Volg ons op facebook
|
< terug
Gruwel - Hoofdstuk 2 - Ergernis
'Gaat het wel weer met je?' vraagt ze met en innemende stem wijl ze me een zakdoekje aanreikt.
Onder tafel zet ik mijn ene voet op de andere en tracht te bedenken wat ik ga zeggen.
'Je keek net of je een geest zag,' ging de stem verder.
- Het gaat wel weer, mijn fantasie ging even op een loopje.
- Nou, die man zag er anders wel meer dan een beetje wereldvreemd uit hoor. Vast zo een clochard uit die wijk aan de Gedempte beek.
- Een clochard is hij zeker niet, wel iemand die ik hoop nooit meer te zien te krijgen. Als ik in zijn ogen kijk voelt dat net als leven zonder toekomst, alsof elk moment het laatste kan zijn.
- Is dat niet een beetje een overdreven reactie? Die man schooide gewoon om geld?
- Neen mevrouw, dat is helemaal gaan overdreven reactie, die man volgt me al sinds vanmiddag. Mijn vingers verkrampen weer. De man trekt als een schim langsheen de gevel aan de overkant. Zijn gloeiende ogen spreken boekdelen.
- Waarom gil je nu?
- Ik gil helemaal niet!
- U gilde wel, waarom windt u zich nou toch zo op? We zitten hier gewoon gezellig op he...
- Ik wind me helemaal niet op!
- Maar uw lichaamstaal en stem vertellen wel anders.
- Ik hoef helemaal niet betutteld te worden!
- Het is ook mijn bedoeling niet om u te betuttelen, maar probeer u nou toch een beetje te ontspannen. Zo meteen krijgt u weer een aanval.
- Zie! U doet het weer!
- U bent wel een moeilijke patiënt hoor, ik hoef u helemaal niet te helpen. Ik dacht, die mevrouw heeft hulp nodig, ik wou enkel een begrijpend oor aanbieden. Maar om mij de neus te laten afsnauwen ben ik echt niet gaan zitten, u bekijkt het maar.
- Het spijt me, ik ben mezelf niet vandaag, het was helemaal mijn bedoeling niet u af te snauwen, mijn zenuwen staan nogal gespannen.
- Wat u zegt. Nou u bekijkt het toch maar, ik heb geen behoefte aan deze hetze.
- Blijft u toch zitten, ik vertrek wel,… moet toch gaan nu, het spijt me en nogmaals bedankt om mijn puffer aan te reiken.
Ik stuntel het restaurant binnen, vraag de weg naar het damestoilet. Met onvaste benen bestijg ik de trap, opgelucht dat ik een toiletpot in het vizier krijg. Net op tijd grijp ik de pot vast en vul hem kokhalzend met mijn zopas verorberde pizza. Trillend van zwakte zet ik mij daarna neer tot de misselijkheid wegtrekt. Op de een of ander manier slaag ik er tenslotte in tot aan de wasbak te raken en mezelf een beetje op te frissen.
feedback van andere lezers- aquaangel
waarom begin je eerst met leestekens
'Gaat het wel weer met je?'
om daarna verder te gaan met - teken??
graag gelezen xxx
SabineLuypaert: omdat ik die eerste lijnen wou gerbuiken als aanloop tot een kaaldialoog?
merciekes voor de lezing he :-d - Mark_Vandis
Goed
-'Ik stuntel het restaurant binnen...'
Zat je al niet binnen?
Groetjes Mark
SabineLuypaert: neen ik zat buiten op het terras he, en stuntel nu na de maaltijd weer binnen voor een sanitair stopje:o - dichtduvel
Af en toe is de toiletpot een heel nuttige receptor. Grtz, Jef
SabineLuypaert: ja, en gelukkig maar dat we die hebben he (grinnik) tzou anders soms een boeltje worden
merciekes voor de lezing :-d - koen
Dag sabine,
-'De zee is een immens aquarium' sprak die* man me toe wijl hij duidelijk in het zwart viste. Zijn sloep was zo oud als de straat.** Zijn tronie sprak boekdelen***, evenals het dynamietkistje dat schaamteloos zijn half doorgeroeste**** dek ontsierde. Hij lijkt opeens een woordvoerder van een of andere gestoorde groep. De waanzin staat hem in de ogen. Het moment dat hij ziet***** dat ik de kist gezien heb, woekert***** * er een gevaarlijk licht in zijn ogen.***** **
* je verwijst naar ‘die’ man terwijl er van een man nog gen sprake is
** cliché
*** cliché die je zelfs tweemaal gebruikt
**** doorgeroestte (dubbel t)
***** zien en gezien in één zin klinkt niet
***** * een licht dat ‘woekert’ is een beeldspraak waarbij ik me niets kan voorstellen.
***** ** lees deze zin en de vorige hardop: ‘ogen’ galmt na
Ik mis hier een woordje over het tijdstip, plek en het weer. Bovendien begin je in O.V.T. en ga je opeens verder in de O.T.T.
Hieronder staan enkel herschreven stukjes tekst. Ik wil zeker niet zeggen dat het precies zo moet. Ik herschrijf aan de hand van de opmerkingen die ik geef (sterretjes). Uiteraard kan je daar vele kanten mee uit.
