|
< terug
Mijn 2006.
Na een korte terugblik, blijkt dit al bij al geen slecht jaar te zijn worden. Het mag voor mij worden gecatalogeerd onder de norm aanvaardbaar, net niet Grand cru.
Dat we daar niet toe komen, ligt aan een paar inschattingsfoutjes die ik de voorbije maanden heb gemaakt. Gewoon een paar zaken die ik niet zag aankomen tot die mij vol in het gezicht raakten. Het was en is nog steeds een klap maar die heeft mij uiteindelijk een heel stuk wijzer gemaakt. Ik ben behoedzamer geworden, kieskeurig, maar voor de rest blijf ik dezelfde. Allerminst alledaags dus.
Ook een jaar waar ik onlangs de wettelijke bevestiging kreeg dat de kinderen bij ons prima worden opgevoed. Dat ze niets tekortkomen en méér dan gelukkig zijn. Een gegeven dat wij al langer wisten, maar goed, nu staat het ook nog een keertje zwart op wit. Het getouwtrek van de andere partij kan eindelijk stoppen en voor ons valt een stuk onzekerheid weg.
Het is ook het moment dat enkelen nog wat dieper aan het zuchten gaan dan voorheen. Ze balen al van dag één dat mijn vriendin en ik samenzijn en hopen dan maar dat 2007 het jaar van ons uiteengaan wordt. Weet je, ze doen maar. Ik hou van haar en als het van mij afhangt verliezen die 'vrienden' zich maar in hun zelfmedelijden. Haar geluk is mijn geluk. Misschien dat ze dit ooit inzien en delen in de levensvreugde die zij tentoonspreidt.
Het zijn maanden geweest waarin sommige vriendschappen zich profileerden, andere bleken dan weer flinterdun en rafelden als een zwak mistveld uit elkaar.
Het waren maanden waarin goedheid toch zijn grenzen bleek te hebben. Hoewel ik dacht dat in deze materie ze alle te overschrijden waren. Een meer dan foute inschatting, zo blijkt en weer een illusie armer.
De dagen vliegen voorbij. Deels door het genot dat schrijven ons verschaft. Ik leg me nu meer toe op kortverhalen en duw mijn gedichtenschrijven wat naar de achtergrond. Misschien tijdelijk, maar ik lig er niet wakker van. De maandelijkse uitgave van ons cultuurkrantje, met de welluidende naam 'Het Poëzotje', slorpt een groot deel van die kostbare tijd op. Toch ben ik fier dat mijn vriendin en ik er elke maand in slagen om met een fraai resultaat naar buiten te komen. We mogen er best trots op zijn. Ze gaan dan ook als zoete broodjes van de hand en dit helemaal gratis.
Neem daar nog mijn voorleesboekje 'Dribbeltje Drup' voor peuters bij, af en toe de samenstelling van bundeltjes voor anderen en je beseft dat het schrijven en alles daaromheen ons leven voor een groot deel bepaalt. Gelukkig is dit een hobby die mijn vriendin en ik delen, anders was er geen beginnen aan.
Volgens mij wordt 2007 niet anders. De bewering dat ik 'mediageil' zou zijn, bezit een grond van waarheid. Ik sta nu eenmaal graag in de belangstelling met niet alledaagse zaken. Mijn vriendin weet er mij vaak mee te pesten, maar evenzoveel keer staat ze achter mij met goede raad en de nodige aanwijzingen. Met andere woorden, ze houdt mij in toom!
Ik acht mij gelukkig met haar aan mijn zijde. Zij vervolledigt mij in alles en samen met de kinderen vormen we een hectisch gezinnetje.
Lees: niet alledaags, maar best te pruimen.
|
