Volg ons op facebook
|
< terug
Paradijs
Al bijna een jaar lang wist ik dat dit moment ging komen.
Een jaar lang heb ik, puur uit angst, de gedachte aan dit moment proberen te bannen.
Ik had het er in het verleden reeds meermaals over met mijn vrouw, nu is het zover, ik zou me bij haar vervoegen, eindelijk zou ik haar weerzien.
God wat heb ik haar gemist, haar lach, haar stem, mijn steun.
Doch, op dit moment ben ik best bang, doodsbang zelfs, ik ben overgeleverd aan het voor mij onbekende.
Mijn vrouw, zij weet inmiddels hoe het voelt, zij is me voorgegaan.
Grote krachten werken op mijn lichaam in, ik wordt platgedrukt en voel me toch van de grond loskomen. Angst en fascinatie maken zich meester van me. Onder me schiet de wereld voorbij, details van dit aardse leven vervagen, mensen verdwijnen, zelfs hele dorpen verworden tot een nietige stip, om uiteindelijk te verdwijnen en op te gaan in het landschap.
Een landschap bestaande uit enkel kleurschakeringen die een rust en vrede uitstralen.
Zou dit nu het beeld zijn dat God vanuit zijn paradijs heeft? Dan is het niet te verbazen dat alles op aarde in de soep draait. Van hieruit kan niemand zelfs het verschil tussen een mens en een zebra onderscheiden.
Dat allesziende oog in de driehoek, bij mijn oma aan de muur, is dus puur bangmakerij geweest. Toegegeven dat het als kind wel indruk op me heeft gemaakt en me zelfs heel lang de zin tot vloeken heeft ontnomen.
Nu, op dit eigenste moment ben ik niet meer bang voor het oog, nu ben ik bang voor wat komen zal, het onbekende. Want mijn verdere leven wordt nu bepaald door een onbekende, iemand die ik niet ken, iemand die ik nog nooit heb ontmoet.
Deze onbekende zal me weer samenbrengen met mijn vrouw.
De laatste avond dat we samen zaten, had ik het haar nog beloofd dat ik haar achterna zou komen als mijn werk hier erop zat.
Nu is het zover, mijn werk zit erop, het project opgeleverd, de sleutel zit op de deur.
Ingegeven door mijn doodsangst lijkt me dit het ideale moment voor een gebed. Het is al van in mijn kindertijd geleden dat ik nog gebeden heb, en nu, uitgerekend nu, ga ik weer bidden.
Ik bid dat ik de wereld terug in al zijn pracht en praal mag aanschouwen. Dat ik vanuit het kleurentapijt de dorpen kan onderscheiden, de mensen kan herkennen, het water van de zee kan voelen en ruiken. Dat ik de lekkerste gerechten, opnieuw mag proeven.
In tegenstelling tot de gebeden uit mijn kindertijd, blijkt mijn gebed effect te hebben.
Een onbekende stem, de stem van diegene die heel de tijd mijn leven in zijn handen heeft gehad spreekt me toe. Voorafgegaan door een elektronische dindong.
"Dames en Heren, hier spreekt uw gezagvoerder, over enkele ogenblikken vangen wij de landing aan, gelieve uw tafeltjes op te klappen en gordels vast te gespen."
Zelfs het lokale weerbericht geeft hij ons mee!
God, wat ben ik blij, dat we de grond terug raken.
Glimlachend bedenk ik dat mijn vrouw de juiste beslissing heeft genomen om deze nieuwe baan, in dit aards, zonovergoten paradijs te aanvaarden.
Laat ons nu maar lang en gelukkig leven!
feedback van andere lezers- Mark_Vandis
dingdong! amai, twee keer moeten lezen knap!
Wat dat oog betreft zou ik het eens bij 'The great seal' gaan uitpluizen...bang...terecht ;-)
Groetjes Mark
JvB: Mark, bedankt voor je reactie. Dat oog hing inderdaad bij oma aan de muur. Daarnaast een op hout geplakte puzzel, maar die vond ik niet in het verhaal passen. Geef toe, een puzzel met opschrift, 'hier vloekt men niet' ... 't zou belachelijk zijn. ;-) - Das
Oei! Een hele rare houding van je binnen een relatie. Ik heb het over die met God. Klagen en vragen en een woordje van dank kan er blijkbaar niet van af. Hey, ik plaag je maar wat. Whahahaha, dat komt hier binnen op 666 en schrijft tot drie maal toe het woordje God in z'n tekst. Machtig!
JvB: oeps, beter gewacht tot morgen om mijnen entree te maken? ;-)
Van harte dank voor je reactie. - teevee
Je hebt in elk geval een mooie datum gekozen om aan te sluiten. 060606 gaat jouw leven veranderen!
