naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Uit het leven van een Draak 4

door Draakje

4. Intermezzo : een stukje geschiedenis

Toen de goden Ringen creëerden, hadden ze geen vastomlijnd idee gehad van hoe ze de planeet vorm zouden geven. In de plaats van te discussiëren, stopten ze dan maar een stukje van elkeen's idee in het bolletje ergens ver weg tussen zeeën van melkwegstelsels in de ruimte. Dit maakte dat Ringen een planeetje werd met erg grote diversiviteit aan landschappen, nogal scherp omkaderd en zonder geleidelijke overgangen.
Het grootste continent was een massieve rotsformatie, met diepe dalen en hoge toppen, verborgen grotten en grote, diepe bekkens die gevuld waren met water. Eigenaardig genoeg herbergde deze doodse omgeving een boel fauna en flora, stuk voor stuk geharde, taaie levensvormen die een sterke wil hadden om te overleven. Ze hadden de mogelijkheid meegekregen zich aan te passen aan hun omgeving, en daar het beste uit te halen, steeds weer evoluerend naar een betere, hardere, snellere, intelligentere levensvorm.
Een kleiner continent ten oosten van Grote Rotsen, was een oase van groen. Een tropische jungle overdekte het overwegend vlakke land, met talloze bomen en gewassen, zompige moerassen, uitgestrekte vlaktes hier en daar ertussen alsof men willekeurig met een tondeuse aan het werk was geweest. Duizenden rivieren kronkelden door deze wildernissen, als een adernet om alles van het noodzakelijke levensbloed te voorzien. Hier heersten de kleinere wezens : een horde van miljoenen insecten, talloze kleinere zoogdieren, en een heel scala aan vogels. Dit was Woud.
Het derde en laatste stukje land op Ringen was een woestijn. Hier heerste de zon. Weinig tot geen leven had zich hier kunnen handhaven, als je de zandvlooien niet meetelde. Toch, eens per Ringenjaar, als de stand van Ringen's dubbelmanen de zon bijna een week blokkeerden, ontwaakte hier een plantenleven dat leefde zonder zonlicht, zonder warmte. Het was een bijzonder staaltje kunst van de Goden, en dit landje werd dan ook de Godentuin genoemd.
Ringen's primaire levensvorm was gegroeid uit een klein hagedissensoortje dat de Goden op Grote Rotsen hadden neergezet. Zich aanpassend aan de harde, veeleisende omgeving werd hun amfibië lederen vel gaandeweg behuisd met schubben, bestand tegen de scherpste rotskantjes. Hun tenen werden sterker, uitgesprokener, en voorzien van scherpe, staalharde klauwen die een betere grip voorzagen op de grillige ondergrond. Hun staarten werden langer en leniger, teneinde hen van een betere balans te voorzien. En om hun omgeving te kunnen exploreren, groeiden de rudimentaire vleugelachtige rugvinnen van de kleine hagedis uit tot grote, machtige werktuigen waarmee ze ook het luchtruim het hunne maakten.
Hun intelligentie groeide gestaag mee. Primaire communicatie werd verfijnerder en vocaler, en er kwam structuur in. Wilde groepen werden gecontroleerde, samenwerkende gemeenschappen. Het recht van de sterkste bleef gelden, zelfs toen ze de mildere omstandigheden van het andere continent ontdekten en zich eigen maakten, maar werd geleid, beheerst. Eerst nog door een natuurlijke rangorde, later door doordachte, bestudeerde posities in de groep. Persoonlijke eigenschappen werden verfijnd, omlijnd en in verschillende lagen van de bevolking gegoten.
Het Drakenvolk werd een feit. Met intelligentie kwam later de bewuste geest. Het ras ontplooide zich, en werd de ware heerser van Ringen. En regeerde daar onbekommerd en ongeslagen, tot de komst van een onverwachte bezoeker.

feedback van andere lezers

• geertje
  Dit was Woud
  
  Dit verhaal is Goud
  Draakje: Bedankt, G-tje, maar zoveel lof verdien ik niet, zulle. Dikke kus.
• Leona
  je moet het maar doen, een nieuwe wereld scheppen ... knap hoor
  
  
  Draakje: dank je wel Leona, voor de lovende woorden...
• waterklok1
  prachtig!
  overwachte bezoek- er?
  zie graag uit naar het vervolg...
  mooie schepping!
  ;)
  lot
  Draakje: Dank je wel, Lotje.
• VickyLievens
  wanneer komt het vervolg?
  Draakje: Spoedig, spoedig...
  Dank je wel, Vicky...
• RolandBergeys
  -toen de Goden Ringen creëerden, hadden ze geen idee van (niet gehad);
  
  -ze hadden de mogelijkheid gekregen om zich aan te passen, neen?...
  
  Het is me nu duidelijk dat dit heus geen kinderverhaal, maar pure sf is, had dat eerst even fout ingeschat.
  Draakje: Dank je, en 't is je vergeven ;-)
• Henny
  Een heel erg mooi deel en ik houd van sf
  Draakje: Me too, me too. Thanks!