Volg ons op facebook
|
< terug
Cursiefje: Brussel, impressies in dagvlucht
Van "Schaerbeek" tot "de Nord" probeer ik ze te tellen, alleen is dat niet eenvoudig in een schuddende trein. En toch telt een mens - een bezigheidtherapie is het, ook al wordt er af en toe eentje gesloopt.
Eén van de huizen, bedoel ik. Sombere huizen zijn het, her en der langs de spoorweg, bouwvallen tussen braakliggende panden naast industrietjes in nood, of in stil protest leunend tegen torenhoge nieuwbouw, tekens aan de wand. Ze zijn bewoond door prostituees die van op het gelijkvloers geile blikken van treinreizigers ontlokken, door hun pooiers, door aan lager wal geraakte Belgen, of door nieuwe Belgen: "les Nouveaux Belges" - armoe troef in Brussel.
"Dickens," zeggen sommigen, "Twist. Oliver heet hier Mohammed."
Oudjes bidden op hun drempel voor betere voorlichting in het Vaderland - België bleek dan toch niet het Paradijs - of voor de komst van heel de familie, kwestie van gezelligheid.
"Uitbreiding van het ghetto!" schreeuwen die anderen dan weer, "ooit palmt het heel de oppervlakte in tussen 'Nord' en 'Midi!'"
Tja. Brussel zonder Brusselaars... Ondanks of dankzij het Nieuwe Brussel: de kantorenstad, de forensenstad, nieuw leven dat het oude negeert, nieuw werk,... toch crisis. Crisis zijn slierten voetgangers die gejaagd zijn, kortademig, schuddebollend op naar het werk, in de gangen van de stations, in de straten, in het park. Ze splitsen links, rechts, rechtdoor, en ondertussen regelen vrouwen het verkeer - mooie vrouwen, maar politievrouwen. Straks worden ze bijgestaan door flikken die de Wetstraat, het hart (neen: het brein) van de stad, afschermen met prikkeldraad en pantserwagens: betogingvrij Brussel. Behalve de Regentlaan dan, pleisterplaats voor manifestanten. Ruiten trillen van de verkeersdrukte of van de keiharde slogans over dito onderwerpen. Vroeger draaiden de ramen van de kantoren open, mensen hingen naar buiten, over de betoging kon men 's avonds voluit vertellen. Nu is de anekdote gewoonte geworden: om tien uur de Groenen, om dertien uur de vakbonden om, vijftien uur de taxichauffeurs, en om zestien uur de Walen. Of de Vlamingen, ook goed. Ben je die dag een gesyndiceerd tweetalig taxichauffeur die opteert voor een gezonder leefmilieu, dan kan je in één keer doorlopen voor het zelfde geld - crisis, whàt crisis?...
Maar om zestien uur Vlamingen of Walen, in welke volgorde dan ook. Hoewel, om zeventien uur betoogt niemand meer, dan is er geen mens meer, niemand om nog te wuiven, om te sympathiseren, de hoofdstad loopt leeg. Slechts enkele politiepatrouilles blijven over, preventief tegen inbraak en tegen de bomalarmen van morgen - zegt men, zegt men...
Dieren. Dieren in Brussel. Geen katten meer. Katten worden overreden. Honden?... Enkele straathonden ja, ze drentelen over de trottoirs met druipende pels, rillende vacht. Brussel biedt geen thuis meer, kantoren hebben geen haard, geen hart. Friese ruiters bakenen straathoeken af, in neonverlichte gangen spelen straatmuzikanten: woorden verjaagd door de wind. Een soort maffia syndiceert ook bedelaars en zangers, wijst hen een sector toe, en zuigt hen uit - in àndere wereldsteden is het zo, waarom dan niet in Brussel?
-Bruecsella, debâcle na het Millennium.
In de metrogangen klampen pamflettenverspreiders de forensen aan. Alleen: ze zijn opnieuw gejaagd, de dag ligt achter de rug, en ze laten zich niet pramen door idealisten die straks muren volkladden - de sofa wacht, de vrouw, en Wittekerke.
Bewogenheid, sociaal of politiek engagement... tegen het racisme betogen kan je hier zoveel je wil, zolang het maar over ginds gaat, niet over hier. Laat die "Nouveaux Belges" maar creperen tussen hun veestapel in de woonkamer, wij betogen wel tegen het Amerikaans tegen het Afrikaans, het Servisch beleid, of tegen Jemen, zoals de Grote Broers het voorschrijven. Inderdaad, ondertussen zijn dat er vier. In New York, Moskou, Peking of Delhi vindt men echt geen slogan over ons beleid, dichter evenmin, in Parijs, Berlijn, Londen - laat de muis het maar opnemen voor de olifant.
Maar Brussel, tja, verzinkend in kronkels, mijmeringen, gedachteconstructies, werven, huizen, huizen, huizen, god, na de dagtaak zal ik ze weer tellen, van "de Nord" tot "Schaerbeek"...
