Volg ons op facebook
|
< terug
Mijn twee broers,zus zijn dood
September 91
Als ik het moeilijk heb, laten jullie mij zoeken.
Dikwijls komt er een lichtpuntje .
Help me nu: wat doen we in dit leven.
Geboren worden om toch te sterven.
Waarheen leid dit leven? Het leven van mijn kinderen en mensen waar ik van hou.
Ik kom niet tot rust. Ik zoek jullie. Waarom hou ik me zo aan jullie vast.
Wat zou er gebeuren als ik jullie liet vallen?
Waar zou ik dan nog een houvast vinden?
Als ik het niet goed weet. Heeft dit iets met God, mij en jullie te maken?
Laat mij niet vallen, zo ik al eens twijfel aan jullie.
Geloof dan toch in mij, soms geloof ik in niets en twijfel ik aan alles.
Zelfs aan jullie.Maar heel dikwijls wanneer ik denk, dat jullie waarachtig leven in een andere wereld.
Dan denk ik dat jullie liefde zijn, eenzaam, omdat ik getwijfeld heb,
en dat jullie in de zelfde wanhoop mij zoeken. Zoals ik jullie dan terug zoek.
Maar nu op dit moment, als ik rustig ben zijn jullie er.
Want ik weet niet waar ik die woorden vandaan haal.
Jullie hebben mij ervaringen gegeven en rijper gemaakt, iets wat andere niet kennen.
Rijk van binnen. Ik hecht aan vele dingen geen belang meer. Mijn bloemen hier in huis maken mij al gelukkig.
Als ik buiten kijk, een blik door het venster werp, zie ik rijkdom, anderen zien het niet.
Bedankt omdat jullie mij toch leerden door jullie geest. Ik geloof niet dat jullie voor niets zo jong gestorven zijn. De geest van ons grootmoe is er ik voel ze nog, zij heeft mij ook veel doen inzien.
Ik spreek tot jullie, jullie zijn een stuk Jezus. Ik heb al dikwijls gesproken met de verborgen God of vader ik heb liever onze Heer of Jezus. God is een mysterie van liefde en nog veel meer. Niemand heeft hem ooit gezien. Maar hij is er, dank zij jullie zie ik hem, in het Goede van de aarde bedankt.
In mijn hart ga ik ergens heen,
Daar ben ik nooit alleen.
Er wonen in liefde vele mensen,
een stukje dagboek91 spijtig weg gegooid
feedback van andere lezers- gono
Ik zal eens een goed woordje voor je doen hé, het schijnt dat ik die Goddelijke familie nogal redelijk goed ken!
libo: gono doe dat is want onze bert is ook dood, twee jaar geleden
heb er genoeg van
lieve groetjes livina - miepe
"geloven jullie" in plaats van "geloof jullie"
er zit héél veel gevoel in je dagboek. Het is zo'n ontzettend zoeken naar je plaats en vooral naar je waarde. Ik ben zeker dat die bevraging zal lonen in die zoektocht!
natuurlijk zullen er zich vele lezers storen aan de leestekens!
libo: miepke leestekens zal ik aan werken, schrijf over gevoelens,gedachten, zou nog zoveel willen schrijven
dankje liefs gr livina - Theo_Roosen
God staat steeds naast je, en dat kan in de gedaante van eender wie zijn. In de mensen die je liefhebben, maar ook in de mensen die je haatten, want God overwint haat door liefde. En twijfels zijn menselijk, waaruit wij onze kracht putten om die éne God te beminnen.
libo: Thro,het doet mij goed echt daaaaaaaaankje
gr livina - RolandBergeys
gevoelig geschreven.
libo: Roland, wil jij mij helpen d t leestekens jij bent daar goed in heb ik gehoord
liefs livina - dichtduvel
Ik vind dit diepmenselijk en schrijnend. Moge je de nodige steun en kracht vinden, Jef
libo: daaaaaaaaaankje
liefs gr livina - aquaangel
gevoelig stukje voor jou.
je titel vind ik wat on-af..
Mijn twee broers,zus dood
maak er dan van
Mijn twee broers en zus zijn dood
ofzo
Hier en daar zet je de punt zwevend of strak tegen de nieuwe zin aan. Dat staat slordig vind ik.
Laatste woord punt en dan spatie voor nieuwe zin doet het fraaier.
succes xx
libo: bedankt voor je tips
liefs gr libo - SabineLuypaert
het zit hem in kleine dingen,
blij dat je waardering vindt in wat andere niet meer zien, omdat ze niet meer bij de dingen stil staan, enkel spijtig dat het door verdriet en onmacht zover gekomen is. Ik lees iemadn die soms verloren is in zichzelf,
heel moeilijk. Gelukkig is er de pen om het trachten af te schrijven, dat sterkt
libo: echt ik ben soms verloren geeft me moed om verder tedoen
is het de moeite waard sabine
liefs gr
|
