|
< terug
Kattenogen.
Rob was een graag geziene gast bij al zijn kameraden. Hij was een toffe kerel waar iedereen, in goede en kwade dagen op kon rekenen. Waar Rob in de buurt was daar werd gelachen. Zijn leuze was niet voor niets: Optimist tot in de kist!
Leo, de vader van Rob, had een Volkswagen Kever. Scherp-blauw van kleur met veel chrome! Die wagen werd méér gepoetst dan er mee werd gereden. In die beginjaren 1960 was een auto een grote luxe. En dat Rob met die wagen mocht rijden iets ongelooflijks. Maar Leo vertrouwde zijn zoon! Die reed nooit harder dan zeventig per uur; hij rookte niet en was allergisch voor alcohol. En dat Rob in het weekend enkele vrienden in de wagen meenam, dat was ook geen probleem.
Zondagmiddag 13 uur! Afspraak in café De Ster! Gauw een pilsje en naar buiten! Pierre, een boerenjongen, had de oude Mazda meegekregen en al wie mee wou gaan kroop in een van beide wagens. Het was wat mistig...
"Zou het te riskeren zijn?" wees Rob naar buiten.
"Dat is alleen maar hier in de buurt! Een paar honderd meter verder is er van mist geen sprake!" probeerde iemand hem gerust te stellen.
Rob reed vlak achter de Mazda om hem niet kwijt te spelen. Er was niemand op de baan. Net voor de kanaalbrug stond een militair te liften. De Mazda reed door en onder luid protest van de inzittenden stopte Rob naast die soldaat.
"Rob, dat gaat toch niet! Wij zijn al met zessen!"
"Voor een militair moet je altijd stoppen!...Ha makker! Stap maar in!"
Die 'makker' had ook nog een grote ransel bij en na veel geroep en gekerm kreeg men de deur terug in het slot.
"Waar gaat de reis naar toe? Het Kamp??"
"Ja meneer! Ik moet pas om tien uur binnen zijn maar ik dacht...met die mist..."
"Dan heb je geluk! Wij moeten daar passeren!"
Met het hoofd tegen de ruit liet Rob de wagen optrekken. Eigenlijk reed hij veel te hard in deze nogal dikke mist. Dat vond ook die militair:
"Voor mij moeten jullie je niet haasten hoor! Ik hoef pas om tien uur..."
"Ja maar! WIJ hebben haast! Maar je moet geen schrik hebben. Ik heb kattenogen!"
"Kattenogen?? Bedoelt meneer..."
"Meneer-meneer! Niks te meneren hier! Zie je daar, voor ons, die Mazda??"
"Mazda??? 't Is allemaal grijs van de mist!"
"Zie jij die Mazda niet? Die rode met nummerplaat...wacht...een beetje dichterbij!"
"Jij houdt mij voor de zot zeker? Er is helemaal geen auto vóór ons. Om maar te zwijgen van een rode Mazda!"
Rob lachte, speelde met het gas en keek zich de ogen uit de kop..."
"Ha-ja! Nu zie ik de nummerplaat: H O nee...H U 481...of is het een zeven? Nee! Het is H U 481."
Opeens doemde de Mazda voor hen op. Rob sloot zo dicht mogelijk aan...
"Maar godverdomme!" liet de militair zich ontvallen..."De rode Mazda met...maar godverdomme...H U 481...Maar godverdomme!..."
Toen hij in het Kamp uitstapte vergat hij zowaar te bedanken voor de rit!
feedback van andere lezers- Das
Ik ken een vrouw met eksterogen, maar dat doet hier waarschijnlijk niks ter zake?
teevee: Daar kan je kraaienogen van maken = cirkeltje rondtrekken. - gekko
Ik weet het niet, je verhaaltjes lijken mij altijd zo vrijblijvend, zoals ik eerder al eens schreef, opgeschreven bestaande moppen. Spijtig vind ik dat want je zinsbouw enz. is toch wel goed.
teevee: Wij kunnen nu eenmaal niet allemaal even knap zijn! - JvB
Je schrijft op een manier die uitnodigd om te blijven lezen, goed dus. Hierdoor verwacht je echter ook meer van het einde, en dat komt er hier niet uit.
teevee: Nog eens opnieuw lezen,misschien? - Pluter
Toch wel leuk, maar ik blijf ook met een 'was dit het?' gevoel zitten.
teevee: Bedankt - waterklok1
helemaal mee eens!
raar verhaaltje, toch tof om te lezen
knap geschreven
i love it!!!!
;)
lot
teevee: Dank je Lot! Maar 't is echt gebeurt!
|
