Passie voor schrijven
|
||
home wat is writehi(s)story? bladeren uitgeven gezamenlijke publicaties boekenwinkel manuscriptanalyse inschrijven contact | ||
top 10 wedstrijden forum hulp |
Volg ons op facebookGa naar chat |
sportverhaaldoor sneakers1982
Wie m'n boeiende leven een beetje volgt weet dat ik al een maand of 3 ga trainen. "Een gezonde geest in een gezond lichaam moet maar 'ns mijn nieuw motto worden", zat ik zo te denken, maar aangezien m'n geest al finaal naar de knoppen is gepiekerd zag ik mij genoodzaakt enkel m'n lichaam kwalitatief wat te verbeteren. Na niet zo heel lang nadenken is de keuze qua sportbeoefening dus op krachttraining gevallen. Vroeger voetbalde ik veel, maar sinds ik m'n teennagels niet meer knip is voetballen uit den boze. Tennis flitste ook héél even door m'n gedachten, maar tennis is primo voor jeanetten, en secundo voor rijke luizen en ik met m'n armzalig minimumloontje val ruimschoots buiten die categorie. Of is 't nu kategorie? Godverdomme, met hun nieuwe spelling altijd... De eerste die nog met z'n fikken aan die spelling komt trek ik z'n nieren door zijn oogkassen naar buiten en bind ze achteraan z'n kop vast. Met een dubbele zeemansknoop. Dat pist niet gemakkelijk, vraag maar aan m'n nonkel Emile, die ooit eens is aangevallen door een Duitser die dacht dat de oorlog nog altijd bezig was. Hij kreeg 6 messteken in en rond de nierstreek, en dokter Schobbejaque, die m'n nonkel destijds opereerde, had per ongeluk dus zijn urinewegen in een enkele zeemansknoop gelegd. Een enkele dan nog, laat staan een dubbele. Waar zat ik? Met die nonkel Emile ook, die moet me altijd van m'n stuk brengen. Vroeger ook al, toen ik leerde fietsen. Ik was me volop op m'n fietskunsten aan 't concentreren toen mijnheer het blijkbaar nodig vond om volledig in clownspak voor mij uit grapjes uit te staan halen. Ik natuurlijk op m'n bakkes. En kwaad dat ik was! Ik wenste hem, luidkeels brullend van de pijn, een dodelijke nierziekte toe. Dus: Voetbal zou het niet worden, tennis evenmin, van badminton word ik doodmoe, volleybal is te pijnlijk aan de polsen, golfen doe ik niet graag want als ik zo'n club in mijn poten heb krijg ik altijd de neiging om de dichtstbijzijnde idioot die op m'n systeem werkt (en ik heb al zo'n gevoelig systeem) de kop in te slaan, en ik doe niet zo graag mensen pijn, tenzij ze 't verdienen natuurlijk. Vraag maar aan mijn tandarts. Die was me daar een joekel van een kies aan 't trekken, toen me ineens opviel dat de piwi mij had vergeten te verdoven. Een schier ondraaglijke pijn schoot door m'n kanis, en in een reflex gaf ik mijn tandarts een zodanig harde klap tegen z'n kop dat zijn ogen 86 graden zijn gedraaid, wat meteen het einde van zijn tandartscarriere betekende. Na rijp beraad is de keuze, zoals reeds eerder vermeld, op krachttraining gevallen. Sinds begin december ben ik dus des maandags, des woensdags en des vrijdags te vinden in de fitnesszaal Alfa Fitness Center, alhier ten dorpe. Al weet ik ook niet precies hoe lang ik het ga volhouden, want hier begint mijn verhaal eigenlijk nog maar pas. Ik was op m'n gemakje wat aan het bankdrukken, toen ineens 2 stoere macho's voor mij kwamen staan. Ik veerde recht, energiek als ik ben eenmaal ik ben begonnen, gooide 10 kilo bij op m'n barbell en pas toen merkte ik de twee minkukels op. "Wat zijt gij nu van plan…", zei de ene spottend. Dat moet je nu net met mij doen terwijl ik aan het trainen ben: spotten. Ik spieste de twee opgepompte kalkoenen langs beide kanten bij op m'n barbell, werkte mijn 4 setjes van 10 herhalingen af en ging moe doch voldaan naar huis. Krachttraining, het is een sport apart!
feedback van andere lezers
|