|
< terug
De vader van mijn vader. 13
Marieke schreeuwde om hulp! Anna werd naar de gastenkamer gedragen! Koude compressen op het voorhoofd en azijn op een doekje onder de neus konden niet baten. Ze bleef bewusteloos. De champetter droop af! Zijn taak was volbracht maar wat liet hij hier achter? Wat ging Wullem zeggen als die straks uit het veld kwam? En hoe moesten ze hem dit weer aan zijn verstand gaan brengen? Toevallig was er niemand van de knechten in de buurt. Waren die twee dan gedoemd om van de ene verderfput in de andere te storten?
"Ik ga Wullem op de hoogte brengen" zei de baas. "Dan kom ik met de paarden naar huis en kan hij rechtdoor-rechtaan door de velden naar huis komen. Ik vind dat hij hier bij moet zijn!"
"Eet je dan niet eerst?" vroeg de bazin op een bezorgde toon."Alles staat klaar!"
"Dit gaat voor, vrouw! Tot straks!"
"Span dan toch de sjees in? Dat gaat toch veel sneller! Je loopt anders meer dan een uur eer je in de Bommesaer bent!"
"Hhhhja! Dat doe ik dan maar!"
Wullem zag de sjees in volle vaart aan komen stuiven. Was dat de baas zelf die op de bok zat? Hij grinnikte! Die moest toch wel zeker ergens dringend in Kessenich zijn? Maar verdomme!...Wat deed die nu? Hij kwam recht over het veld naar hem toe! Zijn paarden schrokken van het aanstormend geweld! Hij kalmeerde ze...
"Hohoo! Hohoo! Op het gemakje! Braaf zijn...HO!"
Zoiets was niet pluis! Dit had Wullem nog nooit meegemaakt...
"Wullem, jongen! Pak de sjees en vlieg naar huis. Er is iets met Anna! Ik vrees..."
"Anna??? Wat??? Wat is er met Anna??"
In een paar woorden deed de boer het hele verhaal en legde toen zijn arm rond zijn schouders. Wullem keek nog verbaasder! Dit was óók nog nooit gebeurd!
"Wullem jong! Ik had je liever wat vrolijker nieuws gebracht! Maar helaas! Thuis denken ze dat Anna bewusteloos is! Maar ik heb een blauwe vlek gezien achter haar oor! Ik hoop dat ik alsnog mis ben maar...verwacht je maar aan het ergste!"
Als een gek stoof Wullem over het veld de weg op en naar de boerderij. Dat kon toch niet waar zijn? Dat MOCHT niet waar zijn! Nu dat ze eindelijk het geluk gingen vinden viel de langzaam opgebouwde geluksstelling in mekaar!
Om uit te spannen was er geen tijd. Hij bond de draver aan een ring in de muur. Maar deze moeite had hij zich ook kunnen besparen want de buiten adem gelopen knol verzette geen stap meer.
Met de akkerschoenen mochten ze nooit binnen in de keuken. Maar Wullem vergat ze dit keer uit te doen. In de deuropening bleef hij staan. Hij zag de bazin, Trees en Marieke met gevouwen handen op hun knieën naast het bed zitten. Meteen wist hij dat de baas gelijk had. Heel zijn dromen spatten uiteen op de houten vloer...
feedback van andere lezers- knuffieke
dit is echt een triestig stukje...
teevee: inderdaad! - Das
Nog 24 uren wachten ... kan je misschien al ... ach laat maar.
Jij gaat toch niet in congé hé? Zo ja, kies dan wel niet zo'n aflevering om het seizoen mee af te sluiten! Dat mag ik toch wel vragen he?
teevee: Ik met congé? Een gepensioneerde heeft verlof tussen Kerstmis en Nieuwjaar, dat weet je toch! - geertje
Theo, laat dit goed aflopen...?
liefs
teevee: Ik kan de waarheid geen geweld aandoen
of ik moet liegen en dat is geen fatsoen! - rinus
ik wacht en heb gelezen met spanning het alles wel af, rinus
teevee: Het duurt nog even, Rinus! - rinka
nee, 't is toch ni waar. gelukkig dat ik het hier binnen een minuut ga weten, want 24 uur zou ik wel wat veel vinden.
die karren stuiven hier gewoonweg het zand in mijn ogen theo. wat een razend goed uitgebeelde razende rotvaart!
teevee: Jij bent bevoorrecht...wat lezen betreft!
|
