Volg ons op facebook
|
< terug
*www.rdx.be* - 066. La Loba of de oervrouw
- 'Alles en niets', stuntelt hij en prutst zijn sjaaltje wat los, alsof hij het benauwd krijgt.
Ik maak mij op voor het volgende hoofdstuk, tracht ondertussen het verhaal te stroomlijnen en van zijn ballast te ontdoen. Wat weet ik nu over Joy dat ik ervoor nog niet wist?
- 'Zoals gezegd stapte mijn vrouw noodgedwongen in de commerciemolen. Gedurende een tiental jaren hield ze zich bezig met onderzoek ter optimalisering van de pil. Je kent het: met de regelmaat van een klok moet er iets zogenaamd beters op de markt komen, een update, een nieuwe release, waarmee je je concurrenten een poos muilkorft.'
Ik knik. Ik weet het. 'So what?' denk ik, maar ik houd me gedeisd.
- 'Joy wist zich al snel voor een kar gespannen die ze niet trekken wou. Eén kans om de negatieve en, geloof me vrij, onvoldoende gekende impact van contraceptiva te exploreren heeft ze nooit gekregen. Haar job bestond eruit argumenten te prepareren om de medische wereld te overtuigen van de kwaliteiten van alweer een nieuw produkt. Niet meer en niet minder.'
Hemeltje. Mijn nek gaat in revolte. Van al dat knikken krijg ik straks nog krampen. Ik zie tandwielen draaien in functie van een steeds hogere versnelling. 'Bezwaar', gilt een ketting. Maar zolang alles gesmeerd loopt, moet elke kat de kandeleer likken. Zo gaat dat. De biochemie is een sublieme compositie. De muzikanten maken er een zootje van. Alle gekheid op een dirigentenstokje.
- 'Op een dag deed ze eigenlijk louter toevallig een toch wel bezwarende ontdekking. In het kort komt het erop neer dat langdurige manipulatie van de hormoonhuishouding de werking van oxytocine aardig in het gedrang kan brengen. Joy trok aan de alarmbel, maar ze werd vakkundig het zwijgen opgelegd. Ze nam ontslag en trachtte hardnekkig een wetenschappelijk platform te vinden om haar onwelriekend eitje te leggen. Geloof me of niet, maar ze vond nergens gehoor. Toen zijn, geloof ik, haar stoppen doorgeslagen. Dat was in 1998. Ze was toen zwanger van onze Clarissa.'
- 'Ja, papa?'
Clarissa heeft haar naampje horen vallen en komt het plaatje inkleuren. Papa legt zijn smalle hand tegen haar voorhoofdje. Het kleintje heeft koorts. Haar oogjes glanzen.
- 'Papa ? Misschien is mama op bezoek bij Sinterklaas. Hein?'
- 'Bij Sinterklaas?'
- 'Vandaag is het zijn feest en we hebben nog niks gekrijgt!'
De papa kijkt op zijn gsm, stelt vast dat het 6 december is, vraagt zich af of hij tekort is geschoten en verzinkt in een poel van onmacht. Zijn hand streelt de rood aangelopen wangetjes. Clarissa sluit haar oogjes en zoekt naar een schuilplekje aan zijn borst.
Plots vermant de man zich, gooit de volledige zetelinhoud op de grond, gaat zitten en reikt naar de kleine. Ze krult zich op in de zetel, legt haar hoofdje, warrig van krullen, bacillen en mama- en Sintverlangens op zijn schoot en geeft zich argeloos en onbeschaamd over aan nesteldrang. Ik weet niet goed hoe ik me houden moet. Dit huiselijke tafereel vervult me met een gewaarwording die mij volledig vreemd is. Ik word belaagd door een bende speldjes. Telegeleide acupunctuur lijkt dit wel.
Volgt het gedempt verslag van de wilde jaren van de mama van dit erfgenaampje, ingeluid door haar deelname aan het colloquium 'Women who run with the wolves'*.
- 'Joy liep verloren op het thuisfront. Ze trok naar de States in mijn plaats. Het betrof een multidisciplinaire studieweek rond het archetype 'the Wild Woman'.'
- 'De oervrouw', vertaal ik, trots op mijn moedertaal die de wortel 'oer-' heeft weten te bewaren.
- 'La loba, de wolvin…' zegt hij traag, zijn ogen gericht op een visioen dat mij verborgen blijft, 'De schaduw die elke vrouw achtervolgt, beweegt zich voort op vier poten.'
* titel van een in 1992 verschenen boek van Clarissa Pinkola Estés, één van mijn bronnen ...
feedback van andere lezers- drebddronefish
Dit stukje is geschreven alsof een aantal stroebelingen weggevallen zijn, dat kan maar schijn zijn natuurlijk. Maar zo voelt het aan. Dat woord 'hemeltje', moet dat echt?
x
Vansion: Nee, dat hemeltje moet niet echt. Ik slaap er een nachtje over en verander dat morgen met frisse kop.
Ach... ik wil alle noodzakelijke info in twee bladzijden wurmen. Ik ben te geneigd naar het vervolg momenteel. Ik denk dat de keuze voor zo'n verkapte monoloog niet echt goed is geweest. Alleszins schakel ik voor het vervolg over naar verhalend. Denk ik... Mijn personage Elio komt niet goed genoeg over. Tja ... hij is enkele een stropop. Als ik hem te kleurrijk maak, pakt hij teveel aandacht. Moeilijk, jo ... - Ghislaine
Heb jouw stukken stiekem gevolgd op het werk, helaas kan ik niet altijd reageren, maar dat snap je wel.
Laat het vervolg maar komen.
Vansion: reageren hoeft niet altijd - dat je volgt is al super ... - enne van jou weet ik tenlinste dat je get zegt zoals je het meentn hé ...
ik heb van jou ook al meer gelezen dan ik gequoteerd heb hoor ... soms laat ik het wat liggen ... tot er een reactie komt die de moeite is ... - commissarisV
yes yes, kleine wolvin...:-)
Vansion: kleine wolvin ... tegen wie zeg je het? - stormvonk
intrigerend hoor
Vansion: Weet je, héél veel waarheid (en maar een klein beetje fantasie). - mistral
of hij tekort is geschoten, denk ik an. Ik heb voorgaande verhalen niet gelezen en kan dus niet zo goed volgen, maar het boeit me wel!
Vansion: dankje terechte correctie
tja. is al 70 A4tjes ... en al een jaar bezig ... - KOYAANISQATSI
Tja... Ik weet het eigenlijk niet zo goed...
Vansion: Ben van de laatste drie stukjes zelf niet echt tevreden: teveel serieuzigheid op een hoop ... Maar ik wil eerst doorgaan. Begin ongeduldig te worden. De boel moet nog helemaal herwerkt . Pfffff. - rinka
oeoeoe spannend!
wat een laatste zin
een slimme meid gebruikt geen pil, geen inlegkruisjes en geen zeep
Vansion: en geen condooms, en geen vibrators, just ordinary men Rinka!
Dat van de kwalijke werking van de pil heb ik verzonnen hoor! Niet alles geloven hé!!! - kronos
voor het eerst is een ander personage 'lang' aan het woord, namelijk de man van Joy en dat doet nu eens deugd zie!
Vansion: ingelost ... zij het niet wat je misschien verwachtte (?)
|
