Volg ons op facebook
|
< terug
U léést nog van me: alles over het hekje! (een vervolg!)
AL-LES over het hekje
Ik hoor het hekje bij Meneer Pastoor opengaan. Volk! Vlug gris ik de plastiek tuinhandschoenen mee en stop die in het voorzakje van mijn keukenschort. De snoeischaar ligt al veel langer in de volledig perfect voorbereide aanslag. Er zullen roooozen sneuvelen!
Het tuinpaadje dat van de straat naar het Ontvangstkwartier van meneer Pastoor leidt, is slechts een tiental meter lang. Die tijd heb ik nodig om zelf tot bij mijn rozelaar te komen. Van daarachter heb ik zicht op de Zondaar, het Toekomstig Sterfgeval, de Eerste of Latere Communicant, de Huwelijkskandidaat of het Verloren Schaap.
Een korte, doch onopvallende spurt is noodzakelijk. Dit spurtje is niet zonder risico. Ooit vergat ik tijdig te remmen en haalde vroegtijdig de terrastrap.
Een duik van en met klieken en klakken naar beneden was toen het gevolg. Met schaafwonden lag ik naast mijn snoeischaar. De man die ik heim'lijk zou bespieden, keek me vanuit de Pastoorstuin heel verbaasd, maar ook heel diep in de ogen aan. Gelukkig betrof het een huwelijkskandidaat. Hij WAS al verliefd.
Om dergelijke incidenten te vermijden, heb ik toen mijn looptechniek aangepast. Ik zet sindsdien veel grotere passen. Ik bereik zonder risico en toch binnen de tijd, mijn rozelaar.
Meestal heeft mijn pientere oor de bezoeker reeds geïdentificeerd. Het sprekende geluid van… het POOOORTJE!
1. Eerste en Latere Communicanten: maken lawaai en zwieren gezeten op het hekje heen en weer. Je hoort dat ding minstens vier keer heen en weer kriepen. Drie keer hoor je de jolende kinderen roepen: "nog een keertje!"
2. De zondaar : doet het met extremen. Komt hij uit berouw bij Meneer Pastoor , dan maakt hij het poortje in ALLE en dus VOLLEDIGE stilte open. Toont hij echter géén berouw, dan kletst hij het hek zeer nonchalant in zijn slot. Soms zijn het volgens mij, echte, ui-terst ge-vààààrlijke misdadigers! Er vallen geen woorden. De gevaarlijke zondaar durft wel eens, en dààr heb ik pas een hékel aan, fluimen spugen in het gras naast het paadje. Ik mag er niet aan denken dat ik luistervinkend zo'n fluim in mijn gezicht krijg van zo'n crimineel.
3. Het toekomstig sterfgeval :doet het al hoestend en/of puffend. Je hoort een "dankje", aangezien hij zich liet behelpen door een Barm- en Warmhartige Samaritaan.
4. De vrolijke en vaak jonge huwelijkskandidaat doet het zeer frivool. Met één hand steunt hij op het poortje terwijl hij er met een perfecte schaarsprong jolig overwipt. Zijn ze met twéé, dan maakt hij vervolgens het hek open , buigt en vleit; "na u madaaaam!" Er volgt licht gegiechel, met wat geluk (hi hi voor mij) ook een kusje.
5. En tenslotte is er "Het Verloren Schaap". Dat type bezoeker vergist zich eerst. Dat hekje van meneer Pastoor moet je namelijk trekkend openen. Het verloren schaap DUWT het poortje open. Eerst lijkt het te lukken , alwaar het daarna met een klap terug tegen de edele delen schiet. Het "Verloren Schaap" roept dus "auw!"
En dat is wat ik opving toen ik de grote stappen zette richting rozelaar. Een gekwetst Verloren Schaap kondigt zich aan.
en nu: HET GESPREK!
Les « tropicaliseren » met Imaculé!
"Tchac!" De rozelaar werd bij deze kleiner, het gezichtsveld groter! Vanuit de linker ooghoek aanschouw ik het mankende diertje. Het is een vreemd diertje. Het is een vrouw van Afrikaanse afkomst. Ik heb meteen medelijden. Ze heeft die klap van het hekje echt niet verdiend.
Meneer Pastoor gooit de deur open en werpt zich in de armen van het donkere, misschien toch niet zo verloren, schaapje.
"yéééééééé, mama wéééééé! Imaculéééééé ! ambolo? »
« yéé, m'bolo ! » antwoordt ze daarop.
Nou, nou, nou! Is dit een mooi, vreemd blatend schaap, zeg!
Imaculé draagt een panje. Het is een kleurige en keurig tot jurk gedrapeerde stof met knotsgek motief. Het gekozen motief is namelijk een GSM. Ze staan er gedraaid, liggend, op hun kop (of op hun mini-antenne) en normaal op gedrukt. Gedurfd grappig. Deze vrouw heeft humor. Deze vrouw, hoe kan het anders, is afkomstig uit het verre Kameroen!
: Imaculééé! Wat goed dat je me nog komt groeten voor je terug vertrekt!
Hoe was je verblijf trouwens in Europa?
:Vraiment en tout cas, Meneer Pastoor! Ik ben zo blij dat ik het heb gezien en zo blij dat ik terug kan gaan! Tjonge jonge! Vraiment !
Wat is dat toch met dat "Manneke Pis"? 't Is een zwartje dat daar staat te urineren in zijn blootje! Wij zouden eens in Douala of Yaoundé een Belgske moeten neerpoten dat schaamteloos de broek afsteekt! Over een regelrechte schande zouden ze op de Belgische Ambassade in de "quartier Bastos" spreken. Vraiment, Meneer Pastoor!
En dan die pretparken met "wilde béésten!" Soms staat daar een Afrikaan in steen voor een slecht gebouwde hut! Een Afrikaan met een strooien rok! Je moet die bij ons ver gaan zoeken hoor! Zelfs in Yokadouma dragen ze een propere broek.
Allé, meneer pastoor. Stel dat WIJ eens een frietetende bierbuikige Belg voor een slecht gebouwd bakstenen huis zetten in een park in Douala. Maar zouden jullie daar fier op zijn? Vraiment en tout cas, Meneer Pastoor!
:Tsk! Tsk! Tsk! niet zo op je paard zitten Imaculé! Je hebt gelijk, groot gelijk. Maar …
Maar je hebt toch van onze héérlijke stoverij, Luikse Wafels, Gentse Waterzooi, Neuzekes, Pralines, smoutebollen en zo voorts en zo verder geproefd?
: Vraiment , Meneer Pastoor! Menéér pastoor! En tout cas! Ook dat is hier het één en het ander in uw land. Mag je hier eigenlijk wel eten. Iedereen geeft hier geld uit om magere maniok te worden! In mijn land ben ik verdorie de schoonste van de quartier! Kijk toch eens wat een mooi gevuld achterwerk! Kijk toch eens wat een mooi bassin! Ik heb een boezem een moeder wààrdig! Vraiment en tout cas, Meneer Pastoor!
(en meneer pastoor kijkt uiterààààrd naar achterwerk, bassin en -iets langer- boezem!)
Ging ik op een terrasje zitten om de Luikse Wafels te proeven in Brussel, dan bekeken mensen me met "moeials-ogen"! Ze dachten gewoon schaamteloos hardop: "Zie die dikke daar eens van ons Luikse Wafels eten!" Het is toch niet te doen hoor, meneer Pastoor. Wij geven geld uit om te eten en jullie om niet te eten. Vraiment en tout cas, Meneer Pastoor! Vous les blancs !
Hahahahaaaaa ! En dan moet je de mensen nog zien krassen op lotobiljetten.Ze hebben geen geld meer om te vermageren! Vraiment, meneer Pastoor! Il faut tropicaliser un peu pour être heureux ! »
Mijn neus drupt. Emotie? In het zakje van de schort is geen zakdoek te vinden. Vandaag, voor één keer, veeg ik mijn neus af met de hand. Ai! Ik vergat de roos. Nu heb ik verdorie een bloedneus. Als een vreemd verloren schaap druip ik het af. Straks eet ik een goeie Luikse Wafel, zeker weten! Il faut tropicaliser un peu pour être heureux.
feedback van andere lezers- Ghislaine
Veel taal en stijlkundige fouten.
miepe: zal ik grote kuis in houden - feniks
Geweldig neergezet, miepe. Niet bedoelde fouten zijn me niet direct opvallen, omdat ze er niet zijn, of omdat je tekst zo meeslepend was.
Ik lust hier in ieder geval nog wel pap van ;)
miepe: je moet me ook de vrijheid geven vind ik, om gewoon foute zoinnen te fabriceren! soms maak ik een werkwoord van het zelfstandig naamwoord omdat mij dat past. bedankt - zwartkopje
Weer eens een leuk verhaaltje en zelfs maar één tussen haakjes zin. je leert bij! grapje!
'met klieken en klakken' oogt niet zo mooi in je verhaal, vind ik.
kan effe niet volgen met : ze hebben geen geld meer om te vermageren. bedoel je dat de voedingswaren om te vermageren zo duur zijn of bedoelde je eerder dat ze geen geld meer hebben om te 'verdikken'?
Qua inhoud vind ik het mooi hoe je de Belg te kijk zet (doet me een beetje denken aan 'Toast Cannibal' op TV.
gr.
zwartkopje
miepe: natuurlijk constructief van je. Maar klieken en klakken vind ik leuk.
bedankt - ivo
weer een sterk staaltje van je schrijftalent. Je verhaalt de idiote vooroordelen in zo'n smakelijk iets ... de idioterie van de kerk met haar poortjes en haar eigenaardigheden in de context van het Afrikaans denken gemengd met ons Europeanen die denken dat de wereld van hen is. Wie niet Europees denkt is achterlijk ...
de pastoor die ook maar een mens is en zich probeert te handhaven in een wereld die hij ook maar met moeite kan beheersen ...
het luidruchtige en gezapige van de Afrikaanse vrouw, die zonder schaamte haar wereld vertelt, zo ken ik er veel hoor ... al lachend vertellen ze de grootste waarheden, zonder schaamte .. hahaha
ik heb genoten van dit verhaal en begin hier meer verdriet te lezen, omwille van de keiharde fb - ik word bijna boos ..
|
