Volg ons op facebook
|
< terug
Vlieg
"Ik wou dat ik een vlieg was" zei tante Wendy tegen haar moeder, toen deze laatste vertelde dat 'de kleine' van Francine, aan zijn ouders meldde, dat hij homo was.
Volgens Serge, mijn neef, de zoon van tante Wendy en de kleinzoon van oma dus, werd dit fenomeen outing genoemd.
Hij maakte zijn moeder en oma er tevens attent op dat het voor een zestienjarige niet evident is dit te doen en dat ze er niet zo smalend mochten over praten.
Serge totaal negerend, waren de dames al over Roos, de buurvrouw, aan het roddelen.
Roos ontving elke donderdag om 11.00u, thuis, haar minnaar.
Ook nu weer wou tante Wendy een vlieg zijn.
Pas nu begreep Serge de beeldspraak. Tante Wendy, wil niet perse een vlieg zijn, tante Wendy wil een klein insect zijn om overal ongemerkt binnen te kunnen glippen om haar slachtoffers te bespieden.
Tante Wendy zou evengoed een spin willen zijn, al is dat wel gevaarlijk, want spinnen trekken nogal snel de aandacht. Spinnen eindigen dikwijls, of onder een schoenzool, of geplet in een stuk keukenrol in het toilet. Enkel de stofzuiger biedt kans op overleven voor de spin, doch de kans dat de spin hier een trauma aan overhoudt is vrij groot.
Een konijn ziet ze ook wel zitten, maar dan om heel andere redenen, want konijnen lopen niet zomaar ongemerkt binnen bij de mensen.
Ach meneer hoe een listige vlieg wil ze zijn, ach meneer, …
Tante Wendy wenste het dikwijls, al was het maar om haar eigen miserie tijdelijk te kunnen vergeten.
Stel dat ze een vlieg was, waar zou ze eerst heen vliegen?
Eerst, bedacht ze, zou ze naar het kantoor van haar ex-man vliegen om te kijken of hij al over hun scheiding heen was. Ze hoopte van niet, want anders was zij de enige die er nog niet over was. Maar stel dat ze haar ex daar aantrof met de secretaresse.
Zou ze die schok te boven komen?
Uiteindelijk had ze nog nooit iemand gesproken die ooit vlieg is geweest, dus kon ze ook niet weten hoe vliegen reageren op shockerende beelden. Geen risico nemen dacht ze.
Misschien vloog ze wel naar Francine, na de outing van haar zoon moest daar nog wel het een en ander te beleven vallen. Doch de gedachte dat Francine nog steeds van haar melk zou zijn en haar frustraties op elke vlieg zou uitwerken maakte het risico te groot.
Roos, de buurvrouw, dat was nog eens een idee. Alhoewel, die kan ze perfect vanuit haar eigen slaapkamer gade slaan bij het van bil gaan. Daar hoefde ze geen vlieg voor te zijn. Of misschien dan toch, om de dialogen te kunnen opvangen. Ze stelt zich al langer de vraag wat overspelige partners elkaar te vertellen hebben.
Maar Roos heeft vieze bruine kleverige vliegenvangers in elke kamer hangen. Je zal het maar meemaken, je bent als vlieg aan het vliegen richting slaapkamer, neemt je bocht wat kort en je plakt met je achtereind aan die vieze bruine tape met zoete smurrie. Dan ga je dood van de honger en aangezien niet geweten is of uithongeren een pijnlijke dood is voor vliegen acht Tante Wendy, ook hier, het risico te groot.
Naar oma kon ze vliegen, want die is toch te traag om een vlieg neer te halen, klein risico dus. Maar wat viel hier te beleven? Waarschijnlijk niet veel aangezien oma van 's morgens tot 's avonds naar de TV zit te turen en de kanalen die oma op haar toestel heeft, zijn ook bij Tante Wendy geprogrammeerd. Hier je vliegenleven aan verkwisten zou belachelijk zijn.
Serge, die zich nog steeds in hetzelfde vertrek als Oma en tante Wendy bevond mepte met de blote hand een vlieg in volle vlucht neer.
