|
< terug
de geboorte
"Hiervoor heb ik jou je leven lang liefdevol verzorgd". De oude man slefte met zijn blokken doorheen de tuin waar de boom geveld op het kort gesneden gras was gevallen. Jarenlang had hij de boom met een gieter begoten. Als de zomer te droog of te nat was, dan had hij ervoor gezorgd dat de boom het kon overleven. Toen hij de kleine stek in de grond stak, hij was toen net twintig geworden, had hij het al gezegd 'jij bent mijn toeverlaat in de dagen dat als ik oud en grijs versleten en geen andere mogelijkheid meer heb om te overleven".
De Rio Palissander was een zeldzame boom, hardhout en vooral begeerd om muziekinstrumenten te bouwen. Zijn toonhout was zo goed dat men er veel geld voor over had, om zo'n instrument te kunnen bezitten.
Hij waste de omgezaagde boom zeer omzichtig af. Deze boom behoorde tot de beschermde boomsoorten en hij had de overheid moeten beloven om voor de boom die hij nu had omgezaagd er een andere te planten.
Een nieuwe boom voor dat als hij er niet meer zou zijn. Hij had zijn kleinkinderen het ingeprent, de boom moest dienen voor de oude dag en niet alleen voor de schaduw dat die dagelijks geeft aan de mens die de hitte ontvluchtte.
Met de schaaf, ging hij de ruwe bast te lijf. Eerst had hij de schors met het kromme mes van de donkerbruine rode stam afgesneden. Een werkje dat heel secuur moest gebeuren, want als hij uitschoot met het mes, dan zou hij de gave rode stam beschadigen, waardoor de waarde van zijn spaarpotje wel eens anders kon gaan uitzien. Na een zeer zorgvuldige en tijdrovende bezigheid, kreeg hij de waar waarvoor hij al zolang had gespaard. Met zijn wijsvinger kon hij de jaarringen zo volgen. 60 keren kon hij een ringentje tellen.
Met zijn vlakke hand voelde hij aan de zachte waas die tussen de schors en het hout had gezeten. Hiermee voelde hij ook naar de spanning die in het harde hout zat vervat. Met zijn lange handzaag wist hij de naakte stam zorgvuldig tot loodrechte planken te zagen. Zijn voldoening van een droom die hij al heel lang had gedroomd.
De planken zette hij zorgvuldig tussen een stevige span, waardoor het vers gezagen hout zich niet kon zetten tot een waardeloze lat. Plank per plank kwam zo in de span terecht, waarbij de zon het hout mooi kon drogen tot het gewenste effect.
Toen de boom helemaal in schijfjes was doorgezaagd, zocht hij zorgvuldig naar de plank met de juiste spanning. Een plank die meer had dan enkel een plank te zijn. De plank die zich hiervoor leende, werd uit zijn span overgebracht naar het grote atelier.
Daar begon hij met de meeste passie, de plank te schaven en bij te werken, waarbij hij regelmatig met zijn vingers naar de juiste spanning zocht in het hout. De toonhoogte en klankkleur waren zo afhankelijk van de plank die hij gekozen had. Zijn handen zweetten.
De plank zag er perfect uit. Geen knoesten en barstjes en het mes van de ontschorsing had voor een gave buitenkant gezorgd.
Met de schaaf haalde hij zuinig krul voor krul van de perfecte plank. Elk krulletje was een muziekstuk op zichzelf. Met zijn vlakke hand voelde hij of de wijze waarop hij werkte wel in overeenstemming was met het resultaat dat hij beoogde.
De plank kreeg een totaal ander uitzicht. Velletje per velletje werd het hout omgetoverd tot een mooi boven en onderblad. De arm waarin hij de fretten uitfreesde met zijn speciaal hiervoor gemaakte frees, was zo mooi recht en evenwichtig, dat de kracht waarmee er ooit gespeeld zou kunnen worden, nu reeds werd bepaald.
Het bevestigen van de platen, die telkens in tegenrichting op elkaar waren gelijmd, was een werk van speciale lijm en heel veel sergeanten. De gitaar begon een herkenbare look te krijgen. De kleine blokjes die de verschillende delen bij elkaar moesten houden, waren zorgvuldig uit de overschot overgehouden.
Na het lijmen van alle delen, werd de fijne schaaf en vijl naar boven gehaald. Alle details en noodzakelijke metalen fretijzers werden met det meeste liefde die bestaat voor het instrument er zorgvuldig, zonder al te veel schade te maken bevestigd.
Het geheel werd in een door hem geheimgehouden vernislaag zorgvuldig op kleur gebracht.
Nu mocht de gitaar enkele weken rustig wat maturiteit gaan opdoen in de droge zolder van de stal waarin de overige planken nog altijd zorgvuldig gespannen mochten wachten op hen die de kwaliteit van dit hout kon waarderen.
Na die verplichte rusttijd werd het geheel onderworpen aan een proefstuk waarin velen van ons hun waardigheid zouden verliezen. Het hout werd nadien weer opgepoetst en de onderdelen die noodzakelijk waren en er nog niet op zaten, werden er nu ingelegd.
De snaren, niet meer van een kattendarm, werden er zorgvuldig op gespannen.
Niet direct de grote spanning, maar draai per draai en dan weer rusten, werd de toonhoogte opgebouwd, tot op de grote dag dat de stemming de volwaardige klankvolheid omvatte.
De boom had woord gehouden, hij zou zorgen voor de oude dag.
De gitaar was geboren ...
En er werd heel wat geld geboden voor dat mooie ding.
De andere planken lagen nog te wachten ..
feedback van andere lezers- Theo_Roosen
Je hebt ' beschrijvende meetkunde ' , je hebt heerlijk beschrijvende literatuur. Om er echt van te smullen. Ondertussen ben ik weeral een weetje rijker. Bedankt ivo !
opm.: Donkerbuine ? moet dat niet zijn donkerbruine ? typefoutje ? 3de par. Throke.
ivo: ik denk dat je gelijk hebt met de fout, het is te snel online gegaaan bedankt voor je fb - mistral
een mooie geboorte!
wel hier en daar nog schrijffoutjes weghalen en de zinsbouw eens herbekijken.
ivo: zal ik doen - ERWEE
Goed stuk maar soms leest het een beetje moeilijk (zie mistral)
1 vb: Even zorgvuldig als hij met de gieter hem had begoten. => Even zorgvuldig als hij 'hem' met de gieter had begoten.
ivo: bedankt ik zal het nog eens herlezen - Bors (mentor)
Aarzelend begin en hier en daar inderdaad een paar 'moeilijke zinnen'.
Eerste zin bvb zou ik zo stellen; 'Hiervoor heb ik jou een leven lang liefdevol verzorgd'
Dit is natuurlijk smaakgebonden maar komt de vlotte leesbaarheid ten goede. Verder is dit onderhoudend mooi!
Groeten, Bors
ivo: bedankt - RolandBergeys
Ik sluit me aan bij Bors en Mistral, Ivo.
ivo: bedankt - aquaangel
ik voeg me in de rij ;) x
ivo: bedankt hoor
|
