Volg ons op facebook
|
< terug
DONIA...
Gisteren was ik op het strand van Scheveningen.
Ondanks dat het dinsdagmiddag en pas half twee in de middag was.
Ik had een baalmiddag genomen op het werk, het was er zo warm.
Dus toen mijn dochter Donia thuiskwam van de peuterspeelzaal heb
ik wat spullen bij elkaar geraapt en zijn we richting strand vertrokken.
Heerlijk zo'n middagje alleen met Donia. Als ik hier zo zit en naar haar
kijk denk ik dat ondanks dat ze pas vier jaar is haar babbels en haar doen en laten al wel passen bij een kind van zes.
"Zal ik je helpen?" vraag ik als ze zich tussen een berg zand nestelt.
Ze knikt alleen maar.
Samen zitten we met allerlei speeltjes en schepjes in het warme zand.
Terwijl ze druk aan het graven is praat ze honderduit en stelt de ene vraag
na de ander zonder echt op een antwoord te wachten.
Dan begint het zoveelste vraag en antwoord spelletje:
"Mamma wat is zand?"
"Zand zijn allemaal korreltjes die naast en op elkaar liggen".
"Hoeveel korreltjes zijn er dan?"
"Die kun je allemaal niet tellen schat."
"Waarom niet?"
"omdat er zoveel van zijn."
"In onze tuin ligt ook zand maar dat is zwart."
"Dat is zand waar bloemetjes in groeien en dit is wit zand daar groeien geen bloemetjes in."
"Vind ik stom" zegt ze. "Ik vind bloemetjes leuk in wit zand"
Ik moet lachen om zoveel logica.
Enkel minuten is het stil en graaft ze vrolijk verder in het zand.
Dan begint er weer een nieuwe reeks vragen:
"Waarom zijn hier zoveel mensen?"
"Omdat het mooi weer is en de zon schijnt."
"Waarom gaan ze niet ergens anders naar toe?"
"Het is hier lekker koel aan het strand en het water."
"Waarom zijn er alleen maar mamma's met kindjes,
hebben die geen pappa? Dat vind ik zielig"
"Die hebben wel een pappa maar die moet werken."
"Dat vind ik stom, als de zon schijnt kunnen de pappa's toch
tegen de hoge meneren zeggen dat ze met ons op het strand willen spelen."
"Dat kan niet altijd meisje"
"Gaan we nog in het water mam?"
"Nee schat, je kunt nog niet zwemmen."
"Maar ik wil in het water. Als ik net als de meisjes op de televisie met mijn armpjes en beentjes beweeg dan blijf ik toch ook op het water liggen."
Hoofdschuddend vertel ik haar dat het zo niet gaat en dat we binnenkort gaan kijken of ze op zwemles kan.
"Wil je wat drinken?" vraag ik haar."
"Ja, lekker," zegt ze. "Mag ik er ook een Liga bij?"
Ik loop met 2 emmertjes naar de zee om water te halen om het gat te vullen wat we gegraven hebben. Als er een laag water in het staat plonst Donia er met haar voetjes in
en spettert tevens mij nat.
"Hoe was het op school vanmorgen?" vraag ik haar.
"Stom," antwoordt ze vinnig.
"Hoe komt dat?" vraag ik.
"Juf Nannie was helemaal niet lief. Ze mopperde dat ik niet oplette en luisterde.
Ik moest papiertjes vouwen en dat vond ik niks aan want ik was in de poppenhoek aan het spelen met de zwarte pop en dus kon ik niet naar juf Nannie luisteren want de pop
moest eerst kleertjes aan want anders wordt die ziek en dat is heel zielig.
Toen moest ik toch op mijn stoeltje gaan zitten en gaan vouwen maar dat
heb ik niet gedaan ik was boos op juf Nannie en heb toen de papiertjes
kapot gescheurd en op de grond gegooid."
Abrupt hield ze op met praten, ze had er een rood gezicht van gekregen.
Twee grote blauwe ogen kijken me aan en verwachten eigenlijk een standje.
Glimlachend kijk ik haar aan en zeg:
"Neem morgen maar een appel voor juf Hannie mee en zeg haar
maar dat je het niet weer zult doen, goed?"
"Goed mam."
Op het moment dat ze dat zegt slaat ze haar beide armpjes om mijn nek en fluistert in mijn oor:
"Ik vind je lief"
"Ik jou ook," zeg ik glimlachend.
feedback van andere lezers- teevee
Met zo'n begrijpende mama zal Donia zich gelukkig voelen.
sabine: dat doet ze zeker Theo
groet Paul - Mark_Vandis
traantje van ontroering weggepinkt...knap :-)
groetjes Mark
sabine: dank je
beste groet - Leona
schattig
sabine: dank je - aquaangel
lekker naar de zee.........hmm helaas woon ik te ver fietsen ;)
xx
"zal ik je helpen?" vraag ......> hier mis ik de hoofdletter aan het begin
sabine: dank voor je oplettendheid, is aangepast
dank en lieve groet - marieke
Twee grote blauwe ogen keken (kijken) me aan en verwachte (verwachten) eigenlijk een standje.
Glimlachend keek (kijk) ik haar aan en zei (zeg):
Heel mooi, echt!
Groetje, marieke
sabine: dank voor je positieve Fb.
haal soms de tijden door elkaar
is aangepast
lieve groet paul - knuffieke
Leuk naar deze beproevende dag... alleen spijtig dat we niet kunnen genieten van een uitje naar het strand zoals Donia... wie weet komt er in juni wat beters..
Greetz
sabine: vast wel, veel slechter kan niet
groet paul - doortje
Halloo Sabine eenvoudig naar voor gebracht, pretendeert niet meer te zijn maar ook niet minder. Herkenbaar in mijn situaties als secondmum van mijn buurkindjes. Doortje
sabine: dank voor je fb - geertje
"Ik vind je lief"
"ik vind jouw verhaaltje onwijs gaaf"
chocomel ?
moooooooiiiieeee Paul...
ut was geen vessie
wel een geinig lessie
"dnak je" = geertjes taal !
liefs, geertje
sabine: dankie meissie
voor oe Fb-kies
ga noe slaapies doen
oet morne
kussies - koen
Dag Sabine,
Dit is de tekst uit het boek! Ik hoor bij het hardop lezen meerdere haperingen.
Gisteren was ik op het strand van Scheveningen, ondanks het feit dat* het dinsdagmiddag en pas half twee in de middag** was. Ik had een baalmiddag genomen op het werk, het was er zo*** warm. Dus**** toen mijn dochter Donia thuiskwam van de peuterspeelzaal heb ik wat spullen bij elkaar geraapt en zijn we richting strand vertrokken.
Heerlijk zo'n middagje alleen met Donia.***** Als ik hier zo zit en naar haar
kijk***** * denk ik dat, voor een kind van slechts vier jaar, haar babbels,***** ** * en haar doen en laten al passen bij een kind van zes.
* ‘ondanks het feit dat’ is een stilistische moord
** dat het ‘middag’ was, weten we al; zelf het woord middag mag helemaal uit de zin.
*** enkele zinnen verder gebruik je ook al ‘zo’
**** wat doet die ‘dus’ hier?
***** ‘Donia’ galmt nog na uit de vorige zin na
***** * grammaticale komma moet er staan
***** ** storende leeskomma
Hieronder staan enkele herschreven openingszinnen. Ik wil zeker niet zeggen dat het precies zo moet. Ik herschrijf aan de hand van de opmerkingen die ik geef (sterretjes). Uiteraard kan je daar vele kanten mee uit.
Gisteren zat ik op het strand van Scheveningen, hoewel het dinsdag en pas halftwee was. Ik had een baalmiddag genomen op het werk, het was er drukkend warm.
Toen mijn vierjarige dochter Donia thuiskwam van de peuterspeelzaal heb
ik wat spullen bij elkaar geraapt en zijn we richting strand vertrokken.
Heerlijk zo'n middagje samen. Als ik hier zo zit en naar haar
kijk, denk ik dat haar babbels en haar doen en laten al passen bij een kind van zes.
Het verhaal zelf:
Ik heb geen kinderen en ben het ook nooit geweest. Over de geloofwaardigheid van dit verhaal kan ik dus niets zeggen. Gelukkig kunnen anderen dat beter beoordelen.
Gebruik wat je gebruiken kunt, het overige spit je maar onder het zand.
Groet
sabine: dank je Koen voor deze uitgebreide analyse
zal me er binnenkort nog eens over buigen - Vansion
gesprekken met kinderen: altijd ongelofelijk boeiend en een bron van inspiratie...
de zandkorrelpassage is sterk
het stukje monoloog van het kind ook - erg "écht"
over je taal is hierboven al meer dan genoeg gezegd ... overdosissen zijn ongezond
(lang geleden dat ik je nog las, eigenlijk ... nu ga ik eens bij je verzen piepen...)
sabine: dank je An,
verhalen is toch niet echt mijn ding op dit moment
dichten daarin tegen wel.
ik zet niet iedere dag meer wat op de site, ik doseer maar
dat wil niet zeggen dat weinig schrijf.
ga me binnenkort weer eens verdiepen in een verhaal, dank voor je Fb
|
