writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Leve het diepe! Laat ons springen!

door CaptainNorth

Er hoopt zich niets op. Alles is iets maar tegelijkertijd is alles zo nietig. Hij weet dat wel. Daar is hij van doordrongen. Hij zweeft door de dagen heen terwijl hij de indruk geeft alles te begrijpen. Hij heeft oog voor eenieder maar kan toch zo enorm opgaan in zijn enigheid van gedachten. Enigheid van gedachten. Het wegdromen als sleutel tot blijven functioneren.

Zoals hij muziek opzetten moet wanneer al het andere geluid hem gek maakt. Mensen die over zinloosheid praten zoals auto's en hun voorbije werkweek -maand, -jaar, -leven... Hij kan dat niet aan. Vooral als die mensen het in de verste verte niet aan hem zien dat hij het niet aankan. Omdat hij het hen niet kwalijk wil moeten nemen. Hij moet dan ontsnappen. Ogen sluiten gaat niet want dat ziet men. Niet reageren gaat ook niet want dat merkt men. Dan sluipt hij weg. In gedachten. Naar waar hij stilletjes kan wachten tot hij écht weg kan sluipen.

Vreemde momenten zijn dat. Je zit met anderen samen. Men praat over auto's of over toestanden die hij al duizend keer heeft moeten aanhoren. Al of niet met racistische inslag. Alhoewel, daar kan hij zich meestal niet inhouden en gaat hij ver over het in hun gedachten reeds getrokken streepje door hen zonder verdere beperking te wijzen op hun brutaliteit. Maar anders... zwijgen, even knikken, lachen als hij ziet aan de andere toehoorders dat er dient gelachen te worden en verder steeds meer verdwijnen.

Zo ook vandaag. Daar zit je dan opeens. Op de trein. Na de rust komt de kakafonie. Twee collega's. Mannen. Over de stomste dingen eerst beginnen ze. Hùn sterke verhalen. Over hun pietluttige heldendaden op het werk. Over brieven vol lof die over hen verschenen zijn. En dan zit hij daar. Ach, die hij, dat ben ik dus. Altijd al moeite gehad met stijlvormen. Zo ook in het dagelijkse leven. Niet uit rebellie of een drang me anders te voelen maar het is gewoon zo dat het mij geen fluit interesseert om over auto's te praten alsof het vrouwen zijn. Laat staan dat ik over vrouwen wil praten alsof het auto's zijn. 'Die van ons heeft niet graag dat ik rook dus doe ik dat enkel nog op het werk...' Jeezes...

Ik krijg het van al die brave, halfslachtige mensjes met hun brave halfslachtige leventjes waar ze dan nog zelf in geloven ook. 'Als ik thuis ben dan heb ik geen behoefte aan een sigaret, ik denk daar dan niet aan... bla, bla, bla... '

Ik heb inderdaad de neiging om het roken te verdedigen, gewoon omdat ik graag rook en omdat ik het op mijn heupen krijg van tendentieus gedrag dat voorgekauwd uit de gekte der mensen voortspruit. Wat niet wegneemt dat ik ondertussen ook wel door heb dat roken niet gezond is maar al die prietpraat voor de goegemeente en dat meilg gedoe daar word ik echt wel horendol van.
Soit, het gaat hier nu niet over pro- of anti-roken. Het gaat over die geprefabriceerde leventjes die mensen leiden en dat nooit inzien zullen. 'Maar als ze daar nu mee gelukkig zijn...?' Hoor ik menigeen fluisteren. Ja, dat is juist. Maar ik moet tegen zo'n gasten waar ik voortdurend mee geconfronteerd word, mij wel zwaar inhouden éh! Ganse dagen hun geëmmer aanhoren en me als een simpele pipo voordoen die daar niet zoveel op te zeggen heeft... omdat ik er echt niet veel op te zeggen heb...

Soms zou ik willen de Berzerker zijn. Zoals in die film van Terry Gilliam, Erik the Viking. Die gast gaat pas door het dak! Moet toch de max zijn om zo zonder limiet door het dak te kunnen gaan. Overal. Zonder consequenties. Hey, nu ben ik zelf halfslachtig bezig, want ik doe het niet.

Enfin... het is zo. Maar jongens toch! Wat ben IK blij dat het mij nooit overkomen zal... dat ik altijd wel iets meer diepgang zal zien, zal vinden en zal aantrekken... Ja, want dat gelukkig wel. Ze zijn er nog de gelijkgestemden. Zij die mij wel weten te bekoren. Het is één voor twaalf... bijna... en ik wil morgen ook weer schrijven.

Dus bij deze : Leve het diepe. Laat ons springen.

 

feedback van andere lezers

  • geertje
    geconfronteerd wordt, = zonder T-shirtje Jantje, het zomert....
    IK SPRING MEE, het is 0.03 u terwijl ik dit lees
    mooie beschouwing Jan.
    Ben jij gelukkig ?
    liefs, van aan de waterkant, geertje
    (slaap zacht)

    CaptainNorth: ... hey meisje van aan de waterkant...
    Gelukkig? Ik? Ik mis iets om het complete geluk te kunnen omhelzen... iets heel essentieels... Maar tegelijkertijd ben ik doordrongen van het besef dat ik véél gelukkiger ben dan die mensen die ik hier hekel. En dat is meer dan een houvast. Dat is energie waar ik op blijven teren kan tot ik dat ene, die ene vind. Bedankt om me te verbeteren. Je doet dat goed. Je bent er altijd als ik denk dat je er zijn zult en zo zijn er nog. Ik wist je lezen. Meteen. Terwijl ik het schreef zag ik het jou lezen. Zo gaat dat. Dat is niet zwaar meer om dragen zo'n besef, dat is heel gewoon voor mij... maar tegelijkertijd zit ik er wel mee. Niets paranormaals, gewoon gebruik maken van de dingen die je beheerst... het is zo... en weet je...

    zo is het.

    zoen.

