|
< terug
lachen mag
Miniatuur: Toelachen mag...
Ik heb een klein autootje, een swift uit 2002, fijn ding, tweede hands natuurlijk en inmiddels 17 jaar oud. Deze krentenweger vind nieuw te duur. Een sigaretten aansteker voor de Tom zat er niet in en de ramen moeten met zo een ouderwets handeltje op en neer gedraaid worden.
Ik ben er mee door de wasstraat gegaan, ging puik. Een meisje vraagt welke prijs de was beurt mag zijn en houd mij het pinding voor; zo gepiept. Even naar voren rijden, motor uit, raam dicht en wachten maar tot het hele traject is gedaan.
"Goh" zegt mijn vader later, "gewassen?, kun je mijn auto ook doen?" Tuurlijk kan ik dat.
Zijn auto is iets luxer: Elektrische ramen, radio, airco en nog een paar dingen. Gelukkig rijd hij niet meer want zelf vind hij dat hij te oud is met zijn 93 jaar en niet snel genoeg meer reageert in het verkeer; weg doen is zonde: Je weet maar nooit of het ding nog eens nodig is.
.
In de wasstraat de vraag van het meisje welke wasbeurt, pinding onder mijn neus en vooruit met de geit. Ik rij hem met de voorwielen op de band, stop de motor en wil het raam dicht draaien. Zonder kijken gaat mijn hand naar het draai handeltje…dat er niet zit. Oh ja, elektrisch, bedenk ik mij en tast naar het knopje. Het knopje was snel gevat maar er gebeurde niets. Met de eerste waterstraal al op de korte motorkap duurt het even voor ik besef dat het contact eerst aan moet voor de knop zal gehoorzamen te doen wat moet. Lichte paniek verhinderd dat ik snel genoeg reageer en het contactsleuteltje omdraai. De eerste straal spuit naar binnen. Stom genoeg vat ik eerst de tas op de bijrijdersstoel en houd die naast mijn hoofd terwijl ik het sleuteltje omdraai. Om wil draaien… Het stuurslot doet zijn werk goed. Reeds zeiknat laat ik de tas vallen, krijg een zeep waterstraal in mijn bakkes die vreselijk in mijn ogen prikt alvorens ik aan het stuur ruk om het stuurslot vrij te maken.
Na een kort en eenzijdig 'gesprek' met 'boven' lukt het eindelijk het raam te sluiten. Ik trek mijn T-shirt uit om mij min of meer te drogen, maar vooral om de zeep uit mijn ogen te wrijven.
Binnen is bijna alles wel nat, maar ik bedenk dat de binnenkant nu ook eens schoon is, dat is weer een plusje.
Het gebeuren werd niet opgemerkt door het was-meisje dat de knoppen bediend, wel bij de andere auto wassers. In deze zaterdag drukte staat er een man/vrouw of 15 mijn kant op te kijken met een brede lach op hun gezichten. Rotzakken…
Ik kan niet anders dan mee lachen, er is niets ernstigs gebeurt ten slotte en pa zal ook blij zijn…
feedback van andere lezers- GoNo2
Ik treed Koya bij! - Koyaanisqatsi
Taalzondaar inderdaad, maar aangezien de inhoud voor mij primeert ga ik daar niet van wakker liggen. En wat kan ik zeggen van de stommiteit? Ik die er ooit in slaagde in de wastunnel een aanrijding te veroorzaken... - doolhoofd
vind, rijd, vind, gebeurt...
Taalzondaar!
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 2Uitstekend:   0 stem(men), 0%Goed: 2 stem(men), 67%Niet goed: 1 stem(men), 33%totaal 3 stem(men) |
