|
< terug
De vader van mijn vader. 1
Hij werd op 7 januari 1851 geboren in Linne, bij Maasbracht, Nederlands Limburg en kreeg de namen Wilhelmus, Lambertus. De roepnaam werd Wullem.
Vanaf 1863 kwam hij werken, eerst als koejongen...later als paardenknecht, bij De Crets, een boerderij vlak over de Belgische grens. Op het 'Belsj' was namelijk veel meer te verdienen! De Crets was een van de grootste winningen in de omtrek. Ze hadden er vier dikke Brabantse paarden en zeker vijf en twintig melkgevende koebeesten. Willem werkte er dus eerst als koejongen. Maar toen een paardenknecht vertrok mocht hij zijn plaats innemen. Tenminste...wanneer hij kon bewijzen dat hij zelfstandig werken kon. Maar algauw ontpopte Wullem zich als een bedreven paardenmenner. Het zat hem in het bloed! Als beginneling kreeg hij de slechts-trekkende knol...begrijpelijk. Misschien had dat paard wel ooit een naam gehad, maar iedereen noemde hem Rotzak! Maar Wullem was een leperd! Hij sliep boven de paardenstal, zoals dat in die tijd gebruikelijk was. Zo was hij 's nachts en vooral 's avonds dicht in de nabijheid van zijn vleeskolos. Elke avond kieperde hij even voor het slapengaan nog gauw een schepper haver in de krib. En terwijl Rotzak zijn slabbertje naar binnen hapte, verzorgde Wullem hem de hoeven. Elk steentje peuterde hij er met zijn zakmes uit. Elke onregelmatigheid werd weggesneden. Van vóór was hij beslagen...achter niet. Dat maakte dat de achterste hoeven in een erbarmelijke staat verkeerden. Elke avond sneed Wullem iets overtolligs weg en raspte het geheel mooi bij. Hoevevet was er niet voorhanden, maar Wullem werkte de hoeven af met stevig, donker karrensmeer. Daarna borstelde hij Rotzak van hals tot voeten en gedurig praatte hij met hem.
Op enkele weken tijd veranderde Rotzak zienderogen van gedaante en gedrag. Wullem gebruikte geen stokken, geen zweep en ook geen harde woorden. Hij hoefde alleen maar te klakken met de tong om hem driftig te laten trekken. Op de toon van sol-do zei hij 'ohoo' en Rotzak stond stil. Wat alcohol is voor de man is haver voor een paard! Het extra avondschepje deed zijn werk! De goede verzorging was te merken en het paard beloonde deze prima behandeling met extra diensten. De andere knechten hadden Wullem alle ongemakken van de wereld voorspeld en misschien wel gewenst. Maar hun ontgoocheling was groot! En nog groter ogen trokken zij van verbazing dat die kleine Ollander zo voorbeeldig zijn taken volbracht.
feedback van andere lezers- knuffieke
Mooi begin.. ben benieuwd naar het vervolg..
Greetz,
Sonia
teevee: dank voor fb - Das
Zou alweer meer willen geven dan 'uitstekend!' maar ik kan niet.
Groetjes van Das de frustraat.
teevee: Gewoon reageren en meeleven vind ik belangrijker dan dat punten-gedoe! - geertje
Willem werkte er dus eerst als koejongen. = ook Wullem ?
Dierenliefhebber in het kwadraat ! mooi Theo
teevee: Ja geertje. Wullem was de dialectnaam = roepnaam!
Ik heb zelf dertig jaren paarden gehad. Ken het een beetje! A propos: Dubbele paardenknecht (met twee paarden rijden/werken) was vroeger een aanzienlijke plaats op de landbouwladder! - rinka
wat ik me nu ineens afvraag... is dat allemaal echt gebeurd? en zoja en zonee, hoe weet jij dat allemaal theo?
teevee: lees antwoord op geertje bij n° 6.
En hoe ik dat weet? Van horen vertellen
en ik ben geboren in 1934...vandaar!
|
