Volg ons op facebook
|
< terug
*www.rdx.be* - bijlage 1
bijlages 1, 2 en 3 horen eigenlijk bij 002. Areta
Stralend weertje buiten. Ik heb zin om te gaan wandelen. Om met jou langs de Schelde te kuieren. Ik mocht het maar één keertje voelen… tussen je huis en je auto: je hand rond mijn middel, je flank tegen de mijne; we stapten samen; we lachten. Je zou me naar het station rijden. Na onze derde ontmoeting, de laatste … maar dat wist ik toen nog niet. Je reed snel. We waren laat. Zoals de twee vorige keren moest ik me weer reppen. Er was nauwelijks tijd voor een afscheidskus. Ik denk dat je het beter vond zo. Je hield niet van traantjes. Toch niet van de mijne. Ik heb ze soms verbeten. De trein vertrok voor mijn neus. Ik bekeek de tabellen en zag al snel dat ik nog een uur zou moeten wachten. Ik sprak een vrouw aan. "De volgende trein naar Antwerpen komt pas over een uur, is het niet?". Ze knikte en vertelde me nog wat. Ik bedankte haar en kroop terug in je monovolumetje… (Die auto past niet bij jou. Je bent vinnig in het verkeer.) Jij moest zo nodig de vrouw ook aanspreken en je verzekeren van wat ik al wist… een beetje typisch: je wou het zelf zien… Zoals ik mijn vingers moest verbranden aan het strijkijzer om te geloven dat het heet was. Als kind van amper vier. Mijn moeder liet het toe. Ze kende mij toen al. Zoals ik 21 mannen moest daten voor ik kon beslissen ermee te kappen. Ach ja … je had mij verwittigd… "Op deze site zul je niet vinden wat je zoekt." Ik zocht niets. Toch niet bewust. Ik was nieuwsgierig. Gebeten om te weten. Kranten lezen is mijn ding niet. Ik geloof enkel wat ik beleef.
Je hebt me toen naar de tramhalte gebracht. Ik vond het niet nodig. Ik was even goed met de bus kunnen vertrekken. Je wou voorkomend zijn… een heer… of je wou er niet de oorzaak van zijn dat mijn zoontje alleen thuis zou zitten? Heb je soms getwijfeld aan mijn verantwoordelijkheidszin?
Ik nam plaats in de tram. Een aantrekkelijke dertiger nam plaats vlak voor mij, samen met zijn dochtertje. Ik wou dat hij naar me keek. Zouden mannen het aan je kunnen zien? Als je zopas een paar uur aan één stuk door de liefde hebt bedreven? Mijn wangen bloosden er nog van. Je geur zat in mijn handpalmen. Je hebt het niet gemerkt hé? Ik ben nooit van je weggegaan zonder nog even je voorhoofd en hals aan te raken. Ik heb telkens een beetje van je zweet gestolen. Mijn handen niet meer gewassen tot ik het niet meer kon ruiken. Die laatste keer heb ik me zelfs helemaal niet gewassen aan dat lavabootje van je. Ik had geen zin een handdoek te gebruiken, die misschien op het vel van een andere vrouw was geweest. Teken aan de wand… Thuisgekomen bracht ik mijn neus aan mijn borst om nog even te genieten van de geur van je sperma. Het plakte een beetje. Ik kan nog steeds het gevoel niet beschrijven dat ik heb ervaren als je over me heen spoot. Je zaad was warm. Je blik ver weg en onbereikbaar. Eén keer was het een soort afronding van de langdurige vrijpartij. Ik lag op mijn buik. Je masturbeerde je handig. Je kon het zelf zoveel beter dan ik. Je maakte een spoor op mijn rug. "Nu je hier toch bent …", zei je en we lachten. De eerste keer stond ik recht tegen de muur. Je had me helemaal geplaatst zoals je me hebben wou. Ik voelde mij als een vruchtbaarheidsgodin. Geëerd. Je kickte op mijn kleine strakke lijfje. God, wat voelde ik me mooi. Dat voel ik nog steeds. Misschien is het niet terecht. Je bent ijdel, zegt mijn man. Ik denk niet dat ik ijdel ben. Ik voel me goed in mijn vel. Ik laat me graag bekijken. Meer niet.
De lucht is blauw. Van een helderheid die je zelden ziet. Of valt het zo op omdat het nu herfst is? Soms wil ik niet zien. Het zien is getekend door wat in je kop steekt. Ik wil enkel kijken. Ongestoord en onbevangen. Zoals een kind. Het lukt soms een beetje. Ik kijk en mijn blik verzacht. Er ligt verwondering in.
Je ogen zijn ook blauw. Dat weet ik. Het is het enige deel van je lijf dat ik me niet meer voor de geest kan halen. Ik heb er nooit gewoon naar kunnen kijken. Ik zocht en zocht maar naar je blik. Je hebt me maar één keer een blik gegund. Wat je toen zei, hou ik voor mezelf.
