|
< terug
Mijn beestenboel
Ik heb een lieve moeder en leuke vader, met bijbehorende stiefouders, want mijn ouders zijn al vele jaren gescheiden. De mannelijke ouders kunnen het maar niet eens zijn met mijn dierenliefde. Ben vegetariėr en redder in nood van elk langskomend wezentje.
Ik help ze genezen en bied hen onderdak aan. Dat maakt me gelukkig dat ik iets kan doen aan deze wereld, op mijn manier. Ik ben een beetje de dierenverpleegster.
Als kind wou ik dierenarts worden. Drie jaar was ik als de dierenarts onze katten kwam castreren. Die man verschoot dat ik zo veel interesse had en zoveel vragen stelde. Het was een droom om hem te evenaren.
spijtig genoeg heb ik een zeer turbulente jeugd gehad. mijn humaniora heb ik op mijn 25ste bij elkaar gesprokkeld. Ben misschien te oud om nu nog universiteit te gaan volgen. En zelfs als leeftijd geen rol zou spelen, ik heb geen geld genoeg. wat ik betreur want het is nog altijd een droom en geen realiteit.
Dierenarts willen worden is een kinderdroom die ik nu nog koester, maar eerst zal er geld moeten zijn en geen depressie meer.
Jaja, mijn beestenboel. Ik heb er wel genoeg rondlopen op 4 pootjes. Sommigen op 2 zoals mijn kippen en mijn duifje.
Elke dag moeten ze verzorgd worden. ze krijgen hun eten en dan zie je die oogjes zo stralen. Zelfs de kipjes zijn zo gelukkig als ze me zien afkomen met hun voederbakje. Het is echt grappig als je ze ziet lopen vanaf het einde van de draad tot vanvoor. Een kip loopt echt grappig! Ze maken mij gelukkig en doen me lachen!
Nog eventjes en het duifje mag ook rondlopen in het kippenhok. ze is gerevalideert en ziet er fris en gezond uit. Het pootje heeft het wel niet gehaald maar ze leeft! Wat zou jij doen? Kiezen voor het spuitje van 5 of voor een behandeling van 49? Ik koos het laatste want ik vond dat ze niet dood moest omdat ze eventjes pech had. Iedereen verklaarde me gek, maar ik ben gelukkig gek met mijn beslissing!
Mijn honden zijn ook schatjes, maar eigenlijk nog de kalmste van de bende. De Rottweiler is verzot op eten. Ongelooflijk! Ik kan niet thuiskomen met een zakje in mijn handen want daar is hij... kwijl kwijl, snuffelen en springen. Gelukkig kan ik hem de baas en is hij snel weer rustig.
Mijn katten die zijn subliem. Ze wisselen heel de nacht af met op mijn bedje te komen slapen. Het lijkt wel of ze afwisseld van wacht zijn in slapende toestand. Overdag en 's avonds dan spelen we in de tuin en lopen we achter elkaar. Een ongelooflijk leuk spel!
Een klein wild konijntje fleurt een deel van het kippenhok op. Heb het grootgebracht met het flesje nadat mijn kleinste kat ermee naar huis kwam. Het diertje was amper een week oud.
En mijn klein konijntje is stilletjes aan klaar om zijn vrijheid te herwinnen. Of zal ik zeggen ik ben er bijna voor klaar...
Het leven is niet altijd makkelijk maar dankzij mijn metgezellen beleef ik toch wel wat gelukkige momenten. Zonder die grote band die we allen hebben met elkaar zou het leven voor mij niks betekenen.
feedback van andere lezers- roggemanj
dit is een verhaal om stil van te worden, je verstaat de kunst om je met woorden kenbaar te maken, je kan ons tonen wie je bent en wat je voelt vanbinnen, heel knap en tegelijk zo vlot om lezen.
Groetjes, Johan
animal_dancer: Dank je wel voor je lovende fb! Ik krijg er blozende wangetjes van ;-)
Liefs Nathalie - dichtduvel
Eenvoud siert je. Als je nog wenst te studeren, wacht je best niet te lang. Er zijn ook studierichtingen die je 's avonds of van thuis uit kunt volgen. Dierenarts natuurlijk niet, maar er zijn ook aanverwante beroepen. Ook vrijwilligerswerk in b.v. dierenopvangcentra zou je wel liggen. Genegen grtz. J.
animal_dancer: Ik zou graag een cursus sjamanisme volgen. Het probleem is dat er weggaan weekends tussen zitten, en ik laat mijn diertjes niet achter. Dierenarts zal ik nog een jaartje kunnen over nadenken. Wie weet heb ik tegen dan mijn droomjob gevonden. Laat ons hopen! :-)
Dank je voor de fb. Je eerste zinnetje maakt me heel gelukkig! :-)
Nathalie ;-) - Ghislaine
Prima. Een tip waar je mee doet wat je wenst:
''Heb het grootgebracht met het flesjes nadat mijn kleinste kat ermee.." Hier heb je even een slippertje in de bocht gemaakt. Herlees deze zin even en dan zie je waar het scheef loopt. Want deze zin liet mij even lachen. Met wat kwam die kleine kat af? Het konijn of de papfles?
animal_dancer: Ja ik begrijp wat je bedoelt met die zin. De logica helpt ons hem gelukkig juist te verstaan. ;-) Heb je toch doen lachen wat heel gezond is ;-)
Liefs - aquaangel
als kind wou ik.........als kind wilde ik.......... vind ik mooier klinken ;)
is de rottweiler ook vegetariėr ;)
leuk verhaal
xx
animal_dancer: Ja klinkt idd beter. waarschijnlijk mijn dialect dat er voor iets tussen zit ;-)
Nee de rottweiler is geen vegetariėr, hihi, maar hij kan eten als een paard ;-)
Thx voor je fb :-)
Liefs Nathalie - janwillems
Hallo animal_dancer,
de tekst is mooi en ik begrijp hem, maar de schrijffouten halen me voortdurend uit het verhaal:
'Ik help ze genezen en biedt hen onderdak aan.' IK BIED (zonder T)
'Drie jaar was ik als de dierenarts onze katten kwam castreren.' : de 'als' moet 'toen' zijn (als is voorwaardelijk)
zo veel moet aan elkaar (zoveel)
'Overdag en 's avonds dan spelen we in de tuin en lopen we achter elkaar.' deze zin klopt niet
'Ik kan niet thuiskomen met een zakje in mijn handen want daar is hij': de 'want ' hoort hier niet thuis 'en' zou beter zijn.
kalmste moet kalmsteN zijn
rottweiler moet met een hoofdletter
'spijtig genoeg heb ik een zeer turbulente jeugd gehad. mijn humaniora heb ik op mijn 25ste bij elkaar gesprokkelt.': zinnen beginnen met een hoofdletter (VT van sprokkelen is gesprokkelD)
'vanvoor' bestaat niet, maar ik begrijp je wel, 'vooraan in het hokl' zou beter zijn
gerevalideert is met een D op het eind
animal_dancer: Dank je voor het zien van de schrijffoutjes. Ben je leraar Nederlands?
groetjes Nathalie
|
