Volg ons op facebook
|
< terug
De man zonder persoonlijkheid
Zeven jaar was hij reeds op zoek nu, hij zou zich een persoonlijkheid aanmeten. Nog eens tien jaar meer, dus zeventien jaren waren ongelukkige jaren voor hem geweest. Hij kon dit alles toeschrijven aan het feit dat het hem ontbrak aan een persoonlijkheid. Alles wat hij tot nu toe ondernomen had, scheen aan hem voorbij gegaan te zijn. Vriendinnetjes, werk, hobbies, het heeft allemaal niets betekend, hij nam het erbij, zonder zich af te vragen of hij het wel leuk vond of het zin had of hij zich daarentegen iets moest afvragen. Er was daar gewoon iemand als ze een werknemer nodig hadden, iemand op het juiste moment op de juiste plaats. De hobbies waren tijdverdrijf, niet dat hij het met hart en ziel deed. Maar gaandeweg, door tijdsnijd, werd hij er wel goed in, zonder zich af te vragen of hij er iets moest mee doen. Hij bleef de tijd weggooien, in zijn ééntje daar op zijn kamertje. Vrouwen wilden hem, om één of andere duistere reden en zei dan maar ja, want moest die niet een vriendin hebben. Dat hoorde toch zo als je een man wou zijn. Dus hij nam het er allemaal bij, zonder reden, de tijd zou het wel uitmaken. Eigenlijk voelde hij zich een anomalie, in het verkeerde tijdperk geboren. Liever was hij in de middeleeuwen geboren, daar in dat illustere tijdperk zou hij een grote romanticus kunnen zijn, een groot genie of wat al niet. In de middeleeuwen was alles mogelijk. Deze moderne tijden leken hem zo passieloos, zo onvruchtbaar en mechanisch. In die middeleeuwen zou hij een persoonlijkheid hebben. Dus besteedde hij de meeste uren van de dag over wegen die naar de middeleeuwen leidden. Tijdsmachines en de implicaties daarvan behoorden tot zijn dagdromen, dat heeft hem geleid tot een inzicht in de moeilijkste begrippen uit de moderne wetenschap, van Einstein tot de kwantummechanica, van de gekromde ruimte tot de paralelle universums van Tegmark. Maar al die inzichten brachten hem niet in de grote romantische verhalen die de middeleeuwen hem voorspiegelden. Voor het eerst had hij een desillusie ervaren en daarmee ook wel iets dat misschien een persoonlijkheid inhoudt, voor het eerst besefte hij dat hij geen persoonlijkheid had en nu dus, zeven jaar geleden had hij besloten hem er één aan te meten. Maar alle intenties ten spijt, was het hem tot hier toe niet gelukt. Opleidingen, therapieën, kinderen overwegen, sabbatjaren, filosofie, het had allemaal niet gebaat.
Het was misschien tijd voor hem om een verhaaltje te vertellen.
...wordt vervolgd...
feedback van andere lezers- dichtduvel
wordt vervolgd volgt meestal als de inspiratieloosheid toeslaat.
drebddronefish: Hmm, misschien wil ik niet te lange stukken publiceren? Maar je hebt wel gelijk natuurlijk...wat heb ik vandaag met die dt? straf.. - aquaangel
sommige zinnen zijn erg langgerekt door een komma.
misschien een punt en nieuwe zin beginnen :)
xx
drebddronefish: Misschien wel, maar ik maak zo graag lange zinnen:-) - Das
Nothans som je daar redelijk wat hoedanigheden, eigenschappen en karaktertrekken op. Ik denk niet dat het hem niet aan een persoonlijkheid ontbreekt. Misschien ken jij hem beter dan hij zichzelf. Ik kijk uit naar het vervolg, daarom.
drebddronefish: Hij zit met een enorm complex, hij streeft platonische idealen na die hij moet bereiken, pas dan kan hij iemand zijn, een heel ingewikkeld complex, zul je nog wel zien... - Pluter
Het verhaal begint al interessant. Ik wil verder lezen, maar dat kan nog niet.
Ik vind het stukje zelf iets te kort, deel 2 had er van mij nog aangemogen.
drebddronefish: Ik weet het, maar ik denk als je je stukken te lang maakt, dat ze toch wel minder gelezen worden. - waterklok1
raar stukje!
wijs en interessant geschreven! Ik kijk uit naar het volgend deel!
lot
drebddronefish: Dank je, lot, het vervolg is aan het broeien, dit stuk dat volgt zal het moeilijkst zijn, wat daarna komt zit al in mijn hoofd en zal er zo uitvloeien. - zandkorrelnr689
Ik heb je een goed gegeven om de volgende redenen.
(Ik heb alleen beoordeeld op de inhoud en de vorm en niet op de spelling en grammatica, omdat ik denk dat je de meeste fouten die daar inzitten door grondig nalezen er zelf uit kan halen. )
Ik vind het een interessant onderwerp en je geeft een inhoudelijk boeiend begin vind ik.
Waar ik wel vind dat je de mist in gaat, is dat je geen afbakening geeft van 'persoonlijkheid'. Voor mijn part heeft deze man juist een heel uitgesproken persoonlijkheid. (Bijvoorbeeld merkbaar in zijn contrast met de hedendaagse maatschappij.)
Als ik over dit onderwerp zou schrijven, dan zou ik me proberen ervan bewust te blijven dat dit een moeilijk onderwerp is en dat de lezer hier ook wel wat vragen over zal hebben. Daar moet je op leren inspelen om (ongewenste/niet door jou bedoelde) verwarring te voorkomen.
Je wil een heel belangrijk (denk ik) punt maken i.v.m. het 'niet thuishoren/thuis voelen in deze maatschappij'.
Ik zou dus deze twee onderwerpen een beetje, niet uit elkaar halen, maar wel wat afgelijnder weergeven.
Bijvoorbeeld eerst een inleidend stuk (kan heel kort zijn) over persoonlijkheid en dan inzoomen op je personage (en wat je wou zeggen over zijn 'niet thuisvoelen/-horen')
Je geeft ook een opsomming van wat hij al allemaal gedaan heeft en dan wat hij allemaal geprobeerd heeft.
Opletten hier dat je geen te langdradige opsomming geeft. MEt een suggestie kan je even ver komen, aangezien de lezer de rest wel invult.
Als ik bijvoorbeeld zeg : Hij had tientallen soorten bloemen in zijn tuin staan. Rozen, tulpen, viooltjes, noem maar op. Ik hoef niet die hele hoeveelheid te benoemen, de lezer vult de rest wel aan.
Toch één grammaticale opmerking erbij :
***Zeven jaar was hij reeds op zoek nu, hij zou zich een persoonlijkheid aanmeten. ***
Ik kan hier verkeerd in zijn, maar volgens mij kan dit gramaticaal echt niet (Heb dit nogal in andere teksten gezien ook). Ik denk dat je ofwel de komma door een punt moet vervangen en er twee zinnen van maken OF de zin zo herformuleren dat het één vlotte zin wordt.
Bv : Hij was reeds zeven jaar op zoek en nu zou hij zich uiteindelijk een persoonlijkheid aanmeten.
Zie je wat ik bedoel ?
Veel succes ermee !
Björn - Vansion
Die laatste zin ... staat daar zo goed ...
(therapieën)
drebddronefish: Ik ben mijn fb achterstand aan het elimineren. Mocht je je afvragen:-) Therapieên juist, ik zet me even aan de verbetering
|