Ik ga naar buiten. Een sensatie. De wind op mijn vel en in mijn haren. Wat hou ik ervan buiten te zijn. Wat ben ik sensueel. Aards noemde je mij. En ik denk dat dat sloeg op mijn sensualiteit. In bed was ik een voelmens, een diertje, een wijfje. Fijnzinnig in de zin dat ik geen gebaar, geen aanraking, geen nuance heb gemist. Maar niet in staat er erotisch gestalte aan te geven. Ik volgde je scenario, slaafs en blind. Mijn fijne motoriek was perplex. Het duurt lang voor je vingers muziek kunnen halen uit snaren. Dat vergt veel geduld en training. Met de wind, de zee en de zon heb ik ervaring. Ik wandel. En verder niets. Ik ben mooi.
"Ik vond je heel mooi." Ik vond het op mijn voicemail, toen ik op de trein zat, na mijn eerste bezoekje. Ik geloofde het zonder meer. Klonk het geloofwaardig uit jouw mond omdat je zelf zo'n mooie man bent? Ik weet het niet. Ik hoor het wel meer. Soms hoor ik het graag. Vaak doet het me niks. Ik word graag gevleid als het me aanstaat. En dat heb ik niet in de hand. Maar mooi hoor ik liever dan knap, veel liever. Knap hoef ik niet te zijn, snap je?
feedback van andere lezers- maartendeman
graag gelezen. doe zo voort, vansion. De titel blijft een mysterie.
Vansion: *www.rdx.be* moet een roman worden. Wat de titel betekent en waarom ik eerst de bijlagen (er komt nog) op de site zet, wordt nog wel duidelijk. Dankje. Dit kost zoveel moed ... - drebddronefish
Heel compact, maar ik hou er wel van, benieuwd wat www.rdx.be betekend. Groetjes
Vansion: Titel van een roman. Waarbij dit een bijlage is. - rita
er wordt veel vrijgegeven en toch veel verborgen. Ben benieuwd...
Vansion: wordt vervolgd hoor ... - sinneskyn
Mooi Vansion..ben benieuwd, zie verder feedback bijlage2..sinnegroetjes hil
Vansion: is toch echt leuk ... die benieuwdheid ... - maridava
Vond alleen een beetje verwarrend dat stukje in het station. Wie vroeg nu eigenlijk aan die vrouw wanneer de volgende trein vertrok?
Ik lees verder.
Maridava
Vansion: Maridava . De bijlagen 1,2 en 3 zijn nog niet het echte verhaal. Wat die bijlagen komen doen zul je lezen in 001. redactievergadering Beetje ingewikkeld, maar het wordt je wel duidelijk. - CaptainNorth
't is de max. Gewoon die tek tek tek-stijl...
Ja... ik lees verder...
allez nog ééntje en dan morgen wellicht de rest...
ik heb er niets op aan te merken...
die venten toch denk ik dan...
en... je kunt dat soms zien... maar meestal niet... want je ziet het zo weinig... en dat kan niet....
enne... ik werk als undercoveramusementsartiest op de...
trein
:-)
Vansion: op de tring dus :) - geertje
soms zal ik gewoon de score zetten...
"Je hield niet van traantjes. Toch niet van de mijne. Ik heb ze soms verbeten"
ik tracht dat soms te doen maar huilen lucht mij zo op, vooral onder de douche, niemand die het ziet !
Vansion: kunnen schreien is een gave ... denk ik heel soms ... niet iedereen gegeven - seppe
An,
met die laatste woorden van me niet gaan lopen aub
die zijn nog niet af
ik mail je nog wel eens daaromtrent
(zit nu op m'n werk)
in vertrouwen, kan dat of niet?
g
Vansion: Ja. in vertrouwen, Gert. Dat kan. Dat moet. Dat IS. Je mag ook bellen als je wil: 0484/401927. Als het niet past, neem ik gewoon niet op. Ik bedoel: ik neem op als ik tijd en ruimte kan maken. Da's zo voor Das en alleman. X - Das
Een raar effect geeft dat, die 'hij' die hier 'je' is. Best wel! De juiste keuze voor het 't stukje, inderdaad. Maar toch, raar, bijzonder. Hoewel, vrouwen doen dat graag hé. Zo van 'er is je zo veel ontgaan'. Zou daarom zou ook zo graag eens z'n 'ongenuanceerde' versie eens lezen. Dat zou waarschijnlijk al even boeiend zijn. Of niet? Iemand die, na een paar uur fleppen, nog eigenhandig z'n pijlen verschiet? Kweenie! ;-)
Vansion: Wel ja, voel je gerust geroepen ... - lilKim
Ik heb besloten eens aan deze serie te beginnen.:)
Het blijft nu allemaal nog mysterieus, je maakt me nieuwsgierig naar meer. Ik ga snel doorlezen.
Vansion: beetje mysterie ... zoals in het echt ...
hé fijn: een nieuwe lezeres doet altijd deugd
zeg het gerust als het saai wordt hé!!! - kronos
je schrijft energievretend, voor mij toch, maar ik worstel er mij wel door want ik wil verder lezen
Vansion: Dat zou wel eens kunnen kloppen. Ik dacht alleen dat de bijlages veel lichter verteerbaar waren dan de rest. Niet?
PS Energievretend. Ik vrees dat ik niet leesbaar ben tussen de soep en de patatten. Maar daarvoor bestaat er al genoeg hé. Of heeft niemand nog 'kronos'? - thijl
Goed geschreven, dus graag gelezen.
Vansion: dankje. de bijlages zijn ondertussen in het boek ge?ntegreerd. maar dat merk je wel verderop...
|
