|
< terug
Depressie en bewustzijn
Depressief zijn is alsof je ter plaatse blijft stuiteren. Het overkomt je en je kiest er niet voor maar het is moeilijk om eruit te geraken.
Een woord dat je gevoelens meetrekt is genoeg om in een huilbui te vallen.
Het is gewoon niet leuk dat er zo velen zijn die je niet begrijpen.
Het enige wat je nodig hebt is die innige lieve knuffel en ze blijven je maar aanvallen met hun niet begrepen woorden.
Je stokt en snokt het uit en probeert je gevoel uit te leggen maar ze begrijpen je toch niet. En op het einde ben jij degene die de schuldige is aan alles. Je zoekt zelf je eigen problemen, dat is wat ze je zeggen en het biedt je geen troost hoor.
Je twijfelt aan alles, zelfs hoe je een simpel woord moet schrijven.
Komt er nog een einde aan je lijden vraag je jezelf af.
Uit de negatieve spiraal komen is het hoofddoel, maar het is zo moeilijk om je te fixeren op het positieve.
Eens je jezelf laat meezuigen in het negatieve is het moeilijk om het positieve weer vast te grijpen. Het lijkt wel of je in de greep bent van de duivels gezant. Hij kickt erop dat je, je afkeert van het goede, zeggen ze.
Goed of slecht bestaat eigenlijk niet. Alles is een illusie. Maar waarom ervaar ik het dan zo echt?
Wordt het eens geen tijd om nu eens eindelijk te kunnen genieten en te beleven zoals alles is?
Waarom is het bewustwordingsproces toch zo zwaar en moeilijk. Kan het nu niet gewoon onbewust en rustig zonder schroom passeren? Waarschijnlijk moet het zo pijnlijk zijn zodat we het nooit meer zullen vergeten dat we het hebben meegemaakt.
feedback van andere lezers- dichtduvel
Het feit dat je dit kunt produceren bewijst dat je eigenlijk uit het dal kruipt. Geloof me, in diepe depressie gaat dit niet.
animal_dancer: Ik hoop het echt, hoewel het niet zo aanvoelt. Begin ook wel terug stilletjes aan meer dingen terug te doen want voorheen was het alleen maar willen slapen en tv kijken. De reden dat ik van die dingn schrijf over mijn gevoel is ook om eventueel andere mensen in soortgelijke situaties te laten zien dat ze niet alleen zijn en natuurlijk ook om het van me af te schrijven. Dank je voor je mooie fb :-) - janwillems
mooie overpeinzing.
Met de zin 'Je stokt en snokt het uit ' heb ik het wat moeilijk. Ik begrijp het eerlijk gezegd niet, misschien ligt het wel aan mij...
Jan
animal_dancer: Bedoel ermee dat je praat en huilt en stottert tegelijkertijd van groot verdriet. Is mijn schrijfstijl een beetje zo van die gevoelswoorden te gebruiken (voelt goed aan op dat moment) ;-)
"overpeinzing"... tja een mens schrijft af en toe eens graag zijn gevoelens af hé. Dank je voor je fb :-) - waterklok1
alles is een illusie...deze zin raakt me echt!
mooi opinie...
kus
lot
animal_dancer: Zo voelt het soms ook aan dat alles een illusie is... ;-) Dank je voor je fb :-) - springie
"Je stokt en snokt het uit en probeert je gevoel uit te leggen maar ze begrijpen je toch niet"
Ik vind het een prachtige zin en je slaat de nagel ermee op de kop!
Je komt er wel uit! :-)
animal_dancer: Ja waarschijnlijk wel ;-) - zwartkopje
Hoi Animal dancer,
ik ben het volledig met dichtduvel eens, wat betreft uit het dal te geraken. Het feit dat je al inzicht hebt in je depressie, is al een hele grote stap.
animal_dancer: Thx ;-)
|
