|
< terug
Goede nacht en droom zacht.
Al enkele dagen zit Herman op zijn blad te turen, het enige wat hij ziet is een rode kantlijn en blauwe horizontale lijnen.
Als schrijver is dit frustrerend. Want hij wil schrijven, schrijven over de dingen des leven, over mensen, over de wereld of gewoon, pure onzin.
Niets, maar dan ook totaal niets komt in hem op. Zelfs geen vaag idee dat tot een verhaal zou kunnen leiden.
Zijn gedachten zijn als zijn blad, leeg!
Hij wordt er moedeloos van, want Herman koestert, al sinds zijn kindertijd, de droom om verhalen te schrijven die de lezende medemensen plezieren.
Oh wat zou hij maar al te graag van zijn pen kunnen leven, wat zou hij graag met pen en fantasie hele boeken vullen.
Maar nu, nu wordt hij met de neus op de feiten gedrukt, zijn blad blijft leeg.
Zouden zijn ouders gelijk hebben gehad? Komt er met een pen, papier en fantasie geen brood op de plank? Alle dingen die Herman in zijn jeugd leuk vond, werden door zijn ouders als "onleefbaar" afgedaan.
Daarom werd hij destijds ook in een technische richting geduwd.
Dat enkele van zijn vroegere vrienden toch leuke, creatieve dingen zijn blijven doen, en daar nu rijkelijk van leven, is voor zijn ouders totaal onbegrijpelijk.
Als hij zijn ouders hierop wijst, is steeds de repliek: "wees blij dat ge een job hebt!"
" Je hebt toch nog nooit één dag zonder werk gezeten hè?!"
Moet Herman, godverdomme nog blij zijn ook. Omdat hij alle dagen vroeg moet opstaan, zich alle dagen in diezelfde werkbroek moet hijsen. Alle dagen dezelfde noeste arbeid. Maandelijks zijn gezin dingen moet ontzeggen om, op het einde van de maand alsnog te moeten vaststellen dat de bankrekening alweer een licht rood saldo vertoond.
Dagelijks moet hij zijn dromen onderdrukken, er over praten alsof het ooit wel eens waarheid zou kunnen worden kan niet, mag niet. Want zijn ouders leerden hem dat dit voor mensen van hun 'stand' hautain, zweverig, 'note done' is.
"Kom maar al terug met je voeten op de grond" klonk het toen.
Een mens zonder dromen leeft niet wordt gezegd.
Mogen wij dan niet dromen dat we ons goed voelen in onze job?
Mag Herman dan niet dromen dat hij van op een perfect onderhouden, veertien meter lange 'De Vriesch Lentz' zijn verhalen doorstuurt naar de uitgever?
Mogen wij niet dromen dat we elke ochtend goedgemutst wakker worden onder een stralend blauwe hemel?
Mag Herman niet dromen dat mensen plezier beleven aan zijn werk?
Mogen wij niet dromen dat we onszelf en ons gezin niets moeten ontzeggen?
Laat ik alvast het licht uitdoen en hopen dat de nacht een mooie droom brengt.
Slaapwel en mogen jullie dromen waarheid worden, van mij mag het.
feedback van andere lezers- Mark_Vandis
Toch niet over Brusselmans bezig :-)
Lees hem graag
Groetjes Mark
JvB: Mark, ik lees hem ook graag. Doch, ik denk niet dat Brusselmans lang op een leeg blad zit te gapen.
Ik vond de naam wel 'goe klinke'.
Bedankt voor je reactie. - Das
Tabula rasa. Een onbeschreven blad papier. Al het voorgaande buiten beschouwing laten. ;-)
JvB: Hey Das, van harte dank. Mag ik dit als een compliment beschouwen? - geertje
Jan
je sprak de vrees uit
het vorig verhaal niet
te kunnen evenaren
don't worry, be happy
I like it, just the way
you did it yesterday !
groet
JvB: Geertje, van harte dank. - teevee
Tabula rasa staat toch nog behoorlijk vol.
JvB: tja, zal door de 'omgeving' in mijn genen komen.
Bedankt Teevee - VickyLievens
P R A C H T I G
JvB: tja, wat kan ik hierop zeggen.
Je vond het dus ok? :-)
Nen dikke merci voor je reactie
|
