Volg ons op facebook
|
< terug
Eradi en het land van Millo: Hfst.2(a) 'De verhalentellers'
De stoet verscheen in de verte, als kleine, zwarte vlekjes aan de vuurrode horizon. Mensen verzamelden zich te midden van het dorpsplein om de terugkomst te vieren. Zwaarbeladen met prullen en verhalen van her en der, reden de verhalentellers de stad binnen. Ze zouden echter geen rust krijgen, want op het dorpsplein werd een groot kampvuur voorbereid. Eradi had zich door de menigte gewurmd en aanschouwde nu alles van op de eerste rij.
Toen een oude man met een lange zwarte mantel, blijkbaar de leider van de groep, van zijn paard stapte, verstomde het gekakel van de menigte. Het was Betran, de oudste der verhalentellers. Zijn afkomst was niet bekend, een mysterie voor allen.
Betran was gekend om zijn meest verwonderlijke verhalen, over plaatsen die verder reikten dan ieders dromen. Hij was nog jong toen hij zijn eerste reis met de verhalentellers maakte.
Nu werd hij oud. Diepe lijnen in zijn gezicht en uitgezakte oogkassen verrieden dat zijn einde nabij was. Verwilderde witte haren, overgaand in een witte baard. Handen vol eelt waaraan potloodvormige vingers groeiden. Hij liep moeizaam en gebogen, steunend op zijn trouwe staf.
Vandaag liet hij zijn staf achterwege, maar iedereen kon zien dat hij problemen had om zijn evenwicht te behouden. Hij stak zijn hand in de lucht en wees op de opkomende schemering die langzaam maar zeker de hemel vulde. Het was Eradi nog niet opgevallen. Het zonlicht dat hem wakker gemaakt had, was verdwenen in een eigenaardige duisternis die reeds in de verte kon gezien worden. De klokken van de kathedraal hadden zelfs het middaguur nog niet geslagen. Eradi was blijkbaar niet alleen, want een groot deel van de menigte keek angstvallig in de verte.
Toen wees Betran naar iedereen rondom het kampvuur, langzaam draaiend zodat iedereen de koele, doordringende blik in zijn ogen zag. Een heersende stilte.
"Aanhoor mijn verhaal en met verstomming zult u geslagen zijn, want ongeluk treft onze wegen en zal het leven van ieder van ons veranderen.
Grote schepselen van het land van Millo zaaien dood en verderf aan elk obstakel dat hun pad kruist. Van de heuvels van Montevere tot het dal van Kausu staat niets meer overeind, een leegte waar zelfs de zon geen plaats meer heeft... duisternis.
Bloemen verwelken in de schaduw van de honderd jaar oude eik, die het land van de levenden scheidt met het Donkere Woud, waar duisternis je dood kan zijn. We gaan zware tijden tegemoet."
feedback van andere lezers- geertje
Eelterige handen waaraan potloodvormige vingers groeiden
...wow, wat een zin
(zou "vingers vol eelt" niet beter zijn ?)
een leegte waar zelfs de zon geen plaats meer heeft... duisternis
...wow, nogmaals (wat een zin)
ik "lift" vaak zinnen uit een verhaal, geeft aan hoe goed ik het vind....
subliem beschreven David
Doe zo verder en je zal het nog ver brengen...
liefs, geertje
eradi: Zoals ik al zei, ben ik nog niet 100% tevreden over het verhaal, dit is zo een van de stukken die ik minder vind. Wat vind je van 'Potloodvormige vingers op handen uit eelt vervaardigd'. Is maar een suggestie natuurlijk.
Ik zou zeggen, doe het nodige liften maar, dan krijg ik correcte feedback.
En alweer, dank voor de complimenten. Zoals ik al zei, ik ben al een tijdje bezig met het verhaal. Het schrijven zelf ook, alleen vlot het niet voldoende, doordat ik zelf te kritisch ben. - Leona
gaat het niet verder vanuit het klooster?
zijn het verhalen op zich?
erg knap en steeds weer kleurrijk beschreven
eradi: Het is het vervolg op (hst.1(b) hoor. Eradi die net uit het klooster komt, in het centrum van de stad. Sommige overgangen zijn 'onzichtbaar' geschreven. Het is aan de lezer deze zelf te vervullen. De bedoeling is dat de lezer als volgt reageert:
"Ze leven zich in het personage in. Ze komen dus net uit het klooster in het centrum. Dan opeens die stoet in de verte? Ben jij nieuwsgierig? Toch even kijken waar het om gaat... en als kleine jongen van 16, sta je liefst op de eerste rij niet? " En in dit stuk verschijnt opeens Eradi op de eerste rij. Volgt u wat ik wil zeggen? - Rakker
Weer zeer mooi beschreven, de stoet, de oude man, de dreigende sfeer.
Als je toch nog alles aan het "herkauwen" bent, en omdat je de perfectie nastreeft, even twee opmerkingen:
Je gebruikt twee keer het woord "duisternis" vlak na elkaar. Misschien één keer vervangen door ...
Het "gekakel" van de menigte: doet mij meteen aan kippen denken en niet aan mensen. Misschien ligt dat aan mij, ik ben veel met dieren bezig en de kippen lopen hier in de tuin te kakelen. Ik zou er een ander woord voor zoeken.
Misschien vind je mij streng, maar juist omdat ik het zo goed vind, lees ik het twee keer, met veel aandacht, om er de woorden uit te halen die volgens mij een beetje storen in een zeer mooi geheel.
Groetjes,
Anne
eradi: Om eerlijk te zijn, had ik bewust gekozen voor het woord 'gekakel' om de vergelijking te maken met een bende kippen. Zo wordt bij ons ook wel geroddel genoemd. Maar als u echt vindt dat het storend is in het geheel, pas ik het aan.
Ik ben inderdaad aan het herkauwen, vandaar deze manier van beoordelingen. Dank! - Vansion
dreiging mooi opgebouwd - parallellie tussen het gezicht van de oude man en de sfeer wijst naar onheilspellende toekomst
één detail: dood en verderf zaaien "aan" elk obstakel ... is een rare constructie - ik zou die zin in twee kappen, denk ik...
ik volg ... op mijn gemak
eradi: Bedankt voor de oplettendheid ! :)
Zeer geapprecieerd :) Ik bekijk even wat ik er mee kan doen :) - erinneke
ik blijf volgen...
eradi: Hehe :) Zie dat je niet verloren raakt hè :) - Henny
Bij die potloodvingers moest ik ook even achter mijn oor krabben. Kan hij daar mee schrijven zonder potlood? Verder niets te zeuren. ;)
eradi: De ene smaakt het al wat beter dan de andere :) - SabineLuypaert
ik denk dat er nog heel wat te gebeuren staat brr (die podloodvingers deden me lachen)
eradi: Is het niet te, die "potloodvingers" :p
Er staat nog heel wat te gebeuren ... dat is waar. Ik raad je aan om verder te lezen dan hehe. - muis
Een spannend deel. Een prachtige omschrijving van Bertran.
groetjes
eradi: Hehe :) Af en toe moet er wat spanning opgebouwd worden h? :)
Ik ben blij dat je de omschrijving van Betran niet te uitvoerig vindt, niet te langdradig.
-xxxx- - cehadebe
Alles is hierboven al gezegd, ik ben het er mee eens. prachtig.
eradi: Dank je wel voor die lovende feedback :)
|