-'De zee is een immens aquarium' zegt een man tegen me. Het is duidelijk voor me dat hij in het zwart vist. De romp van zijn aftandse sloep is door het zeewater pokdalig ingevreten. Zijn tronie verraadt een gewiekst kwaad, evenals het dynamietkistje dat schaamteloos zijn deels doorgeroestte dek ontsiert.
Plots lijkt hij de woordvoerder van een of andere gestoorde groep. De waanzin staat op zijn gezicht. Het moment dat hij ziet dat ik de kist heb opgemerkt, brandt er een gevaarlijk licht in zijn ogen.
De wijn kalmeert me, evenals het feit* dat het rustig is in dit restaurant. Er is iets te veel wind voor de meeste mensen om buiten hun maal te nuttigen.** Maar buitenlucht is net wat ik nodig heb.*** Een ober vraagt of ik mijn aperitief buiten**** nuttig***** en mijn pizza binnen. In***** * ontken***** **, hij bekijkt me vreemd met een blik van 'klant is koning'***** *** en dekt mijn tafel.
* het feit: een stilistische doodzonde
** nuttigen (wat stijfjes zeg)
*** dus je zit buiten? Is niet duidelijk.
**** lees nu deze zin en de twee voorgaande hardop; ‘buiten’ galmt na als de klokken van Rome.
***** alweer ‘nuttig’
***** * ‘in’ moet ‘ik’ zijn
***** ** dan weet die man nog niets
***** *** die blik kan ik me niet voorstellen
Hieronder staan enkel herschreven stukjes tekst. Ik wil zeker niet zeggen dat het precies zo moet. Ik herschrijf aan de hand van de opmerkingen die ik geef (sterretjes). Uiteraard kan je daar vele kanten mee uit.
De wijn kalmeert me, evenals de rust op het terras van dit restaurant. Er is iets te veel wind voor de meeste mensen om buiten te eten. Maar frisse lucht is net wat ik nodig heb. Een ober vraagt of ik mijn aperitief buiten wil en mijn pizza binnen. Ik zeg dat hij ze buiten mag brengen, waarop hij me verwonderd en met een stille zucht bekijkt. Even later komt hij met bestek aandragen en dekt mijn tafel.
(tot daar)
Wat het verhaal betreft. Ik mis iets in dit verhaal. Je beschrijft je ontreddering en angsten, maar als lezer ervaar ik die niet. Ik schrik niet mee met het hoofdpersonage. Moeilijk uit te leggen: je beschrijft wel filmisch wat er gebeurt, maar te veel als toeschouwer; niet vanuit het lijdende personage (volgens mij).
Nog werk aan de winkel. Succes.
Groet
SabineLuypaert: ik wist niet goed hoe te beginnen aan dit verhaal en daarom ben ik maar halfweg begonnen, heb die man in een man veranderd,
de clichés laat ik staan, ik gebruik ze soms eens graag, en wanneer iemand paniekerig of bang of boos is haalt men al eens een cliché aan. twee T's aangepast. De zien in merkt. Het woekerende licht is flikkert geworden.
die tweede alinea staat eigenlijk in cursief, maar dat gaat hier niet, ik zet het even tussen sterretjes, dan is het duidelijker dat het een even terugstappen in de tijd is'
'verraadt een gewiekst kwaad' is inderdaad veel beter dan 'spreekt boekdelen.' Zelfde voor die 'pokdalig,' schoon woord trouwens,
ik heb een gulden middenweg gekozen,
heb tijden aangepast, terrasje bijgevoegd, tijdstipje,
heb die blik in een mompel veranderd, en ook een gulden middenweg gezocht.
Ik ga eens pogen om meer betrokkenheid in de tekst te leggen. echt? voelde je niets? tjee, en ik die dacht dat het deze keer wel over kwam.
Mag ik jou heel hartelijk bedanken voor deze enorme feedback? ik duw nu op enter en plaats de veranderde tekst
Sabine - RolandBergeys
Toch wel leuk geschreven, ja.
SabineLuypaert: dank je (smile) grappig, ik enter net een reactie op jou hahaha - Vansion
"op een loopje gaan" nooit gehoord ... wel: een loopje met iemand nemen of op de loop gaan ... enfin ... klinkt nieuwsoortig / moet kunnen
ALSof elk moment ...
aan te rEIken
spannend stukje . leuk gepend. toiletpot klinkt heerlijk. en zo...
Dat "afsnauwen" zou ik misschien franker maken.
We volgen traag maar zeker!
SabineLuypaert: ik denk even over het afsnauwen, bedankt voor het foutjesvissen(smile) dat wort errug geapprecieerd, dank je - ERWEE
Iedereen tevreden inmiddels?
ERWEE wel.
SabineLuypaert: tot hier toe wel he ;) 't middenstuk moet nog ingevuld worden
blij dat erwee kontent is (smile) - kapiteinsebbos
ik ben in de ban van je
je mag het lint doorknippen!
SabineLuypaert: lget schaar op kussentje en zet de sjampieter klaar voor 't feestje achteraf (smile) heel erg dankjewel
|