Tante Wendy schrok toen ze het schouwspel gade sloeg.
Tante Wendy meent in elke vlieg wel een persoon te herkennen, bijgevolg ontsnapte ze niet aan de gedachte: "Wie zou dit zijn?" "Wie zou een vlieg willen zijn om hier bij ons te komen gluren?" Misschien was het wel Francine, die stiekem hoopt dat Serge ook een outing ten berde zal brengen. "Dan is het maar goed dat ze neergehaald is" dacht ze.
Oma kon het niet zijn, want die zat nog in haar zetel.
Misschien was het haar ex-man, die kwam kijken of zij al over de scheiding heen was.
In dat geval zou ze Serge moeten aangeven voor vadermoord. Maar hoe bewijs je dat die vlieg Serge zijn vader was? Dat ging niet, bedacht ze. Het zou de perfecte moord zijn, want wie maakt zich nou druk om een vlieg die ergens tot moes wordt gemept? Laat staan dat de politie zou komen om vaststellingen te doen.
De volgende vlieg die binnen handbereik kwam, had enkele trekken van haar ex, wat Serge meteen vrijpleitte voor vadermoord.
Ze nam een krant, rolde deze vakkundig tot een slagwapen en smakte met ongedoseerde krachten de vlieg tussen krant en tafel. Dit maakte identificatie van het slachtoffer bijzonder moeilijk.
Na het aanschouwen van het lijk werd tante Wendy overmeesterd door een voor haar nieuw gevoel, … spijt.
Serge keek zijn moeder diep in de ogen, slikte, hapte diep naar adem, alsof hij haar iets belangrijks wou zeggen. Tante Wendy aanschouwde het lijk, keek weer naar Serge en maakte de bedenking dat het best wel mogelijk was dat haar ex-man hier aan de tafel en de krant plakte als ooit vlieg zijnde geweest. Hij had in het verleden al meermaals gezegd dat hij een vlieg wou zijn en die blik van Serge, vol angst, het zweet stond hem op het voorhoofd. Meer en meer raakte ze ervan overtuigd dat ze zonet de vader van haar zoon tot ondefinieerbare brij had herschapen. Hoe moest ze dit aan Serge uitleggen, tranen sprongen in haar ogen.
Serge merkte meteen dat zijn moeder met een diep probleem zat, en maakt voor zichzelf uit dat dit niet het gepaste moment was om zijn moeder te vertellen dat hij de nieuwe vriend van 'de kleine' van Francine was.
feedback van andere lezers- teevee
Beste Jan. Je moet nog eens goed nalezen op foutjes. Ook niet van de tegenwoordige in de verleden tijd springen en omgekeerd.
...want anders is zij (en niet zei) de enige...
(Vliegen hebben geen lijm aan de pootsjes maar zuignappen.)
...bruinE tape...
...misSchien was het haar ex-man...
...AAn de krant plakken...
JvB: amaai, 'k had het verhaal beter eens nagelezen met een helder hoofd. Het 'kwakkelt' surieus. Bedankt voor de feedback. - gekko
Dat is toch het minste wat je kan doen, een verhaal nalezen, liefst luidop dan hoor je zelf waar het misloopt, voor je het ergens plaatst. Ik lees de eerste zin en daar staat twee keer het woord vertelde, dan haak ik af, sorry.
JvB: Geen sorry, want je hebt gelijk, ... heb het wat trachten aan te passen, doch, ... dit zal nooit één van de betere verhalen worden. - aquaangel
foutjes kun je herstellen, en de rest kan groeien...
succes
JvB: Van harte dank voor de bemoedigende woorden, ik kan het gebruiken :-)) - geertje
wat fantasie met een mens (en een verhaal) kan doen !
Jan, ik heb gewacht met feedback, je hebt je huiswerk gemaakt !
na jouw verbetering, "verte(d)erbaar" geschreven.
spélen met woorden en beelden, daar houd ik van.
groet,
JvB: Wow! Van harte dank.
|
