Passie voor schrijven
|
||
home wat is writehi(s)story? bladeren uitgeven gezamenlijke publicaties boekenwinkel manuscriptanalyse inschrijven contact | ||
top 10 wedstrijden forum hulp |
Volg ons op facebookGa naar chat |
Paringsdans - Zilvergrijs en mauvedoor Attendant_Moon
Paco droeg een zilvergrijs pak met een lichte ondertoon van mauve. De kleur mauve was in de 19de eeuw toevallig uitgevonden door een achttienjarige, die zich een vakantie lang had opgesloten in een zelfgebouwd laboratorium op zolder, uit liefde voor de scheikunde en om een middel te vinden tegen malaria. Die belangrijke uitvinding gebeurde niet, maar in zijn zoektocht werd wel de kleurstof mauve geboren. Het was een kostelijke kleur en het zou even duren vooraleer ze een geliefde kleur werd onder de meest modieuze welgestelde dames. Dat was vooral nadat een extravagante keizerin deze kleur stelselmatig was beginnen dragen, omdat ze vond dat het de kleur van haar ogen was. Maar zoals met elke jeugdige schoonheid kwam ook de kleur mauve in verval en werd ze door Oscar Wilde in Het portret van Dorian Grey, gebruikt om een generatie oudere dames, die de kleur trouw waren gebleven, te duiden. "Vertrouw nooit een vrouw die mauve draagt" en zo mocht je misschien denken dat mauve een perfecte kleur was voor Paco. Hij was dan wel geen vrouw, hij was een echte vrouwengek. Het was zijn hoog vrouwenvlindergedrag dat het vertrouwen bij het andere geslacht in een langdurige relatie fnuikte. De afgelopen tien jaar was het een komen en vooral gaan geweest van vrouwen. Knappe, elegante vrouwen met blonde of bruine haarlokken, rood golvend haar of zwarte krullen. Hij had ze allemaal met zijn liefde omarmd. Ze vertoefden maar wat graag in zijn buurt. De aandacht die hij aan hen gaf kende bij andere mannen geen gelijke. Zijn charme was aanstekelijk, de attente blik die ze van hem kregen deed hen zwijmelen, nog maar te zwijgen over zijn toewijding voor hen tussen de lakens. Mocht je denken dat het een frisse lentebries was geweest die de lakens van hun lichamen had ontdaan, ik moet je teleurstellen. Zijn handen gleden over al hun curven en benadrukte hun aller vrouwelijkheid met een overvloed aan strelingen, die als een onzichtbaar kleed bleven nazinderen nog lang na zijn vertrek. Hij was als het ware de beschermheer van hun naaktheid en de dienaar van hun vrouwelijkheid.
feedback van andere lezers
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.
Totale score: 8 Uitstekend: 4 stem(men), 100% Goed: 0 stem(men), 0% Niet goed: 0 stem(men), 0% totaal 4 stem(men) |