Volg ons op facebook
|
< terug
Dat waren mijn vrienden
'Dat waren mijn vrienden' mompel ik terwijl ik foto's uit mijn puberteit, late adolescentie en vroege volwassenheid bekijk. Een voor een passeren de foto's de revue. Ik leg ze vlug terug neer. Wil niet meer geconfronteerd worden met die slechte vrienden die een groot deel van mijn leven tot hel gemaakt hebben.
Natuurlijk liet ik ze ook begaan hé. Ik was te laf, te onderdanig, te naïef om tussenbeiden te komen. Om te zeggen dat ik dat niet meer leuk vond. Dat ze ermee moesten ophouden.
Dat het nu gedaan was, voorbij, schlussch...
Miss Dieet, Binge en Boulie waren mijn boezemvrienden.
Binge heb ik het eerst leren kennen. Ik ontmoette hem terug in de supermarkt bij de chips- en snoepafdeling. Hij laadde grote hoeveelheden chips in zijn winkelkarretje en observeerde hoe ik kieskeurig aandachtig de pakken chips bekeek. Hij stootte met zijn elleboog tegen mijn arm en wees naar de grote 200gr+50gr gratis pakken chips met pickles en zei: "die moet je nemen, die zijn overhéérlijk en zeker niet duur." Ik keek hem aan en dacht: 'waar bemoei jij je mee?' maar ik moest ook wel toegeven dat die zakken chips al heel de tijd naar me lonkten.
Dus nam ik zo'n zak en stopte het in mijn winkelmandje.
"Aha... ik zie dat je van goede smaak getuigt. mag ik me even voorstellen? Mijn naam is Binge eating disorder maar noem me maar gerust Binge hoor, dat is makkelijker." Hij stak zijn hand naar me uit.
Uit beleefdheid gaf ik hem een hand en antwoordde: "ik ben Annabella"
"Annabella, Bella, wat een mooie naam! Is het goed dat ik je tot je woning vergezel?
"Euh...ja, is goed" aarzelde ik, maar ik moet ook nog even cola hebben.
"Cola en chips, waw... daar hou ik ook zo van!".
"Ik ben echt blij dat ik je leren kennen heb.
Eindelijk weer een lotgenote gevonden". Zijn gezicht straalde van geluk.
"Zien we elkaar nog eens?" vroeg hij aan de voordeur van mijn huis.
Ik knikte: "morgen zelfde tijd, zelfde plaats"
"Dat is schitterend, tot morgen Prima Bella"
En zo zagen we elkaar steeds eerst in de supermarkt. Enkele dagen later nodigde hij zichzelf bij me uit en sindsdien installeerde hij zich na het winkelen comfortabel op mijn slaapkamerbed.
Binge leerde me het genot van het vreten, grote hoeveelheden eten naar binnen schrokken, Binge leerde me de kick van het stiekem eten, de kick om al dan niet betrapt te worden.
Binge was vooral een rijke jongen. Hij kocht elke dag wel eten. Veel eten. Hij overlaadde me met liters pudding, ijscreme, koffiekoeken, chips, twix, bami goreng en ravioli.
Hij was zeer bezorgd en als ik verdrietig, kwaad of eenzaam was, zat hij naast mij en stopte hij me liefdevol met al dat lekkers zodat ik daarna me steeds weer goed voelde voor even.
Binge is een echte boezemvriend geweest. Hij beloofde me dan ook onvoorwaardelijke trouw.
Tot de dood ons scheidt, had hij eens tijdens de vele Quick of MacDonalds bezoekjes bekend. Ik geloofde hem toen niet helemaal maar ik was toch blij dat ik zo'n lieve, zorgzame en gevoelige vriend had.
Boulie, daarentegen was niet zo trouw. Maar toch is hij samen met Binge vele jaren aan mijn zijde gebleven. Boulie en Binge leken wel op elkaar, doch verschilde ze in een paar essentiële karaktertrekken. Boulie at ook graag, maar hij hield er een raar ritueel op na. Telkens als hij gegeten had, ging hij naar de wc, boog zich over het toilet en stortte zijn gal er uit. Hij vond het leuk om zijn ergernis, woede, angst
met het toiletpot te delen. En de wc had daar blijkbaar niets op tegen.
