writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Eindelijk!

door teevee

Michel had het niet meer gemakkelijk gehad op zijn werk. Heel zijn leven was hij een en al stiptheid en bezorgdheid geweest. Niet voor niets noemde men hem "Puntje Precies". Tot de computer zijn intrede deed...
Als oude rot in het vak moest hij zich tegen zijn wil gaan omscholen en aanpassen. De modernisatie eiste zijn tol! Alles wat hij vroeger zo zorgvuldig in zijn hersenen had opgeslagen moest nu op de harde schijf. Iedereen die het paswoord kende kon nu, met een vinger op de knop, te weten komen wat hij heel zijn leven had vergaard. Al die ingewikkelde berekeningen...het hoe en waarom...eigenlijk zijn hele geheime manier van werken zat nu op die schijf. Het systeem kon nu op gelijk welk ogenblik, door gelijk welke beginneling die er werkte opgevraagd en bekeken worden. En dat vrat aan hem!
Niemand had hem nog nodig..."Mijnheer Michel? Heb je een momentje?"..."Meneer Michel? Hoe moet ik dit in godsnaam doen?"..."Meneer Michel? Is dit juist wat ik heb gemaakt?"..."Meneer Michel...meneer Michel..."
Nu met de pc was HIJ het die moest gaan vragen. En dat nog wel aan een pas aangeworven jongeman die nu alle aandacht kreeg. Die Johan was een echte computerfreak! Hij maakte wel misbruik van zijn kennis en zijn kunde. Nu moest Michel als een loopjongetje om uitleg vragen. En dat deed pijn!
Maar Michel kreeg een lumineus idee!
Zonder dat hij iemand hierover ook maar iets had verteld ging hij computerlessen volgen. Tien...twintig...dertig...vijftig lessen...Hij moest en hij zou! En om zich nog meer en beter te kunnen vervolmaken kocht hij zich een pc met alles d'r op en d'r aan! Stilaan bekeek Johan hem met andere ogen. Hij stond verbaasd dat die oude rakker zo snel met dat ding onder de voeten uit kon.
"Niet te begrijpen!" zei hij dan ook tegen die andere collega's. "Die ouwe hoef ik haast niets te leren. Die is er ZO mee weg! Wat ik hem een keer heb voorgedaan vergeet hij niet meer! Ongelooflijk!"
Niemand wist natuurlijk dat Johan elke dag tot 's avonds laat en daarbij ook nog het hele weekend aan zijn computer zat. Hij ging er totaal in op! Maar te TE is te! Het was duidelijk diezelfde Michel niet meer.
Nog enkele jaartjes en hij kon op vervroegd pensioen. Maar Jeanneke, zijn vrouw, merkte hoe Michel verkrampte. Dat was niet meer normaal en ze sprak er over met de huisdokter. "Stuur hem maar eens voor een klein onderzoekje. Zeg maar dat het goed is om jaarlijks het bloed te controleren of zoiets..."
Jeanneke had misschien nog net op tijd aan de noodrem getrokken. Michel at tegen zijn zin en sprak maar bitter weinig. Die computer deed hem de das om. Dat kon zo niet blijven duren!
De huisdokter verwees Michel door naar een specialist. En die had maar één goede raad: "Ga op vakantie, man! Minstens drie weken of een maand naar een warm land!"
Spijtig! Jeanneke kon niet mee! Die had immers de zorg op zich genomen om een kleinkind viermaal daags naar en van de school te halen, zodat de ouders konden werken. En zo vertrok Michel voor drie weken Benidorm. Tegen zijn zin, weliswaar! Toch had ook hij halvelings ingezien dat het zo niet verder kon of mocht.
De eerste dag ging hij daar in Spanje zomaar wat op verkenning. De dag nadien was er een bustrip naar de bergen gepland. Hij greep het handvat aan de busdeur beet, zette een voet op de tree en zakte in mekaar. Paniek van jewelste! Michel werd nog met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht, waar men alleen de dood kon vaststellen. Hartaderbreuk!

Het werd een hele klus om hem thuis te krijgen en Jeanneke stond er op dat hij in zijn eigen huis nog even opgebaard zou worden. Meteen kwam de buurvrouw condoleren en schrok zich een bult. Michel lag er zo kalm en zo mooi...Zo had ze hem in maanden niet meer gezien en zei dan ook tegen Jeanneke:
"Precies of hij rustig ligt te slapen! Dat tevreden gezicht...Echt! Ik sta versteld!"
"Ja" zegt Jeanneke opgelucht..."Die paar dagen zonder computer hebben hem echt deugd gedaan!"

 

feedback van andere lezers

  • Das
    "Die computer deed hem de DAS om."
    teevee: Da's mooi gezien DAS! Dank voor fb
  • geertje
    -Tot dat de computer zijn intrede deed = Tot de computer zijn intrede deed. ("dat" andere is spreektaal theo)
    -Hij stond verbaast = verbaasD
    -elken dag = elke dag, theo
    -de handvat = het handvat
    -Hartaderbreuk! = ook aneurysma genoemd. medische kennis !
    -Die computer deed hem de das om = ha ha, heerlijk.
    SUBLIEM GESCHETST. ik ga verder schrijven. toedeloe
    teevee: Dank voor opstekende fb
  • Mark_Vandis
    lijkt alsof we iemand van het eiland verloren zijn ;-)
    Groetjes Mark
    teevee: Bedankt voor fb
  • Leona
    triets eigenlijk,
    het lijkt wel of ik Michel gekend heb ...
    maar zo zal er wel in elk bedrijf iemand geweest zijn ...
    heel knap verwoord Theo!


    teevee: Ik hoop dat je met de laatste regel ook hebt kunnen lachen om dat triestige door te spoelen.
  • marieke
    Dacht eerst even dat het autobiografisch was, maar dat zou wel heel straf zijn geweest, niet?
    Leuk beschreven, echt!
    teevee: Ik ben nu eenmaal de grappigste thuis!
  • sabine
    kostelijk, vreedzaam end

    fraai, beste groet paul
    teevee: Bedankt Paul.
  • knuffieke
    Graag gelezen... leest vlot!

    groetjes,
    Sonia
    teevee: dank voor je fb
  • thijl
    Wat een uitsmijter aan het einde! Meesterlijk!
    teevee: Bedankt voor dat wat tussen de uitroeptekens staat
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .