Volg ons op facebook
|
< terug
voorgevoel
Je hebt zo van die mensen die telkens als ze een kraslot kopen of
meedoen met de loterij, iets winnen. Van tweeënhalf euro tot vijventwintig duizend euro per
jaar extra.
Ik behoor daar helaas niet bij. Of ik nu een kraslot van één euro koop of
tien euro inzet bij de loterij, het maakt niets uit. Steeds is een nul het
resultaat van mijn zuurverdiende inzet.
En toch.... heb ik soms wel eens dat voorgevoel. Dat dwingend hoge
stemmetje in mijn hoofd, dat héél overtuigend zegt: 'deze
krantenwinkel heeft het winnende kraslot'.
En dan moet ik er naar binnen gaan.
Moet ik een kraslot kopen om dan enkele minuten later wéér te
beseffen dat het winnend lot niet aan mij besteed is.
Andere dagen, als mijn voorgevoel niet actief is, loop ik wel eens een
krantenwinkel binnen, koop een kraslot en berg het nonchalant op in mijn
portefeuille waarbij ik pas enkele uren later tot het besef kom dat er
zich in mijn portefeuille nog 'een potientiële kans tot het winnen van
een miljoen euro' bevindt.
En zo gebeurde het dat ik op een grijze, druilerige dinsdagmiddag nog
een kraslot ontdekte dat ik enkele dagen geleden gekocht had. Ik nam het
lotje, legde het op de tafel, zocht achter een cent en begon heel
voorzichtig de zwarte kraslaag op het eerste regeltje weg te krabben.
Twee Romeinse cijfers I en V kwamen onder de laag te voorschijn.
Zorgvuldig kraste ik de rest van de zwarte laag weg. Vier Romeinse
cijfers met daaronder een bedrag. Onder het Romeins cijfer VI
stond in zwarte letters: 'win for life' gedrukt.
"Dat kàn niet!" fluisterde ik tegen mezelf en bekeek het lotje nog eens
goed.
"Néé, dat kan niet! Dat is onmogelijk!'
"Heb ik gewonnen?"
"Ik heb gewonnen!" joelde ik het uit!
Mijn kater die op de zetel lag te soezen, keek me verschrikt aan.
Ik sprong recht en maakte een rondedans door de woonkamer.
"Ik heb gewonnen, Poesie. Ik heb 'win for life' gewonnen. Iedere maand
1000 euro extra op mijn bankrekening, joehoe!"
Ik kon mijn geluk niet aan. Voelde me ontzettend warm worden en ik had
zin om mijn moeder, mijn therapeute en al mijn vriendinnen op te bellen.
Terug naar de krantenwinkel gaan zou geen goed idee zijn want die mensen
konden mij toch niet uitbetalen, redeneerde ik en dus trok ik mijn jas
aan en wendde me naar het plaatselijke Lotto-kantoor.
het geluk straalde van me af en enkele Marokkaanse vrouwen die voor hun
deur op de drempel zaten te praten, stopten met babbelen en staarden me
na toen ik voorbij wandelde.
Op weg naar het Lotto-kantoor beeldde ik me in wat ik met het extra geld
ging doen. Een appartement kopen, dat stond nu eindelijk vast. En terug
met de autorijschool beginnen want nu had ik het geld om de dure
rijlessen te betalen. Kon ik ook met een vriendin op reis naar de
Dominicaanse Republiek.
Ik zou wel blijven werken want het sociale contact heb ik broodnodig
maar het werk zou een hobby van me worden, geen noodzakelijk kwaad meer....
Ik belde aan. Een vrouwenstem door de parlefoon vertelde me dat ik de
eerste deur rechts moest nemen. Ik stapte binnen. De vrouw vroeg me
achter haar bureau: "waarmee kan ik u helpen?"
"Euh...ik denk dat ik win for life gewonnen heb" aarzelde ik en mijn
stem trilde van de gelukzalige emotie.
"Dat zou leuk zijn" antwoordde de vrouw en ze kwam achter haar bureau
vandaan.
"Hebt u het lotje bij u?"
Ik opende met bevende handen mijn rugzakje en haalde uit het binnenzakje
het lotje.
De vrouw nam het van me over en bekeek het aandachtig.
Ze keek me aan en zei verontwaardigd: "mevrouw, u hebt helemaal niets
gewonnen"
"Hoe...zo" stamelde ik en ik voelde hoe het bloed naar mijn wangen steeg
en ik kreeg het ontzettend warm.
"De vrouw kwam naast me staan, hield het lotje voor zich uit zodat ik
mee kon lezen en gebaarde: " één van de onderste getallen moet overeen
komen met een van de bovenste twee. En zoals je ziet, is dat hier niet
het geval. Je mag de twee bovenste getallen dus ook niet optellen om tot
een getal in de onderste rij te komen" verklaarde ze. "Dus je mag de I
en V van de bovenste rij niet optellen om tot de VI in de onderste rij
te komen.
"Maar..., er staat toch 'win for life' " probeerde ik nog. Maar het
hielp niet.
"U hebt niets gewonnen mevrouw" antwoordde ze kordaat.
Ze deed de deur open, gaf me het lotje en daar stond ik dan. Ongelovig
naar het kraslotje te staren. Al mijn dromen in vijf minuten van de
kaart geveegd.
Enkele minuten stapte ik met een lang gezicht voorbij de Marokkaanse
vrouwen. Ze babbelden rustig verder.
In het nieuwe boek van Helen Fielding las ik 'vertrouw op je intuïtie,
in plaats van op je al te grote fantasie'.
Maar kan er mij in godsnaam iemand uitleggen hoe ik het verschil herken?
feedback van andere lezers- dichtduvel
De beste manier om met de lotto te winnen, is niet te spelen.
Pas je dromen aan aan je mogelijkheden. Wees dus gelukkig met wat je hebt. Greetz, Jef - Ghislaine
Prima. Een tip waar je mee doet wat je wenst:
Cijfers worden geschreven getallen
zwartkopje: Bedankt voor de tip. Ik ga het meteen veranderen.
gr.
zwartkopje - Draakje
Heb ik ook eens voorgehad, echt waar, al ging het maar over 2,5€. Had niet goed gekeken. Rooie kop in de krantenwinkel, dat verzeker ik je!
Leuk verhaal.
zwartkopje: bedankt voor de herkenning.
gr.
zwartkopje - RolandBergeys
Een leuk cursiefje eigenlijk. Ik zou wel letten op het hoofdlettergebruik. Bvb: Ze keek me aan en zei verontwaardigd: " Mevrouw..."
mevrouw dus niet met kleine letter, het is het begin van een zin.
Ook letten op je leestekens, aanhalingtekens enz. Een en ander zit niet altijd even juist.
Toch tof, hoor!
zwartkopje: Dank je Roland. Ik zal er eens naar kijken en verbeteringen aanbrengen.
gr.
zwartkopje - DBartonFink
Zo, nu kan ik eindelijk ook reageren op één van mijn weinige lezers.
Mijn eerste reactie alhier:
Leuk geschreven, misschien een beetje te dagboekachtig voor mij, maar prettig wegens herkenbaar en met humor verteld.
Read you again soon!
zwartkopje: Ja, het bezit wel een hoog dagboekgehalte, hihi. Ben jaren zo gewoon geweest hé.
bedankt voor je fb.
gr
zwartkopje
|
