writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

LEONARD

door dufo






Zomer 1986.
Wij zaten samen in de bouwvallige burelen aan de toen nog actieve grenspost van Menen-Oost. Léonard diende de Franse Republiek, ik werkte voor het Belgische Koninkrijk(in de privé wel te verstaan), Belgen en Fransen deelden dezelfde ruimte en stelden de aangiftes op zodat de vrachtwagens conform en na summiere verificatie door de strenge douane de landsgrenzen over konden rijden. Augustus was een kalme maand en 's ochtends hadden we ruimschoots de tijd om te ontbijten. Het begon met een onschuldig stokbrood, camembert en een tas koffie maar na verloop van tijd kwam er wijn en omelet bij en u gelooft het niet maar we sloten de zomer af met een heuse barbecue om zeven u 's morgens.
Léonard was klein en dik en zijn varkensoogjes puilden uit zijn purperen kop, hij had ooit in het vreemdelingenlegioen gediend en kon dan ook ronduit vertellen over zijn avonturen. Wat mij vooral bijblijft is het verhaal van de duivenjongen.
Een vriend van hem stroopte jonge duiven en verkocht ze voor een prijsje aan Léonard die ze liet klaarmaken door zijn vrouw. Zij had een recept op basis van veel boter, ajuin en porto. Die bewuste zaterdag had ze er vier gebakken, twee voor Léonard, één voor zijn dochter en één voor vrouwlief.
Maar zijn dochter kwam niet opdagen en Léonard offerde zich op om het derde duifje te verorberen. Zijn vrouw had die dag niet echt honger dus ook duif vier verdween in de kleine Léonard en dan nog die lekkere botersaus, die kon hij toch niet laten staan…Plots stokte zijn adem en zijn purperen kop werd donkerblauw. Hij rukte zijn hemd open en begon onregelmatig te hijgen, zijn met bloed doorlopen ogen puilden nu volledig uit hun kassen…. "COUPE MES OREILLES!!" kreunde hij onophoudelijk, zijn vrouw bleef hem krijsend aankijken, uiteindelijk nam hij zelf het mes en sneed zijn beide oorlellen aan flarden…het bloed liep over zijn witte hemd en op tafel en Léonard slaakte een zucht van opluchting, zijn leven was gered en zijn kop kleurde terug "normaal" rood. "Geleerd in het vreemdelingenlegioen!", zei hij trots en dronk zijn glaasje Piedboeuf in één teug leeg.
Dus mensen als jullie ooit last krijgen van bloedstuwingen, sneetje in de lellen en rustig verder leven!




B.O.A.T.S.

 

feedback van andere lezers

  • sabineluypaert
    jeee zeg:o
    ik denk niet dat ik daar aan zou denken de overweging te maken onwetend zijnde:-d als iemand dat vroeg:o
    er daagt ineesn een vraag:o zou van gogh zo een stuwing gehad hebben en die raad gehoord hebben zoder de laatse drie letterkes????
    jee
    dit zet aan tot nadenken hoor (grinnik)
    dufo: B.ased O.n A. T.rue S.tory!!
  • verf
    die fransen toch
    dufo: et oui monsieur
  • werner
    goed geschreven, zeer entertainend!
    dufo: daar doen we het voor hé!! dank u
  • sabine
    met de Franse slag dan wel

    fraai werk
    dufo: ;-)
  • gono
    Waarom geen guillotine gebruiken? Geleerd van de Fransozen!
  • RolandBergeys
    Wel leuk (enfin).
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .