naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Hel: deel I

door fugaz

In 'sanbenito' gehulde schimmen dwalen door de grauwe bossen, uitzicht op de steegjes. Met ontbonden kadavers langs hun tenen kruipend, de ergernis ten einde. Vertoornd en ontzield drijft hun fatum, hun drieste bestaan, langs de mistige oevers. De nevel sluimert steeds dichter vanuit alle windstreken, kreten en gekerm vanuit hun ontzielde vertoornde binnen.
"Alles was anders toen er nog licht was. Kijk nu, hoe het grauwe grijs het groene fris vervangen heeft. Hoe komt het? Wie wist er nog wat mee aan te vangen. De paranoia stak de kop op. Het moet gezegd, in die tijden was alles een routine, geen vuiltje aan de lucht, geen pijn, geen leed, geen leven."

"Zaligheid verwordt wanneer het leed verdragen kan worden."

"Hum, Geef nog eens door, wil je."
"Hier, neem aan."

Kan het zijn dat het geheugen alles in de steek laat en achteloos nietig verweesd laat?
Het is toch ooit zo geweest. De zinloosheid van het brein bij dictatoriale onderwerpingen aan een despotisch regime van autoperceptie.

"Hoe stom kan men zijn, hou je dit vol? Stom zijn!"
Geen antwoordt werd verdeeld.

Het stamt uit verre tijden, de onderdrukking van de massa. Ze zullen ons nooit helemaal krijgen. We zijn in onze onwaardigheid toch nog het vermogen om eigen ideeën te denken rijk, of niet?

"Sanbenito, hoe gaat het?"
"Hoe ken je mijn naam?"
"Ik ken je naam ook niet."
"Waarom noem je me dan zo?"
"Waarom zou ik je zo niet noemen?"
"Ik weet het niet."
"Ik ook niet."
"Wat wou je eigenlijk vragen?"
"Hé, waarom antwoordt je niet?"
"Hé!!!"
"Wie ben je eigenlijk?"
"Ik ken je niet! Laat me!"
"Jij kwam tot mij."
"Neen, laat me nu maar."
"Eigenlijk spreek ik niet met je."
Doffe woorden vielen links en rechts op te vangen in het gewoel.

Uit de hemel daalden engelen neer, met zwepen gewapend en krijsend naar de onbegrijpende massa gedrochten, in de geërodeerde delta gedwongen.
Her en der dweepte een enkeling met de autoriteit, wat met een gedwongen kastijding bezweert werd.

feedback van andere lezers

• geertje
  Jurgen,
  aan deze tekst kan ik niet echt iets overhouden, tenzij een gevoel van "overdadig beladen met beeldende woorden", een geheel houd ik er echter niet uit...
  
  Wat wil je hiermee uiteindelijk duidelijk maken?
  Je talent om te schrijven?
  Je kan dat, (cfr. je gedichten) en dat wist ik.
  
  Deze tekst raakt me niet, wegens voor mij te "onsamenhangend".
  Daarbij schrijf je achteloos een stel fouten, die een schrijver niet (meer) zou mogen maken...nog even oefenen dus. voorbeelden:
  "Hé, waarom antwoordt je niet?" = antwoord je niet
  "wat met een gedwongen kastijding bezweert werd". = bezweerd
  
  Ik kijk uit naar een volgend verhaal...
  Jouw gedichten blijf ik waarderen, want die zijn goed geschreven.
  geertje
  fugaz: Geertje,
  
  Terechte feedback.
  Over de inhoud meot je je geen zorgen maken, het is de bedoeling onsamenhangend over te komen met als doel een hogere diepgang te zien.
  Maar het kan niemand verweten worden het niet te zien. Ik bekijk het als muziek, sommige nummer raken je andere niet en siommige geven je een diepere betekenis en andere niet.
  
  Wat mijn taal betreft, ja, er is al op gewezen. Ik doe mijn best correct te schrijven, doch in eerste instantie wil ik een gevoel overbrengen.
  
  Bedankt dat je mijn gedichten liever leest.
  
  Jurgen
• waterklok1
  engelen met zwepen?
  ik snap het niet echt... zijn die schimmen geesten of zielen van tijden die ooit bestonden?
  Zo een soort 'schim' van een vervlogen tijd gedoemd om te dwalen? Voor altijd...
  En wat bedoel je met engelen met zwepen? Wil je duidelijk maken dat ze de geesten of... beheersen?
  Mooi geschreven doch een klein beetje verwarrend..
  lot
  fugaz: Het is idd verwarrend, doch moet je het in een groter geheel zien. Er volgen nog delen die een en ander zullen verklaren.
  Dus nog een beetje geduld.
  
  Gtz
  Jurgen
• rinka
  zo zou ik me de hel inderdaad kunnen voorstellen. Eerste en laatste deel ademen hel. Heavy stuff. De conversatie vervreemdt zoals Beckett. Ook al de hel. En het geheugen dat alles in de steek laat en het denken dat dreigt versmoord te worden. Hels ja. ook voor deze lezer. Chapeau.
  fugaz: Dank je,
  
  Er moet wel nog verduidelijkt worden in latere episodes.
  
  Gtz Jurgen
• Vansion
  die dialoog is schitterend
  
  dat dictatoriaal en dat despotisch tesamen: is dat niet wat van het goeie teveel? de zin van die zin bekommert me zeer, maar ik hou niet zo van dit soort theoretische uitspattingen... ik zou je dat keigraag zien uitwerken :)))
  
  je bent boeiend bezig - of zei ik dat al ?
  
  ('antwoord je' zonder t - daarboven geen antwoord ? ook zonder t ? of snap ik het niet?)
  fugaz: Thanks,
  
  
  Er kan idd nog aan gewerkt worden, wat ik later wel eens ga proberen.
  
  Jurgen
• Das
  Goed geschreven, in iedere geval! Like it, just the way it is. Verwarrend is tof.
  fugaz: thanks