naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Eradi en het land van Millo: hfst.1(a) 'Het jongenstehuis'

door eradi

(Ik heb voor de handigheid de hoofdstukken nog eens opgedeeld. Zou anders te veel in een keer worden vrees ik. )


Het was nog vroeg in de ochtend. Dauwdruppels schitterden als kristallen in de eerste zonnestralen van de lente en verspreidden een prisma van kleuren over de aarde. De nachtegaal maakte zich op voor zijn ochtendlied, bijgestaan door het tsjirpen van de krekels en sprinkhanen, die een plaatsje hadden gevonden in het hoge graanveld.
Het beloofde een mooie dag te worden. De gloed die de zon uitstraalde, hulde het kleine dorpje Taubi in een waas van roodgetinte kleuren. Elk lemen huisje, elke kei op de grond was roodgekleurd, alsook de dronkeman die op de drempel sliep omdat hij van zijn vrouw niet meer binnenmocht.
Ondanks het ochtendgloren, waren reeds heel wat mensen aan het werk op de schilderachtige landerijen rondom de verschillende boerderijtjes. Boeren die de oogst binnenhaalden, handelaars die hun waren verkochten, straatventers die iedereen aanklampten voor de meest wonderbaarlijke uitvindingen. Zelfs de zakkenrollers waren opgestaan, in volle verwachting van de nieuwe dag, de nieuwe mogelijkheden om hun brood te verdienen.

Taubi kon doorgaan voor een handelsstad. Gelegen tussen de hoofdstad Batil en de grens met het naburig koninkrijk Gurdia, was het de ideale wipplank voor smokkelaars en handelaars om hun waren aan te prijzen als uniek in het hele koninkrijk.
Met een populatie van tienduizend, was het een van de grootste semi-steden sinds de Overstroming nu 25 jaar geleden. Toen trad de Tibo, door de eeuwigdurende regenval, buiten haar oevers en overspoelde elk dorpje of grootstad op 20 mijl afstand. Men schatte het aantal slachtoffers op honderdduizenden, maar door het gebrek aan een nauwkeurige administratie, was het zeer aannemelijk dat de Overstroming een groter dodental eiste.
Het water was grotendeels teruggetrokken, de grond vruchtbaarder dan ooit tevoren. Het woud ten noorden van de hoofdstad echter, bleef moerassig achter en vormde een natuurlijke barrière tussen de Noorderlingen en de Zuiderlingen.

Eradi's ogen werden geprikkeld door de zonnestralen die door het venster heen op hem vielen. Hij had het laatste stuk van de nacht rustig kunnen doorslapen. Zijn kamer zag er nu heel anders uit. Stofdeeltjes dwarrelden in het rond, daar waar het zonlicht zijn weg had gevonden. De donkere gestalten hadden plaats geruimd voor de gammele kast en een stoel in de hoek van de kamer. Verder stond het er leeg bij. Eradi wierp de lakens van zich af en genoot van het uitzicht dat zijn raam hem nu verschafte.

feedback van andere lezers

• aquaangel
  prima
  eradi: bedankt :)
• geertje
  David,
  met je tekst op zich, krijg ik nog geen "voeling", dat komt wellicht nog. dit is erg vlot geschreven, beschrijvend, dat vind ik mooi...
  
  ik ben iemand die schrijffouten snel opmerkt...de semioticus in mij... (mijn oog valt als het ware daar meteen op)
  ik geef ze je ook aan, tenzij jij dat niet op prijs stelt, zeg het me dan a.u.b.
  dan laat ik dat achterwege. je bent het je lezers wel verplicht, om foutloos te schrijven, vooral als je een uitgever wil vinden
  
  die door het venster heen op hem ielen = vielen ?
  succes gewenst
  groet, geertje
  eradi: Wel, ik heb de tekst niet meer op deze pc staan, enkel een geschreven versie. Vandaar dat ik in de vlugte waarschijnlijk er over gekeken heb. Dank voor de opmerking, ik apprecieer dat zeer zeker. De 'voeling' moet inderdaad nog komen, dit is een losstaande scène zonder het vervolg hè.
• Leona
  je neemt de lezer écht mee op reis hé
  prima
  
  eradi: Dank u wel. Ik ben blij dat u meegevoerd wordt. Wie weet waar komen we dan uit?
• Vansion
  goed hoor. één opmerkingetje : "schilderachtige landerijen" vind ik nogal abstract en ... eigenlijk nietszeggend ...
  
  Moet ik het zo begrijpen dat 'het laatste deel' van de nacht zich situeert tussen de angstdroom in de proloog en nu ?
  eradi: Met schilderachtige landerijen bedoel ik landerijen die er identiek zo uitzien als de schilderijen die er over bestaan (Van gogh bevoorbeeld). Het laatste deel is inderdaad tussen angstdroom en het opstaan.
• Ghislaine
  Mooi.
  eradi: Dank je wel. :)
• erinneke
  vlot geschreven, vooral details zoals de dronkaard vind ik erg sterk en dragen bij aan de sfeerschepping
  eradi: Bedankt! Ik vond die 'scene' daar wel gepast :)
• Henny
  Ik ga met erinneke mee. Je schrijft heel beeldend en dat is zeker de jus in dit verhaal
  eradi: Hehe :) ik denk dat het eigen is aan mijn schrijven, want ik doe het alvast niet expres hehe :) Ik heb inderdaad wel het verlangen dat de lezer zich volledig kan inleven :)
• cehadebe
  Weer heel kundig de sfeer beschreven , ik lees ook de volgende weer:)
  eradi: Hehe :) Bedankt voor jouw mening en interesse :)
  Laat mij zeker weten, welk stuk je er tussenuit vindt steken.
  Dank bij voorbaat.
• SabineLuypaert
  hele leuke namen (smile) en plezant sfeerbeeld, ik ben getriggerd
  eradi: De namen vind ik ook goed klinken, hehe, steeds beter en beter :)
  Het sfeerbeeld is iets wat van de lezers afhangt, want ik sluit mijn ogen, en zie het decor ... maar daarom zien jullie het nog niet h? :)
  knufje
• muis
  Vlot neergepend en een mooie sfeer:)
  groetjes
  eradi: Hehe :) Ik ben geflatteerd :) Benieuwd naar de reactie op het volgende deel hehe :)