Volg ons op facebook
|
< terug
u léést nog van me, meester Robert 1 (een vervolg!)
Meester Robert 1:
Hoog opgetrokken broek. Beide handen op de rug. Hoofd lichtjes voorovergebogen. Bijna onzichtbaar koffievlekje op blauwe hemd. Stappen klinken in tweevoud in deze autoloze straat. De man met de sigaar blaast , zonder het te beseffen, de geur van "Wervikse Tabak" in één der voorste slaapkamers.
Daar is hij weer! Hij komt hier dagelijks voorbij. Steeds stipt even voor achten. Niet welgezind, niet vriendelijk. Hoe die sigaar ondanks het binnensmonds gemurmel toch blijft zitten, is voor mij een raadsel. Of toch niet. Het geheim zit hem in de lijm die het de man, ondanks alles, mogelijk maakt door te bijten.
De man met de sigaar besluit ik "Robert" te noemen. Méér nog: mééster Robert. Het is een man met geblust enthousiasme. Je merkt het aan zijn houding. Ik heb met meester Robert te doen. Hij moet de jeugd van tegenwoordig nog moeilijk te baas kunnen.
"Jongens en meisjes, nemen jullie het schrift "vraagstukken"
Beu!
Abouba, niet tegenpruttelen, jongen. Het schriftje "vraagstukken" en vlug wat!
Beueueu!
Bram, sta maar recht! Moet jij altijd alles nadoen? Sta maar recht!
Gggg! (dit is gegniffel)
Ik dicteer: "Vader koopt vijftien oliebollen."
(hij wacht welgeteld vijf seconden, één hand veilig in de broekzak, de andere omklemt het bijna antieke, vijfentwintig jaar oude, schrift)
"Vader koopt dus vijftien oliebollen en verdeelt die onder de drie kinderen. Hoeveel oliebollen krijgt elk kind?"
Jullie schrijven het antwoord, geformuleerd in een volééédige ZIN, onder het vraagstuk.
En Bram, ga maar zitten!
Meester Robert, kan u dan even het vraagstuk herhalen?
Schrijf maar over bij je buur, Bram. Je kan dat trouwens héél goed! En haast je wat!
Nee, Dries, ik wil het antwoord niet horen, ik wil het antwoord ZIEN, LEZEN!
Maar Meester Robert, ik heb een vraag.
Een vraag? Maar het is toch zo simpel als wat! Allé, wat moet je weten, Dries.
Hoe oud zijn die kinderen?
Ga je weer beginnen, Dries? Is dat nu belangrijk voor dit vraagstuk?
Pardon, meester Robert, maar als er een baby tussen zit, mag die toch geen vijf oliebollen eten?
Maar natuuuurlijk zit daar géén baby tussen, Dries. Ik las toch "kinderen" Allé, vooruit schrijf maar op. Of heb je nog een vraag misschien?
Meester Robert, lusten die drie kinderen eigenlijk wel oliebollen?
Jaaaa, Dries, die drie kinderen LUS-TEN oliebollen. Vooruit, maak het jezelf niet moeilijk.
Aïsha? Ook een vraag?
Wij mogen van ons vader geen oliebollen eten. Soms mag dat niet vanwege ons geloof. Als we niet weten welke olie…
Aïsha, het is NIET JOUW vader die oliebollen kocht! Jullie zijn trouwens met zes kinderen thuis.
Chloé, heb jij ook al een vraag?
Meester Robert, die papa koopt toch te veel oliebollen. Die kinderen gaan dik worden. Ons mama zegt altijd..
OK! Volgende keer koopt vader vijftien playstations en verdeelt die onder de drie kinderen. Hoeveel playstations krijgt elk kind!
Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaw elk VIJF playstations!"
Meester Robert sjokt verder. Pluimen Wervikse Tabak vergezellen hem tot aan de vijf treden. Onder het klimmen komt hij in zijn eigen wolkjes terecht. Dit moet hij zaaaalig vinden.
feedback van andere lezers- Vansion
Heel fijn: hoe je je 'stelt' als auteur: "besluit ik Robert te noemen"
Laatste pragraafje is mijn favoriet.
miepe: Heeft u deel 1 gelezen? Ik weet, het is een hele boterham, maar boterhammen zijn broodnodig voor de groei!
U moet wel even wennen. De boterham is soms ...scherp belegd. - Oscar_Childe
Wie over Wervikse Tabak schrijft, met tabak vergezeld van een hoofdletter, ben ik als Wervikaan verplicht een uitstekend te geven. Maar ik heb vooral genoten van de vertelstijl in beide delen, proficiat
jens
miepe: Ik mag uw raad zeker niet zomaar in de wind slaan. Vanaf vandaag gaat de Wervikse Tabak met hoofdletters de lucht in!
bedankt - aquaangel
graag gelezen miepe
miepe: ook het vorige?
ne morgen komt het pas echt op gang!
bedankt voor de punten! - feniks
Hilde, als ex-schoolmeester kan ik dit verhaal wel smaken. Het is een beetje karikaturaal, maar helemaal niet zo ver naast de waarheid. Je stijl is meeslepend en geestig.
Ik lees de rest ook nog wel eens na, al blijft me nu nauwelijks de tijd om zelf mijn gedichten te schrijven !
miepe: Ik werk op karikatures en die kunnen soms lekker smaken.
bedankt - zwartkopje
Hoi Miepe,
Ik heb weer genoten van je verhaal. Je schrijft het zo beeldend alsof je er zelf bij zit.
Ik merk dat je vaak gebruik maakt van tekst tussen haakjes. Op zich vind ik dat niet zo'n goed idee. Het leest daardoor niet zo vlot en de tekst kan daardoor méér op een scenario beginnen te lijken dan een verhaal. Maar voor de rest. Heel graag gelezen.
gr.
zwartkopje
miepe: ik kan er echt niks aan doen. Die haakjes die komen gewoon! die WILLEN er gewoon bij!
Volgend hoofdstuk schreef ik helaas domweg in bij "wedstrijd'ik ben heus een domoor! - ivo
prachtig, om grijze haren van te krijgen ... de frustratie is duidelijk leesbaar, en ik maar genieten van de onderhuidse humor
|
