell niet voorspeld had is dat we de camera's zelf zouden kopen, en dat onze grootste angst zou zijn dat er niemand aan het kijken is" (Keith Lowell Jensen).


29) Kankerachtige wildgroei van de verschijningen, ongeremde proliferatie van de beelden, ijskoud delirium van de overcommunicatie; nonstop newsfeeds, oeverloos gezwets, compleet continue copulatie van het tekensysteem met zichzelf. T.M.I.: Too Much Information! Geboorte en dood, operaties, relaties, bruiloften, maaltijden (food porn), woningen, politiek, sport, tekeningen en schilderijen, concerten en optredens, de natuur en de dieren, het lichaam en de seks uiteraard, plus allerhande rare en halfgare grillen en grollen. Alles wordt cryogeen bevroren in zijn eigen verschijning en uitgezonden naar de publieke leegte, heel het leven wordt tot spektakel gemaakt en beloerd, in een gigantische cavalcade van exhibitionistisch exces, in een hallucinante zondvloed van zichtbaarheid. Het is de triomf van alles wat inhoudsloos en oppervlakkig is, een extravaganza dat ver verwijderd is van zijn finale, aangezien er geen twijfel over bestaat dat wij in onze waanzin zullen volharden tot het bittere eind.

 

feedback van andere lezers

  • Jan__Willems
    graag gelezen, je merkt dat er over nagedacht is... Schrijven is schrappen
    doolhoofd: Bedankt.
  • GoNo2
    Dank u!
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 4

Uitstekend: 2 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 2 stem(men)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .