Volg ons op facebook
|
< terug
de informatiedrager ...
"Je kan me tegenwoordig meenemen in je broekzak en dan bevat ik zoveel informatie waarmee je een hele bibliotheek kunt mee vullen. Oei, mijn excuses, mijn naam is gegevensdrager en ik leef al eeuwen tussen de mensen zoals ik dit nu ook doe. Mij is gevraagd om in een heel kort tijdbestek en met een minimaal aan tekens, om de lezers niet te vermoeien, mijn biografie eens te vertellen. Natuurlijk wil ik u lezer, niet vervelen met mijn verhaal, maar als je wilt, dan neem ik je nu mee in mijn lange bestaan."
In mijn prille bestaan, en zo ver ik het me nog kan herinneren, bestond ik enkel als een rotswand. De mens beschilderde me tijdens de lange winteravonden. Andere mensen kwamen achteraf kijken en vonden hetgeen ik droeg best zinvol was. Ze vonden het verhaal zo mooi dat ze het nooit meer hebben gewist. Ik had grote problemen, want men kon mij niet zo maar onder de arm nemen, integendeel, ik stond muurvast en als ze me niet zagen, dan had ik zelfs geen enkel nut. Ik heb enkele van deze verhalen zorgvuldig bewaard, waardoor men vandaag nog altijd, het verhaal kan lezen zoals de kunstenaar het had geschilderd.
.
Naar mate de mens veel meer nood had aan informatie-uitwisseling, kreeg ik ook een betere plaats toegewezen. Ik werd van de harde stenen wand omgevormd naar een zacht tablet van klei. De mens schilderde niet meer, maar kerfde met een puntig iets in mijn, door zachte handen, glad gewreven, bovenkant. En ik werd gedroogd en alzo bewaard in een zeer droge kamer van het paleis. Van muurwand tot kleitablet, was al een hele evolutie, natuurlijk werd ik soms nog wel uitgenodigd tegen een of andere muur, om de wonderlijke verhalen van de helden en de koningen en hun overwinningen te verhalen. Verhalen die de werkelijkheid over stegen, maar wie kon het schelen, niet hetgeen gebeurd was moest blijven leven, maar wel het verhaal dat vertelde wat er ook kon gebeurd zijn
Ook op gelooide dierenhuiden kon men mij vinden. Mooi opgerold werd ik dan weggelegd in een duffe kamer waar de walmen van stinkende rook afkomstig van een vuile wiek en ranzige olie de sfeer weergaven. En als zo'n huid dan niet lang genoeg in de urine had gelegen, dan kwamen de vliegen hun eitjes leggen in mijn bestaan. Waardoor gaten en levende wormen mij volledig nutteloos maakten.
Maar ook in schors van sommige bomen, hout en zelfs wasbordjes werd mijn aanwezigheid geprezen, doch, het was allemaal zo fragiel, dat ik snel uit de boot viel en ik niet echt kon renderen.
De Babyloniërs hadden het papyrus aan de Nijl ontdekt. Hierdoor kon ik iets makkelijker en vooral soepeler overweg met hetgeen ik moest dragen. Maar de inkt die de mens dan gebruikte, om mij een aanzien van nut te geven, was soms zo slecht dat ik me maar zeldzaam nuttig kon maken.
Ook de Chinezen hadden een middel gevonden, vanuit de rijstplant, om mij als een dierbaar gegeven, te behandelen. Hun inkt - die als Oost-Indische inkt - in de overlevering is blijven bestaan, maakte dat ik steeds meer bruikbaarder werd.
Het looien van de dierenhuiden werd ook alsmaar beter en naar mate de mens meer informatie moest uitwisselen, naar mate ik ook beter van kwaliteit werd.
Pas toen het papier werd uitgevonden, even brandbaar als het perkament of de papyrusrollen, vanaf toen begon men mij echt te appreciëren. De Chinezen hadden het papier uitgevonden en de Arabieren hadden het meegebracht tot bij ons. Het is pas laat in de middeleeuwen dat de eerste papiermolens hier werden gemaakt.
Zoals men eeuwen het perkament had gebruikt, zo werd het papier de goedkopere versie. Mensen maalden al wat maar cellulose bevat om tot het zo begeerlijke papier te komen, waar dan de drukker zijn zwarte inkt kon achterlaten. En hierdoor het gedrukte boek ontstond.
De laatste jaren is ook het papier een beetje achteruit gesteld. De elektronische wereld heeft mij virtueel gemaakt. Al een geluk, anders hadden jullie van mij nooit geweten. Nu besta ik meestal nog uit enen en nullen en maakt ik menig mens gelukkig via de virtuele weg.
Het stickje waarmee ik begon, zo'n 4 giga groot, kost 50 euro, zo duur als een goed boek.
En je kan er 4.000.000.000.000.000 pagina's mee vervoeren.
Wie gaat dat nog allemaal lezen ?
Soit, dat is niet het verhaal waar ik het over moet hebben.
Van rotswand tot digitaalvernuft … wat zal ik morgen zijn ?
Hopelijk zien julle me dan nog zitten ... om te dragen wat jullie willen verhalen.
feedback van andere lezers- gono
Geweldig!
ivo: bedankt ... - RolandBergeys
Ja, wel een leuke terugblik op de evolutie.
ivo: bedankt - Ghislaine
Prima stukje geschiedkundig schrijven.
ivo: bedankt - jbrouns
Leuk uitgangspunt vooral, goed idee. Er zitten hier en daar wel wat spellingsfouten in je verhaal, tja, ik zeg het maar even, het is niet zo veel van belang.
ivo: tx voor de fb - drebddronefish
Origineel en leuk stuk tekst ivo
groetjes
ivo: dank uw wel - Bors (mentor)
Mooie originele invalshoek voor een uitermate boeiend evolutiestukje.
Vlot leesbaar met prima titelkeuze.
Als lesstukje in scholen zou dit prima geschikt zijn!
groeten
ivo: dank u wel
|