    Jan
  • teevee
    Het is 12.20u als ik dit lees. En DAT wist je niet! Maar ik ben wel zo'n beetje jij, zodat mijn vrouw vaak zegt:
    "Wat kun jij oppervlakkig doen tegen die mensen!" Pfff! Die NIETSzeggers! Maar ik heb het van binnen. En? Tevreden dat ik zo ben!
  • Marlis
    Zijn we niet allemaal een beetje toneelspelers? Als mensen me uitleg vragen over mijn situatie en dan vervolgens naar de punten van hun schoenen staren, dan is het wel veel handiger om over koetjes en kalfjes te praten, denk ik.
    Als je veel meemaakt in je leven, ga je ook vlugger diepgang zoeken omdat je weet dat het nu is dat alles moet gebeuren en niet morgen.
  • Mark_Vandis
    Ik weet niet of het hetzelfde is wat jij bedoelt, maar ik ga eigenlijk nonchalant door het leven, wat anderen over me denken, van mijn levenswijze ed. raakt me niet of nauwelijks, ik ben het tenslotte die met m'n eigen moet leven...en niet de maatschappij met zijn vooropgestelde idealen. Ik rook ook, en zelfs af en toe...dat ietsje meer.
    Groetjes Mark
  • marieke
    aha!
    leuk stukje! herkenbaar, ook!
    gewaagd, wel. op het randje van arrogant (bedoel ik niks negatief mee,je schrijfsel doet me gewoon denken aan een discussie die ik een tijdje geleden had over britneycultuur)
  • waterklok1
    tja, er zijn er die dénken dat ze interressant zijn terwijl ze dat niet zijn... en er zijn er die gewoon saai doen om andere mensen af te schepen.. je hebt twee soorten... volgens mij
    lot
  • Jan_Stephorst
    Terry Gilliam: yesss! We moeten er ons helaas bij neerleggen dat 90% van de bevolking eerder kiest voor het veilige prefab bestaantje dat gemakkelijkheidshalve wordt uitgedacht en ingelepeld door snelle marketingboys -en girls. Volgens de reclamewereld is het normaal om in een zwart deux-pièceke rond te huppelen en dankzij Allways veertien uur per dag succes te hebben. Dan 's avonds met de yupmobiel (hopelijk springt er geen dikke zwarte uit de CD speler) naar het BIK prefab droomhuis annex -bestaan terugkeren om de plastieken kinderen en de geheel uit clichés opgetrokken papa met geföhnde bles een Iglo dinner voor te zetten. Zonder plasma tv kan je dezer dagen ook niet meer gelukkig zijn. Het is zoals de allegorie van de grot (Socrates): als mensen dit wordt voorgehouden als zijnde de enige realiteit, zullen ze hun streefdoelen in het leven erop afstemmen en contact verliezen met de ECHTE realiteit.
    De ECHTE realiteit waar jij, mijn goede vriend, wel oog voor hebt. Blijf je in hemelsnaam afzetten tegen en ergeren aan de plastieken wereld. Ga de grot niet binnen. Het siert je enorm, het heeft NIETS met arrogantie te maken en we zijn blij dat we niet alleen zijn.
    En daarbovenop: erg goed geschreven.
    Stevige Groeten,
    Jan
    CaptainNorth: dat klopt allemaal als een bus hé...

    ik was op vakantie en reageer dus héél laat.
    en nu heb ik nog koorts ook...!!! Wk-koorts!!!

    Dus... sumier!

    groet!

    jan
  • Vansion
    ik lees hierboven van andere jan: "het siert je enorm" ... en ik denk gniffelend bij mezelf : wat een understatement ...

    en toch ... deze manier van schrijven ... wérkt volgens mij niet zo goed ... omdat het vooral brains-to-brains-praat is ... en weinig ontvlambaar ...

    die zin over vrouwen en auto's is wel echt subliem - zegt het hélemaal op een niet mis te verstane manier
    CaptainNorth: juist ja... die zin over vrouwen en auto's, dat is allemaal uiteraard echt gebeurd... en welja.. .die manier van schrijven... dat doe ik dan eens... zo gaat dat af en aan gelijk de zee... éh... ;-)
  • littlefairytale
    Met filosofische slag de wereld rondom bekijken; Zo van ik stond erbij en ik keek ernaar. Er afstand van nemen en idd ..;de gedachten zijn vrijer dan vrij. De rest is omhulling. tine
    CaptainNorth: Ik denk dat jij 't begrijpt... ik kom hier niet meer vaak. Ik ben bezig met wat ik in deze tekst omschreven heb... hier voel ik dat niet meer... dus dan gaat dat zo... groet.
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .