Volg ons op facebook
|
< terug
De vaat
"Schat, kan jij die glazen nog eens naar de keuken brengen?" klonk het vanuit de keuken.
Helga was weer op dreef. Tenminste die mening was Frans toegedaan.
Frans kende Helga al lang, heel lang en op sommige momenten te lang naar zijn mening.
Vandaag was het weer te lang voor Frans. In de dertig jaar dat ze nu getrouwd waren, heeft hij haar gedrag dikwijls proberen te doorgronden. Gedurende een periode hield hij er statistieken van bij om alzo een regelmaat te kunnen ontdekken.
Dit was uiteindelijk geen goed idee, want zijn enige houvast, bleek uit de statistieken niet te kloppen. Sindsdien zegt hij het nooit meer. Vroeger ook niet, daar niet van, maar hij dacht het wel.
Enkel onder vrienden zeiden ze het wel, om vervolgens hun schouders op te halen, hun blik ten hemel te richten en dan naar elkaar te kijken met een blik van 'dan is er niets aan te doen, gewoon ondergaan'
"Frans!", "Waar blijft ge nu met die glazen?" Een diepe zucht en binnensmonds gemopper, waren Frans zijn uitlaatklep om vervolgens zichzelf uit de zetel te hijsen.
"Frans!" Klonk het nu kordaat. "Ja ja, ik ben al onderweg met uw glazen"
"Wat? Mijn glazen? Da zijn verdomme uw glazen die gij gisterenavond hebt vuil gemaakt en niet hebt afgeruimd"
Ja, dit was ook regelmatige kost voor Frans, Helga ging vroeg te bed, omdat ze er van hield nog een poosje in bed te lezen. Frans bleef dan beneden alleen TV kijken.
In de keuken aangekomen deponeerde Frans de glazen op het aanrecht.
"Ja maar! Ge moogt ze ook in de vaatwas zetten hoor" zei Helga.
Frans begreep er niets van, en vreesde het ergste voor het verdere verloop van de avond.
"Jij vraagt me, om die glazen naar de keuken te brengen, nu dat ze in de keuken staan, is het weer niet goed!"
De blik van Helga verraadde dat Frans de vandaag o zo dunne lijn bijna gepasseerd was.
Wat Frans deed besluiten om de glazen alsnog in de vaatwas te plaatsen, terwijl hij zijn blik ten hemel rees en onderging.
Helga, verliet inmiddels de keuken om zich languit op de sofa te nestelen, de zapper ter hand te nemen en via dit perfect in de hand liggend kastje haar favoriete soap op te zetten.
"Miljaar" dacht ze, "reclame, ik ben nog te vroeg"
Frans opende de vaatwas en merkte dat de drie te plaatsen glazen niet overeenstemden met de beschikbare plaatsen in de vaatwas. "Ook dat nog" zuchtte hij, toen uit de woonkamer zijn eega alweer riep.
"Wat!" riep Frans terug.
"Hey, ge moet zo niet roepen"
"Ik riep niet" loog Frans
"Zet gij de vaatwas op?"
"Dat gaat niet!"
"Waarom zou dat niet gaan Frans" klonk het op verbazende toon.
"Ik krijg al die glazen er niet in"
"Dat gaat wel, je moet enkel wat herschikken" Zei Helga terwijl ze de begingeneriek van haar favoriete soap aanschouwde.
"Waarom moet ik nu die verdomde vaat gaan herschikken?" Zuchtte Frans.
Hij was eerder het type dat meteen bij het inladen van de vaat er rekening mee hield dat er nog dingen moesten bijgeplaatst worden. Door zijn statistieken omtrent de vaat, wist hij ongeveer hoe een standaard vaat er uit zag en waar hij bijgevolg alles moest plaatsen om het herschikken te vermijden.
Frans haalde zijn schouders op, richtte zijn blik ten hemel doch sprak de mannelijke wijsheid niet uit en begon aan de 'herschikkingsopdracht'. Dit ging met het nodige gekletter van borden en ander veel lawaai makende keukenattributen gepaard.
"Frans! Verdomme ik versta de TV niet meer!" "Kan dat niet wat stiller?"
Frans reageerde door de deur van de vaatwas met een smak dicht te gooien.
"Frans!" "Zijde gij zot geworden of wa'?"
Frans die inmiddels ontdekt had, dat hij het '5 in 1' tabletje vergeten was. Stond alweer met de vaatwas geopend en het tabletje in de deur, om deze vervolgens met een smak dicht te gooien.
Helga ging door het lint bij deze tweede smak en haaste zich naar de keuken. Net terwijl op TV, een echtelijke ruzie in het bijzijn van een vriend van de echtgenoot, tot een climax kwam.
Frans hoorde de vriend aan de man vragen, "Wat heeft zij voor?"
"Och, niet op letten" zei de man "het is weer de periode van de maand."
"Ai, foute boel" dacht Frans nog, zijn statistieken hadden bewezen dat het daar niets mee te maken had. Hij wist wel dat zulk een uitspraak de dingen enkel erger zouden maken.
En ja, daar stond Helga in de deuropening, met een blik van die periode van de maand.
feedback van andere lezers- aquaangel
oei.......herken ik mijzelf hierin ? hihih
JvB: Ben jij dan al dertig jaar getrouwd? :-)
bedankt voor je reactie. - gekko
Ik zou de vrouw iets jonger maken want vrouwen van pakweg 55 jaar hebben daar nog zelden last van :)
JvB: Nog maar eens een bewijs dat het er niets mee te maken heeft. :-)
Bedankt voor je reactie - VickyLievens
wel grappig, ben zelf niet getrouwd, en weet dus ook niet hoe het is om 30 jaar getrouwd te zijn, maar ik denk dat dit toch heel dicht bij de waarheid komt
JvB: Ik moet toegeven dat ik ook geen 30 jaar getrouwd ben. Ik heb getracht een herkenbare situatie neer te zetten met een beetje humor.
Sommige reacties doen me vermoeden dat het gelukt is.
Hey Vicky, ongeloofelijk bedankt voor je reacties. - Leona
ik zou het zelf gedaan hebben ... wie weet hoe die vaat erin steekt ... seffens is alles naar de vaantjes ... ;)
JvB: Franske kennende, zal da wel meevallen. :-)
Bedankt voor je reactie. - teevee
Ik ben al 48 jaar getrouwd (snotneuzen) en hecht ook niet veel geloof in statistieken. Maar...HET IS ZO!!!
JvB: 48 jaar!? Dit verdiend respect. Tegen zoveel levenservaring kan ik niet op. Ik neem het van je aan, richt mijn blik ten hemel, haal mijn schouders op en zal voortaan ondergaan. :-)
Bedankt voor je reactie - geertje
En ja, daar stond Helga in de deuropening, met een blik van die periode van de maand.
dit "cliché" klopt niet...mijns inziens...ahum :-)
(in mijn beleving kijk ik dagdagelijks anders naar de wereld
om mij heen)
(wat 20 jaar alleen wonen met je doet...beschrijf ik je ooit wel eens...)
JvB: Van harte dank, Geertje.
Ooit wil ik je verhaal zeker horen, lezen, ... begrijpen.
|