JvB: Moet ge weten dat ik al een half jaar zit te twijfelen. Zou ik het wel durven? zou ik me wel aansluiten? Wil iemand mijn verhaal wel lezen? Uitgerekend vandaag in een impulsieve bui sluit ik me aan. Ik zal mijn best doen, om op andere data ook leuke verhalen te brengen.
Bedankt voor je reactie - marieke
Mooi, echt!
Je beschrijving van het opstijgen (en hoe nietig alles er daar van bovenuit bekeken uitziet), vind ik het sterkst!
Groetje, marieke
JvB: Van harte dank, het is fijn, te merken dat mensen plezier beleven aan mijn verhaal. Wat trouwens voor mij een totaal nieuwe ervaring is. - sabine
vrees niet, HIJ zal over je waken
prachtig verhaal
groet paul
JvB: Dank je wel, laat ons hopen dat de waakzaamheid niet verzwakt. Het verhaal had als eerste titel 'vliegangst' en had een totaal andere structuur. Het was me ingegeven na een geslaagde noodlanding. Na maanden onbewerkt te blijven liggen, is het uiteindelijk tot dit verhaal gekomen. - geertje
ik "lift" soms zinnen die me raken uit een tekst
(om aan te geven hoe goed ik ze vind):
HIER KOMT IE:
-Van hieruit kan niemand zelfs het verschil tussen een mens en een zebra onderscheiden.
-Ik bad dat ik de wereld terug in al zijn pracht en praal zou mogen aanschouwen
Jan: ik werd zo meegesleept door jouw verhaal, ik dacht dat je zou dood"gaan". ik werd duidelijk op het verkeerde been gezet.
"instinkertje" was dit voor mij, maar wel één, verdomd lekker ruikend
wat zeg ik: lekker leest !
MOOI als binnenkomer, zeer gesmaakt !
zomersproetgroet, geertje
JvB: Geertje, van harte dank. Al voel ik de druk op mijn schouders om dit verhaal te evenaren. Neem het me aub niet kwalijk als de volgende verhalen minder goed blijken te zijn. Ik ben per slot van rekening een debutant. - fugaz
heel mooie tekst, ben er wat stil van, de sereniteit treft me
gtz Jurgen
JvB: Bedankt Jurgen, blij dit te 'horen'. Allee, lezen he. - knuffieke
Heel mooie binnenkomer... zie al uit naar je volgende verhalen. Was tot op het einde blijkbaar op een verkeerd spoor.. het einde heeft een glimlach tevoorschijn gebracht.
Welkom op de site!
Groetjes,
Sonia
JvB: Blij te merken dat het verhaal zijn effect niet mist. Bedankt voor je reactie - VickyLievens
Knap, héél knap.
met een hele leuke stijl geschreven!
groetjes Vicky
JvB: Van harte dank voor je reactie, 'k zal trachten de stijl te handhaven. - koen
Dag JvB,
Jouw korte werkje heb ik graag gelezen, hoewel het niet origineel is. Ik heb een gelijkaardig verhaal geschreven (ook in een vliegtuig), wellicht de honderdduizendste die dat doet.
JvB (openingszinnen):
Al bijna een jaar lang wist ik dat dit moment ging komen. Een jaar lang heb ik, puur uit angst, de gedachte aan dit moment* proberen te bannen. Ik had het er in het verleden** reeds*** meermaals over met mijn vrouw, nu**** is het zover, ik zou me bij haar vervoegen, eindelijk zou ik haar weerzien.
* tweemaal 'moment', dat stoort
** een veel gemaakte overbodige bepaling
*** overbodig
**** splitsen
Koen:
Al bijna een jaar lang wist ik dat dit moment ging komen. Een jaar lang heb ik, puur uit angst, de gedachte eraan proberen te bannen. Ik had het er met mijn vrouw meermaals over. Nu is het zover. Ik zou me bij haar vervoegen, eindelijk zou ik haar weerzien.
JvB:
Zou dit nu het beeld zijn dat God vanuit zijn paradijs heeft? Dan is het niet te verbazen dat alles op aarde in de soep draait.*
* Een flagrante stijlbreuk. Je wilt nog altijd ernstig overkomen (het moet een verrassing blijven, je mag ons niet de indruk geven we een speels einde gaan verwachten), maar met die soep draait je verhaal in de soep.
Koen:
Zou dit nu het beeld zijn dat God vanuit zijn paradijs heeft? Dan is het niet te verbazen dat op aarde alles mis gaat.
Gebruik wat je gebruiken kunt, het overige laat je maar achter in het kotszakje.
Groet
JvB: Koen,
Van harte dank voor je tips.
Ze zijn allen bruikbaar.
groet,
Jan - littlefairytale
Even binnengeglipt. Gelezen en gesmaakt.
Mooie grijpende beschrijvingen en een knappe schommel tussen misleiden en boeien. tine
JvB: Hey, van harte dank voor je feed back, helaas ben ik momenteel meer met mijn zaak dan met schrijven bezig, daardoor deze late reactie.
|
