Volg ons op facebook
|
< terug
Ooit zie ik haar terug...
Lang geleden dat ik 's avonds nog een terrasje gedaan heb. Het weer is zacht, na al die regen mag het wel even. Schoon volk, moet ik zeggen. Naast mij zit een charmante dame van een jaar of veertig, zuinig nippend aan een glaasje witte wijn. De druppels op haar glas glinsteren als diamanten in de zon. Ik draai m'n stoel om haar beter te kunnen zien. Zij doet krak hetzelfde. Het ergert me een beetje, als ik een aap wil zien zal ik wel naar de zoo gaan, bedenk ik mij. Ze lacht haar witte tanden bloot en knipoogt. Legt haar ene been over het andere. Doet me denken aan Basic Instinct…
Ze is uitdagend en ze weet het. Ik ook. Ik drink een volle teug Kriek. Eerst wilde ik een klein slokje nemen, kwestie om te laten zien dat ik goed opgevoed ben in de brousse. Maar m'n dorst is groter dan m'n opvoeding. Wederom schiet ze in lach. Een aanstekelijke lach. Ik lach mee, vraag me niet waarom ik mezelf zit uit te lachen, 'k weet het niet…
Er zijn zo van die dagen dat je de indruk hebt dat de hele wereld je toelacht. Komt het door de zon in combinatie met de drank? Ik denk het. Waarom kom je niet hier zitten, hoor ik haar vragen. Heeft ze het tegen mij? Schijnbaar wel. Tegen die zatlap die ligt te slapen met z'n hoofd op z'n armen zal het wel niet zijn, vermoed ik. Ik doe wat ze vraagt en ga bij haar zitten. Normaal gezien ben ik niet rap verlegen maar nu zit ik mij af te vragen hoe ik een gesprek moet beginnen. Zou ik zeggen dat ik een beroemde schrijver ben en de Nobelprijs voor literatuur gewonnen heb? Zou ik zeggen dat ik meegewerkt heb aan een bestseller met name het telefoonboek? Het klinkt niet helemaal geloofwaardig, maar kom ….alle begin is moeilijk.
' Mooi weertje hé?'zegt ze.
' Ja, we mogen niet klagen, zo lang het maar niet regent...'antwoord ik, mij afvragend hoe lang een gesprek kan duren dat uitsluitend over het weer gaat.
' Denk je dat het nog gaat regenen?'
' Het zou de eerste en de laatste keer niet zijn hé?'zeg ik. Verdomme, denk ik, ik kan evengoed het weerbericht van een hele week vertellen. Na regen komt zonneschijn en andersom ook!
' Gaan we over niets anders dan het weer praten?'vraagt ze met een glimlach.
' Laten we beginnen met je naam?'vraag ik bijna smekend.
' Goed idee, hoe heet je?'zegt ze.
' Ik heet Noël, maar de meesten die me kennen zeggen GoNo...'
' Ik heet Rita, maar de meesten die me kennen zeggen zotte Rita...'
' Waarom?'
' Omdat ik soms zotte dingen doe, simpel toch? Waarom noemen ze je GoNo? Klinkt als een merk van een energydrankje...'
' 't Is een samentrekking van mijn voor-en achternaam, ook simpel toch?'
' Wil je nog iets drinken?'
' Ja, hetzelfde...'
' Hetzelfde gaat niet, je hebt het juist leeg gedronken...'
Weer schiet ze in een spontane lach, sommige zotten mogen er zijn, denk ik dan…
Ik bestel nog een Kriek en een wit wijntje.
' Mag ik bij je slapen?'vraagt ze plots.
Wablief, ik hoor het in Keulen donderen en de paasklokken zijn ook al onderweg. Mijn onderbuik wil 'ja' zeggen, maar mijn verstand zegt me dat ik moet oppassen. Ze kan evengoed een psychopate zijn hé?
' Ik bedoel op de zetel of op een stoel, begrijp me niet verkeerd. Ik doe soms wel gekke dingen, maar ik kruip niet met iedereen in bed...'
' Daar heb ik nog niet eens aan gedacht...'lieg ik er op los.
' Ik kan de trein niet nemen en voor een hotel heb ik geen geld genoeg...'
' Tja, ik weet het niet, je overvalt me een beetje hé?'
' Toe, zeg ja, je gaat me toch niet alleen achter laten, ik ben een kwetsbare vrouw...'
Dat laatste neem ik met een korreltje zout wat zeg ik, met een kilo zout, zo kwetsbaar ziet ze er niet uit.
Twee heren stappen op ons tafeltje af. Ze kijken me geringschattend aan…
' Kom Rita, het is tijd om op te stappen en we gaan geen show verkopen om de eenvoudige reden dat we het kotsbeu zijn om achter jou te moeten zoeken. Je had afgesproken om op het kerkhof te blijven. Je moeder draait zich nu al om in haar graf...'
' Zeg, kunt ge dat niet op een andere toon zeggen?'werp ik op.
' Meneer zou er beter aan doen zijn grote muil te houden. We zijn van de federale politie en begeleiden mevrouw. Nog vragen?'
' Niet dat ik weet, maar waarom moet ze begeleidt worden?'
' Omdat ze onder verdenking staat van moord op haar moeder, ik zeg wel onder verdenking, ze is voorlopig nog steeds onschuldig...'
' Is ze dan aangehouden?'
' Ja, op last van de onderzoeksrechter.'
Rita kijkt me aan, lacht nog één keer haar tanden bloot. Fluistert zachtjes" we zien elkaar terug", staat recht en verdwijnt met de twee heren in de intussen gevallen nacht. De sterren doen me denken aan de diamanten druppels op haar glas…
Ik weet dat ik haar ooit terug zal zien…
©GoNo
feedback van andere lezers- Greta
Geweldig!
GoNo2: Dank u! - doolhoofd
CrimiClowns: Zotte Rita...
Vanaf morgen in de bioscoop; kinderen niet toegelaten.
Bij aankoop van twee tickets een gratis exclusieve Zotte Rita-sleutelhanger!
(Ik zeg zomaar wat.)
GoNo2: Dank u! - Koyaanisqatsi
Sympathiek meiske...
GoNo2: Dank u! - drebddronefish
Verrassende wending! Vermakelijk neergezet weer Gono!
GoNo2: Dank u!
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 8Uitstekend:   4 stem(men), 100%Goed: 0 stem(men), 0%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 4 stem(men) |