Wedden dat er eentje minder staat?...
xxxx
Aansluitend aan dit stukje heb ik het liedje Meeuw in Brussel geschreven, de tekst ervan is ook op deze site te lezen. Ik breng het overigens bluesy nummer met mijn groep Berline (www.bloggen.be/berline)
feedback van andere lezers- stormvonk
Mooie "geêngageerde" column
RolandBergeys: Thx! - mariagarquez
Zeer mooie beelden geschetst. Weet dat hier een echte ket (de taal nog machtig) aan het woord is. Je column verdient een wederwoord over een ander Brusssel. Niet het Brussel van de hoer maar het Brussel van de oude Diva... Het komt er wel eens.
Veel groeten.
RolandBergeys: Heel benieuwd, thx! - commissarisV
Ja tellen maar, en nu de andere kant...supergraag gelezen
RolandBergeys: dank je! - ivo
wat een verhaal voor mij een tien en meer waard ... ik ben er helemaal stil van ..
RolandBergeys: oeps, dank je! - Theo_Roosen
Heb ik eens een ander beeld van jou, Ronald. Wist niet dat je aan geëngageerde journalistiek deed ( colums) met een politieke inhoud. Stond er even stil van. Jij zou colums moeten opsturen naar De Standaard of De Morgen Ronald. Lees je een Hugo Camps( vervlogen taalgebruik op literair niveau ), een Yves Desmet ?
Geweldi wat je schrijft !!!!!! Sta daar echt PAF van.
RolandBergeys: oeps, doe m'n best ('t is wel Roland, niet Ronald) :)) - ERWEE
Veelzeggend. Buitengewone weergave.
ERWEE kent het daar ook een beetje.
Zou het kunnen hebben over een franstalige Brusselaar van een meter negenenveertig die enkel en allean de Rue Saint-Jean kende. Wat een verschil met een gelijkaardige zaak in dezelfde branche, het huis verder. Daar kenden ze enkel de Sint-Jansstraat.
Komt er misschien nog eens van.
RolandBergeys: Hehe, thx! - koyaanisqatsi
heel graag gelezen...
RolandBergeys: Dank je! - SabineLuypaert
heerlijk weggelezen deze ietwat snijdende pen, rakend kanlahard en zo zacht dat een mens er mijmerend van wordt (ikke toch)
en ja 't is waar, men ziet daar minder om miner poeskes en woefies, die dan helaas aan de onderkomende kant zijn
tjee
wat een mens ziet en niet meer ziet door gewootebeelden
erg erg
--> deze zin --> Bruecsella, debâcle na het Millennium.
RolandBergeys: Thx, Sabine, en je heem mooi gedicht is thuis aangekomen! Dàààànk! - gono
Heb 3 jaar in Brussel gewoond, je beschrijving deed me ineens denken aan Leopold van Jef Elbers...............
RolandBergeys: merci, Gono, heb er 25 jaar gewerkt. En wat een vergelijking! - mistral
Brussel is ook mijn stad, heb er zeer mooie herinneringen aan van .... vroeger ....
als je wil lees eens mijn gedicht: afscheid van mijn stad. Is met dezelfde gedachte geschreven.
zeer knap Roland!
RolandBergeys: Doe ik, thx! - aquaangel
Knap geschreven,
ik ken Brussel alleen maar van dat Manneke eigenlijk ;O
xx
RolandBergeys: thxn aqua! - littlefairytale
Naakt beeld van de stad en tegelijk heel treffend verval en verbleekte grandeur geschetst.
Weet dat Brussel ook de stad is van rood fluweel en de Circque
en dat de verstilde ochtenden op het Vossenplein soms nog heel ijl kunnen zijn en dat bruine kroegen er nog echte mensen ademen. Dat Bozar echte pareltjes laat zien en dat gelijkgestemde cultuurminnenden elkaar er sowieso vinden. tine
RolandBergeys: Groot gelijk, Tine, het was dan ook slechts een momentopname. Dank voor het lezen en voor je leuke fb. - bragt
En toch was ik graag in, en ga ik graag naar Brussel (niet dikwijls maar toch).
Vroeger soms op de trein naar Groot-Bijgaarden, had ik ook het grootste deel van uw traject, zelfde impressie. Eens weggedraaid naar Laken, langs het koninklijk domein met ruimte en groen, dook men tussen de achterbouwsels van Jette. Dikwijls zag ik een oude man naar ons zitten kijken. Nu als ik de trein neem kijk ik of hij er nog is, al lang niet meer.
RolandBergeys: Dank je van harte voor je fb. Laat ons zeggen, zowel dit stukje als het liedje waren momentopnamen, ik heb ook vijfentwintig jaar in Brussel gewerkt, en er mooie dingen beleefd.
|
