Volg ons op facebook
|
< terug
deel 23 moerasvrouwtje laatste
Deel 23
Het moeras vrouwtje
Dora werd de gelukkigste vrouw,
hoewel zij,
wel oud was geworden.
Maar haar hart was jong,
door de blijdschap.
En het grijze haar,
dat vond zij niet zo erg,
als haar Klompen maar gelukkig waren.
Dora had nog wel groot verdriet,
van haar Grote Klomp,
dat hij gestorven was.
Daarom nam zij de twee,
grote klompen,
van Grote Klomp.
En spijkerde deze grote klompen,
links en recht van haar huisjesdeur.
Dora hoefde niet meer,
op die grote klompen te lopen.
Want zij had gedaan,
wat zij beloofd had,
En Dora leefde nog lang en gelukkig,
in haar huisje.
En in de klompen,
die zij links en rechts van haar huisjesdeur,
had gespijkerd.
Vulde zij op met mooie planten,
er gingen wel twee planten in één klomp.
En als je door een mooie streek loopt,
en je ziet er twee groten klompen,
links en rechts van een huisjesdeur.
En er staan twee planten in één klomp,
dan is dat vast het huisje van Dora.
En zij leefde nog lang en gelukkig.
Einde verhaal.
feedback van andere lezers- geertje
Daarom nam zij de twee,
groten klompen = grote klompen rinus (zonder "n" )
belooft had, = beloofd had ( van beloofDe)
mooi streek = mooiE streek
( MOOIE reeks rinus, met een lief einde)
Dora is me dierbaar geworden !
liefs
rinus: dank je wel, lieve Geertje, rinus - teevee
Ja Rinus! Het zit er op met de Klompen! En nu maar vertellen aan kinderoortjes! rinus: dat lukt wel, bedankt voor je lees geduld, ik stelde het erg op prijs,rinus - koen
Rinus,
Jouw verhaal zal ik driemaal gelezen hebben, iets wat ik met de anderen hun schrijfsel hopelijk niet moet doen.
Voor de derde maal ga ik jouw verhaal met kinderogen hardop lezen:
- Bladzijde 11.
Eerste alinea: ik struikel hier over rondslingerende klompen (klompen galmt veel te veel na, zelfs voor kinderen).
- Op het einde van de eerste bladzijde begin je aan een flashback. Opgepast! Je bent tegen kinderen bezig. Ze moeten zich heel die inleiding nog herinneren.
- Bladzijde 12.
Door zijn mooie geluid zullen de mensen jou, spikkeltje, rijk en wereld beroemd maken. Hier heeft de corrector een steek laten vallen. Moet zijn: Door zijn mooie geluid zullen de mensen jou een spikkeltje rijk en wereldberoemd maken.
- De dialoog tussen Dora en die trol begrijp ik niet. Hij zal het allermooiste nemen ‘wat zij zal roepen’. Verder in het verhaal wordt het duidelijk, maar hier begrijp ik niets van; een kind wel?
- Bladzijde 13.
Weer struikel ik over het woord klomp. Als je dit hardop leest klinkt het afschuwelijk. De opsomming van die acht klompen kan echt niet, en geen kind dat het woord burgerlijke stand begrijpt.
Op het einde van deze bladzijde waren ze plots niet meer gelukkig omdat ze niet meer hoefden te sparen. Kom zeg, dat hebben ze dankzij die toverfluit nooit moeten doen, en nu plots dit.
- Bladzijde 14.
Hier een streepje zon in dit langdradige en verwarrende verhaal.
- Bladzijde 15.
Inkorten. Veel te veel bladvulling.
- Bladzijde 16.
In het midden van deze bladzijde kom je weer naar het heden. De oude Dora gaat naar het moeras. Ze heeft nog altijd die toverfluit waar ze alles mee kan wensen. Raar dat zo iemand een huisje met takken moet bouwen. Het toverstokje werk blijkbaar maar alleen als het de schrijver uitkomt.
-Bladzijde 17.
Een kind dat nu nog niet in slaap gevallen is, moet een bijzonderheid zijn. En wat is dat allemaal met dat halfuur en die resterende twintig minuten? Nou breekt mijn klomp. Van de passages hier en op de volgende bladzijden begrijp ik niets. Wat een troep.
Tot slot:
Weet je wat ik ergerlijk vind. Ik heb hier aan meerdere mensen gevraagd of ze dit verhaal begrepen hebben.
Jammer dat niemand de moed heeft gehad om op deze site te zeggen wat ze er echt van dachten. Maar het strafste is wellicht dat sommigen van die positieve beoordelaars toegaven dat ze er ook niet veel van begrepen hadden. Over ‘ik aai, dus jij aait’ gesproken.
Gelukkig ziet het ernaar uit dat ik volgende verhaal uit het boek positiever zal kunnen beoordelen
Groet
rinus: je hebt er een studie aan gewaagd, en daar ben ik je wel dankbaar voor, je opmerking dat je het verhaal drie maal hebt gelezen, dat bewijst voor mij dat het verhaal intrigeerde. Dat gevoel heb ik ook wel, als ik een verhaal lees. ook al stikt het van de fouten, dan wil ik het toch terug lezen om er vat op te krijgen. Een verhaal kan gelikt geschreven zijn, maar waar geen kraak of smaak aan is, ik lees het meestal niet uit. Kinderen beleven het anders, kinderen springen makkelijk van de hak op de tak, en lezen het verhaal. En wees redelijk je begon pas te struikelen bij blz.11. Het commentaar over blz. 16, is niet helemaal terecht, het is wel een kinder sprookje, en de schrijver maakt het uit, dat is het leuke van schrijven. groet rinus
|