Volg ons op facebook
|
< terug
Eradi en het land van Millo: hfst.2(b) 'De verhalentellers'
Als een vreselijke ziekte verspreidde paniek zich onder de menigte. Betran maande iedereen aan tot kalmte, maar was genoodzaakt zijn poging te staken door de bliksemschicht die het kampvuur trof. Hij verloor zijn evenwicht en viel achterover. Wanhopig keek hij om zich heen en zag een hand die hem terug rechtop trok. Het was Eradi die alles van op een afstand had gevolgd. De hemelssluizen stonden nu wagenwijd open, de regen doofde het vuur op het dorpsplein, dat er nu verlaten bijlag. Slechts enkele mensen waren nog steeds wanhopig op zoek naar een schuilplaats voor de regen des doods. "Kom mee, jongen" zei Betran met schorre stem.
Eradi zat voor het knetterende haardvuur, een vuurvliegje in de nacht. Betran kwam de woonkamer binnen en gaf hem een deken. Hij nam het zeer dankbaar aan, de koude rillingen op zijn rug verdwenen.
"Domme inwoners!" brak Betran de stilte. "Paniek brengt je nergens. Niemand weet waar het die wezens om te doen is, wie weet blijven ze ten noorden van het Donkere Woud en hebben we niets te vrezen. "
"Heeft u ze ontmoet?" vroeg Eradi. Hij had lang geleden een ongelofelijk verhaal gehoord over wezens die er zo afschuwelijk uitzagen, dat water hen geen spiegelbeeld verschafte.
Betran lachte. "Neen, zeker niet, zo ware ik hier anders niet zou rondlopen. Waar kom je vandaan jonge knaap?"
Eradi vertelde hem over een eigenaardige vondst die de zusters van het klooster zestien jaar geleden gedaan hadden en hoe ze besloten hem op te voeden. Ook kwam Betran te weten hoe het er aan toe ging wanneer je de bevelen niet opvolgde; hij keek het aan met argwanende ogen, want zo'n gedrag was niet goed te praten, zelfs niet voor de volgelingen van God. Al gauw begon Eradi meer opwekkende verhalen te vertellen, sommige zelfs uit zijn duim gejokt. Betran doorzag het vlug, maar keek verbaasd alsof het allemaal echt gebeurd was. De tijd vloog voorbij. De schemering die de hele dag buiten heerste, maakte nu plaats voor het natuurlijke donker, het einde van de dag.
Opeens verscheen de vrouwe van het huis. Zij was binnengekomen langs de achterdeur, zo geruisloos, dat ze nu recht in de ogen van haar gast keek, die haar voor het eerst opmerkte. Zij was een streling voor het oog. Ze had lange bruine haren die bengelden tot aan de heupen en hemelsblauwe ogen die recht naar je ziel keken. Lieve woorden werden toegefluisterd door een lief pruilmondje, dat je deed snakken om gekust te worden. Haar mooi gevulde boezem sprak tot de verbeelding. Haar strakke sensuele heupen maakten je duizelig wanneer ze in beweging kwamen.
"We zullen morgen verder praten" stelde Betran voor. "Je kan vannacht hier bij het haardvuur slapen, dan heb je het lekker warm." Betran stond op en ging de trap op, gevolgd door de vrouw die Eradi nog een nachtzoentje toewierp.
Eradi kon het duo duidelijk horen. Het leek alsof ze heel wat schade inhaalden, want het bed kraakte alsof het elk moment zijn laatste adem zou uitblazen. Toen het stiller werd, dommelde Eradi al gauw in door de warmte, zo dicht bij het haardvuur.
feedback van andere lezers- geertje
David, mijn bedenkingen....
-Vluchtig keek hij om zich heen = "vluchtig" leek me niet de juiste woordkeuze in deze situatie, "wanhopig" of iets in die stijl?
-Ook kwam betran te weten = Betran mét hoofdletter
"want het bed kraakte alsof het elk moment zijn laatste adem zou uitblazen"
SUBLIEME zin, met veel suggestief gevoel beschreven. Het verhaal is mooi en boeiend geschreven.
knap
liefs, geertje
eradi: Jij haalt er toch steeds te typfouten uit hè. Ik zie dat zelf niet op een computerscherm, zonde eigenlijk.
Ik ben blij dat je het tot nu toe al goed vond. Ik had dat eerlijk gezegd nooit verwacht. Waarvoor mijn dank natuurlijk! - Leona
geertje is me voor geweest :-))
heel knap David, je hebt het!
eradi: Hehe. Ik heb het niet, anders zou het verhaal reeds af zijn. Maar misschien is het net omdat ik zo kritisch ben, dat ik mooie resultaten aflever. In dat geval is het eind van het boek voor binnen 20 jaar. - Rakker
Ook dit stukje vind ik zeer knap geschreven. Weer twee keer gelezen, met een zeer kritische ingesteldheid.
Eén deeltje vind ik iets minder vlot: de beschrijving van de mooie vrouw. Door haar kenmerken in korte zinnen zonder werkwoord te schrijven, gelijkt het op een opsomming. Misschien was dat je bedoeling. Dat is uiteraard jouw beslissing, maar ik denk dat haar schoonheid beter tot uiting zou komen in vloeiende zinnen.
Groetjes,
Anne
eradi: Ik zal eens een poging wagen met werkwoorden, en kijk dan hoe het vlot. - erinneke
ik ben steeds meer geboeid en raak in paniek nu ik gezien heb dat er slechts één deeltje meer volgt
eradi: Ik ben blij dat ik je tot hier kan boeien... Daar vreesde ik voor! Ik heb zo het gevoel, dat ik steeds in die stijl, die sfeer wil voortschrijven, maar ben enorm kritisch op mijzelf, en ik ben gevallen in het herschrijven... - Henny
Door dat je schreef wat voor een behandeling Eradi in het klooster had, krijg ik nu het idee dat hij voor het eerst gaat ervaren wat menselijke warmte is. Mooi!
eradi: zoals ze dat zo mooi kunnen zeggen: Precies! :) - SabineLuypaert
intrigerend sfeerbeeld zet je hier neer, ik ga effe bijlezen denk ik (smile)
eradi: Ik weet op den duur geen weg meer met jouw positieve reacties :)
Ik denk dat het vooral handig zou zijn, als je alles effectief in een boek hebt ... dan onderbreekt het verhaal niet h? :) - muis
Vlotjes neergepend. Je kan echt goed schrijven.
groetjes
eradi: Nog steeds blij om te horen dat het nog vlot gaat. Ik zeg niet van mijzelf dat ik goed schrijf, wat ik wel zeg is dat ik GRAAG schrijf :)
-xxxx- - cehadebe
weer fijn om te lezen, Uit de duim gejokt? is dat niet; uit de duim gezogen?
eradi: In nederland gebruiken ze bij de kleintjes uit de duim gejokt :) Ik vond die uitdrukking wel iets hebben :) Bestaat in de Van dale :p - Vansion
"zo ware ik hier anders niet zou rondlopen": constructie die ik niet ken...
en zo zijn er nog een paar details
"strakke heupen" kan ik me niet precies voorstellen ... ik "zie" de vrouw niet concreet voor ogen... je beschrijving is eerder passe-partout
maar dit doet niets af van de waarde van het verhaal zelf, waarvan ik nu (eindelijk) het vervolg lees... met mondjesmaat... en trrrrraag
eradi: Ik zal die zinnen zeker bekijken! Zit nu op het werk, maar ik werk niet 24/24 ;) thx!
|