Ik had Binge eens meegenomen naar een workshop 'over-eten' en daar heb ik na een paar sessies Boulie leren kennen. Boulie was al bevriend met een groot deel van de deelneemsters maar hij vond het leuk om nog een lotgenote meer te leren kennen en ik had ook wel behoefte aan meer
kennissen in mijn omgeving. Boulie stelde zich tijdens de pauze voor als Boulimia Nervosa, maar ook hij vond het leuker als ik hem Boulie noemde.
Miss Dieet ontmoette ik op twaalfjarige leeftijd. Haar missie in dit leven is om weerloze mannen, vrouwen én kinderen te verleiden met haar crash-dieetcharmes. Na mijn vader én mijn moeder bezweek ik enkele maanden later ook aan haar tomeloze aantrekkingskracht, kennis en kunde.
Mijn vader imponeerde ze eerst met het Dr. Atkinsdieet. Mijn moeder verleidde ze met het
'calorieën tellen' en ik beweek voor de vele kilo's die mijn vader op wonderbaarlijke wijze in een uiterst snel tempo verloor en dus opteerde ik ook voor het Dr.Atkinsdieet.
Met Miss Dieet, Boulie en Binge aan mijn zijde heb ik dus mijn puberteit, late
adolescentie en vroege volwassenheid doorgebracht.
Boulie heeft echter na een paar jaren het hazepad gekozen. Ik werd toen 30 jaar en had mijn heil bij een therapeute gezocht. Boulie was het beu om steeds te moeten horen hoe ik
over hem vertelde tijdens de therapiesessies en hoe ik hem ten schande bracht door te vertellen over zijn dagelijkse bezoeken aan de wc.
Zes maanden later verdween Boulie ineens uit mijn leven. In het begin kwam hij me maandelijks nog eens bezoeken maar ook die verwaterden en nu is het al jaren geleden dat ik hem nog gezien heb.
Binge bleef al die jaren wèl aan mijn zijde en trachtte het gemis van
Boulie zo goed als het kon op te vangen. Hij ging op zoek naar andere, nog lekkerdere lekkernijen. Hij waagde zich aan niet te versmaden voedselcombinaties zoals spaghetti met gemalen kaas en aardbeienconfituur.
Kortom, hij trachtte mijn leven zo aangenaam mogelijk te maken.
Echter, toen ik in oktober 2004 in het ziekenhuis
belandde voor een opname in een eetstoorniskliniek, zag Binge het
ook niet meer zitten. Het zinnetje: 'tot de dood ons scheidt' had hij vervormd en geïnterpreteerd als 'tot een opname ons scheidt' en dus na een paar weken, verdween hij zonder ook maar een spoor na te laten uit mijn leven. Een maand of drie na de opname is Binge met hangende
pootjes terug naar mij gekomen. Hij kon me nog niet missen (en ik hem eigenlijk ook niet)
Miss Dieet en Binge wisselden elkaar af: De ene dag/week kwam Binge op bezoek, de andere dag had ik het genoegen Miss Dieet te ontvangen...
Dat waren dus mijn vrienden.
Mooie vrienden, vind je niet?
Maar geen nood. Ik heb alweer een paar nieuwe vrienden gevonden.
Mr. Health, bijgestaan door de onweerstaanbare Miss Sporty
En geloof het of niet.
Ook zij hebben me onvoorwaardelijke trouw beloofd!
feedback van andere lezers- dichtduvel
Heel openhartig. I.v.m. 'vrienden' kan ik enkel zeggen : zorg dat ze niet dominant of fanatiek zijn. Daar beslis jij alleen over. Regelmatig sporten, maar niet fanatiek, anders blijft het niet duren. Genegen, Jef.
zwartkopje: dank je Jef. Ik doe mijn best ! - fille_de_toi
wou dat ik het kon, er zo over schrijven
sterk
fille
zwartkopje: hoi fille,
Bedankt voor je feedback. Jij bent dan weer sterk in gedichten en ik niet, of bedoelde je eerder het thema?
gr.
zwartkopje - gono
Da's verdorie een knap stukske literatuur!
Ik heb vroeger 2 vrienden gehad: Pils en Servela..........
Nu heb ik Kriekske leren kennen en heeft Servela de relatie verbroken!
zwartkopje: Ocharme, voelt kriekske zich dan niet alléén (bij jou)?
gr.
zwartkopje - thijl
Moedig om met zelfspot te schrijven. Graag gelezen, met af en toe een grimlach.
Vrijblijvende suggestie:
ik beweek voor de vele kilo's
Ik bezweek (...)
zwartkopje: Dank je,
Ik zal het meteen veranderen.
groetjes,
zwartkopje
|
