naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Mijn eiland

door roggemanj

Spinrag als een kabel zo sterk, de oude perelaar heeft de geest gegeven
De aangeplante notelaars dragen voor de eerste keer gigantisch grote noten
Mijn ganzen waggelen me achtera, blazend en kwetterend

Mijn kipjes staan me op te wachten in de hoop wat lekkers te bemachtigen
De hond springt al spelend naar ze toe, wetend dat ze als de dood zijn voor hem
In het verse stro vind ik de oogst van vandaag, telkenmale vier eitjes

Dit is mijn eiland, mijn oase ver van alle drukdoenerij
En misschien ben ik wat introvert, geef ik graag toe
Mijn kleine boerderijtje, mijn alles waar ik ooit van droomde

De bloembakken staan verzopen na de zoveelste plensbui, overvol
Mijn goudvisjes komen zoals ze aangeleerd werd, uit mijn hand eten
Wat kan ik eigenlijk nog meer wensen? Mag ik dat zelfs wel willen?

In mijn doodlopend straatje als in een prentenboek
Hier ben ik gelukkig met mijn hebben en houden
Het komt als een helder moment over me heen

Mij ga je niet meer horen klagen, ik heb het licht gezien
Het einde van mijn lijden is nabij, of misschien zelfs al voorbij
Wie wil komt maar eens langs, de deur staat altijd open en iedereen is welkom.

feedback van andere lezers

• janwillems
  Hallo Johan, inhoudelijk zijn alle ingrediënten aanwezig, mooie tekst, niets op aan te merken. Jan
  roggemanj: Hallo Jan...bedankt voor je reactie, johan
• Ghislaine
  Prima stukje, mooie beschrijvingen. Een tip waar je mee doet wat je wenst;
  In het eerste stukje staat 'De eenden waggelen me achterna, blazend en kwetterend( zou kwakende moeten zijn) Vogels kwetteren, eenden niet.
  In het laatste stuk; Mij ga je niet meer horen klagen. Ik heb het licht gezien. Leest vlotter in twee zinnen.
  roggemanj: :-) het zijn geen eenden maar ganzen en ganzen kwetteren nu eenmaal wel als je weet wat ik bedoel, ze doen dit alsof ze zouden praten..toch bedankt voor je fijne reactie.
  Groetjes, johan
• fille_de_toi
  mooi beeld
  je kleine paradijs
  knap
  fille
  roggemanj: Ja zoals je zegt...mijn eigenste kleine paradijsje
• aquaangel
  leuk eiland,. xx
  roggemanj: thx xx
• marieke
  Deed me even aan 'plons de gekke kikker' denken, heel even maar.
  serieus, je tekstje leest leuk.
  'En misschien ben ik wat introvert, geef ik graag toe'; staat er wat verloren tussen, vind ik.
  roggemanj: Als mijn tekstje je aan plons doet denken ben ik daar blij om, alles rondom mij is al "serieus" genoeg...
• zwartkopje
  je schrijft heel natuurgetrouw. Je tekst doet me denken aan een kleurrijk schilderij.
  prachtige zin : in mijn doodlopend straatje als in een prentenboek.
  Als ik ooit de rust wil opzoeken, mag ik dan komen uitrusten op je eiland?
  
  gr.
  
  zwartkopje
  roggemanj: Je bent hier altijd meer dan welkom op mijn eiland, mijn stekje hier temidden vh groen
• Vansion
  Johan, ik ben dit fragmentje komen herlezen naar aanleiding van je laatste werkje. Als ik je lees, komt het mij voor dat je helemaal in je eigen prentenboek woont. Jouw schrijven wemelt altijd van intense beleving.
  Je weet het; ik heb steeds de neiging jou op je pen terug te plooien en te doen harder werken. Ik weet ondertussen wel, dat jij een andere schrijver bent dan ik ... En dat mag.
  
  Zoals in veel levensechte verhalen word je 'het licht' niet gegund. (? Moet ik het afscheid van de sterrenplukkers zo interpreteren? Wordt de boel opgekocht? )
  Gelukkig staat het hier uitgeschreven, onuitwisbaar in het hoofd van deze lezer.