Volg ons op facebook
|
< terug
*www.rdx.be* - bijlage 3
Ik had mij aangekleed. Het was bijna tijd om te gaan. Ik draalde. Ik wachtte op iets dat op afscheid lijkt. Een kus misschien. Zoiets. Maar je houdt niet van afscheid. Dat wist ik toen al. Ik bekeek je. Je stond voor het raam … naakt, verstrooid, ver van me weg . "Ga naar beneden," zei je " zet wat muziek op of zo. Ik kom wel. Laat me nu even met rust."
Ik dwaalde door je huis. Al wat ik zag, nam ik in me op. Ik registreerde wat je las, waar je naar keek en naar luisterde. De inhoud van je koelkast leerde ik uit het hoofd. Ik wist wat je in de loop van de week zou eten. Wat in je mond zou mogen zijn, op je tong en onder je kiezen. Wat de hele weg van je spijsvertering zou afleggen. Wat je zou voeden en je energie geven zou. Ik had het aantal calorieën wel kunnen uittellen. Ik onthield de hoeveelheden bestanddeel per bestanddeel. Ik kan het niet verdragen dat je je eten in een koelkast moet bewaren. Jij, zoals je bent en bestaat moet fruit eten dat ik vers van de bomen heb geplukt. Je moet groenten eten die ik zorgzaam voor jou gekweekt heb in zuivere aarde. Je moet water drinken dat ik voor je ga halen bij de bron. Een zwaar juk op mijn schouders en mijn voeten stukgelopen.
Ik dwaalde door je huis. Omdat je me nu eenmaal even weg wou. Van je weg. Ik weet, soms was ik je teveel. Dat schreef je mij ook: "Ik zou je ferme, strakke lijfje wel elke dag op mijn roede kunnen spitsen, meisje, en je rauwe passie keer op keer blootleggen … maar je bent me teveel en bovendien woon je te ver." Mijn passie. Mijn rauwe passie. Hoe wild grepen mijn armen in het ijle. Hoe lag ik daar, keer op keer aan je overgeleverd. Onbeschaamd. Geil. Open. Hongerig. Onverzadigbaar. Uitzinnig. Schreeuwend. Huilend. Extatisch… Onvervalste paardrift. De oervrouw is een wijfje… Daartoe bracht je mij. Tot ontdekken en uitleven van mijn basale seksuele energie." Spaar je passie voor mij," vroeg je me, "spaar je passie voor mij."
Ik dwaalde door je huis. Plots riep je mij. "Joy," hoorde ik, "Joy, kom gauw, ik heb iets voor je". Ik liet mijn gedachten los en snelde de trappen op. Ik reageerde zonder nadenken op je roep. Ik gehoorzaamde je zoals ik je gehoorzaam in bed.
Ik vond je rechtop in het bad. Stralend. Fris. Een prins. Je rechterhand hield een geschenk voor me vast: je lid, in een betoverende erectie. Elke meisje draagt op voorhand al het beeld in zich van de man die haar een tuil bloemen aanbiedt. En ze smelt ogenblikkelijk bij het aanreikende gebaar. Jouw geschenk was zoveel echter. Je bood me jezelf zoals je was en in mij wou verdwijnen. Geen bloemen die je gedood had door ze te plukken. Geen bloemen uit de belachelijke commerciële keten van kweken, verdelen en verkopen tot eigen gewin. "Voor jou", zei je eenvoudig. Stilletjes en een beetje timide. En ik begreep het. Dit was je afscheidskus. Na vier uur intense seks in de oase van je bed gaf je nog snel iets wat je helemaal zelf had gemaakt. Ik was ontroerd. Mijn ogen werden nat. Ik begon van je te houden. En dat was allerminst de bedoeling. Ik trok mijn slipje weer uit, omhelsde je met armen en benen. En daar, in het gangetje naast de badkamer, op de wankele balustrade van de trap, nam je mij. Andermaal. Zomaar. Zwijgend.
Ik was aangekleed. Het was hoog tijd om te gaan. Ik draalde. Even. En ging van je weg. Je hield, je houdt niet van afscheid.
feedback van andere lezers- sinneskyn
Hoeveel bijlagen heb je nog in petto voor ons?..Ik lees een verhaal van totale opoffering...en over iemand die niemand echt kan toelaten, (dan is er ook geen afscheid)......ben benieuwd..wat komen gaat... sinnegroetjes hil
Vansion: dit is de laatste bijlage ... - drebddronefish
Levendig kan ik me inbeelden hoe je je geeft voor je lezer, laat je maar gaan, heb ik niets op tegen, groetjes
Vansion: Shit. Je bent veel te rap. - maridava
Hemeltje wat kan je goed schrijven.
Maridava - CaptainNorth
wat een saai verhaal... over mensen die met elkaar dingen doen... en geen bloemen... dat vind ik écht jammer. Al die mooie bloemen. Eenzaam wachtend op Godot. Ach was ik maar lid van een pétanqueclub ipv hier de hele tijd m'n tijd te verspelen met woorden...
En ach... hoe vervelend... ik zit nog maar aan de derde 'bijlage' ik weet dat ik er nog dertien te gaan heb nu, en één opnieuw... want... heb dit nog nooit gelezen zoiets... helder in het hoofd van een meisje dat zich geeft terwijl ze nemen wil. wow.
Vansion: Je bent nog maar de bijlagen aan het lezen he. Het échte verhaal begint pas op 001.
Wat die bijlagen er bij komen doen zul je later wel merken.
Haha. Ik speel graag. - geertje
dit zou ik al iets beter hebben DURVEN schrijven...
An, waarom ben je zo laat naar buiten gekomen met jouw talent ?
(ik herinner me dat je dat gezegd hebt...klopt ?)
moet veel zeggen, ben 46 jaar en sinds kort...hier
je zinnen, magistraal, nogmaals (zoals het vorige waarvan ik de bibber kreeg)
zo ...open (expliciet bedoel ik) gaan, mmmhhh
g
Vansion: Ik heb nooit behoefte gehad aan mededelen van mijn geschrijf. Kilo's papier in de kast zijn het. Het kost mij veel moeite naar buiten te komen ... maar ik heb voor het eerst het gevoel dat ik iets te vertellen heb dat een ander misschien ietske kan doen... - Das
Tweede stukje is het meest aantrekkelijke. Hey, de rest is ook super, maar het tweede het meest. Alhoewel, vier uur. Intens dan nog, met nog een verrassing erna. Dat zal dan aan die gezonde voeding liggen, dat kan niet anders. Fruit, groenten en plat water!
Vansion: De drie bijlages moeten inkrimpen tot één. Ze zijn te lang voor wat ze moeten dienen. Maar die vier uur is realistisch genoeg om te blijven. De sla-eetster van dienst. - kronos
hoefde eigenlijk niet meer na bijlage twee, tenzij ... ik ben nog maar begonnen met lezen ...
Vansion: Ja dat is juist. Ik moet van die drie bijlages ééntje maken. Kiezen dus. - thijl
Ik vind het erg goed geschreven. Ik zal de rest van het verhaal ook gaan lezen, op regelmatige basis.
|
