|
< terug
*www.rdx.be* - 074. doorzwegen vrede
Voor het levende vlammenschilderij kniel ik neer. Grillige tongen in voortdurend aan zichzelf ontglippende gedaantes lokken mijn kijken. Tot snaren herleid tril ik onder hun verzengende gebaren. De heerlijke hitte overrompelt me met roes en verlangen naar zonde.
'Kom van bij dat vuur weg, Tanne, kleine heks!' Ik zit op mijn spichtige knietjes voor de stoof te staren naar de gloeiende kooltjes. Mijn moeder, haar zenuwen met evenveel kromme speldjes bijeengehouden als haar kapot gepermanente haren, geeft mij een zwakke klap. Vuur maakt haar bang en mijn fascinatie ervoor ook. Vuur is synoniem van hel en verderf en demonen. Mijn blakerende kinderwangen hebben geen weet van de begeerte des vlezes, wel voorgevoel van de straf die erop volgt.
Ik kaats de herinnering terug naar mijn verleden. Iets blijft nabotsen als een vinnig gummiballetje. Gelukkig is daar de haard. Mijn vliezen van weerstand spannen en scheuren. De warmte vreet door mijn speklagen van als schaamte vermomde trots heen. Ik geniet. Voluit en flagrant. Met de dédain die ik als kind al in mij droeg. In de keuken sist boter. De geur van gebakken look schaatst krassen, zelfs spleten in de ijsbaan tussen de gast en de gastheer. Over de schotsen wankel ik naar de keuken. Hij snijdt prei en selderij in ragfijne sliertjes. Met de doeltreffendheid van een vakman.
- 'Zal ik wat helpen?'
- 'Ik heb maar één goed mes.'
Vlijmscherp is het en groot. Het soort mes waarmee je een hert de keel oversnijdt, of een vrouw.
- 'Hoe komt een man erbij om … boswachter te worden?'
- 'Mijn grootvader was ook boswachter. Misschien zit het in mijn bloed.'
- 'Hier, in deze streek?'
De groenten worden in de robuuste gietijzeren pot gedropt. Hij zet het vuur wat zachter, schilt vakkundig een aardappel, kapt deze in blokjes en giet ze bij het feestmaal in wording. Dan vult hij de pot met water en een handjevol kruiden. Ik ruik tijm, laurier en marjolein.
- 'Neen. In the Midlands. Ik ben in Engeland geboren. Kom.'
Op een rooster boven het vuur wordt verse soep gaar, bereid door een boswachter voor een anoniem zwerfbeest. Hij gaat zitten in een antieke stoel en wijst mij een plaats aan in de zetel die er recht tegenover staat. Maar ik ga zitten op het tapijt recht voor het vuur. In lotushouding. De kamer is doordesemd van vrede. Die wij eensgezind en lankmoedig doorzwijgen. Het kan niet anders of hij neemt het profiel van mijn kaarsrechte rug en mijn door de vlammen bespeelde gelaat op. Gloed nestelt zich als een vreemde gewaarwording tussen mijn uitgeklede dijen. Mijn voetzolen zinderen. Ongemerkt is de avond gevallen.
…
- 'Woon je hier al lang?'
- 'Al vijftien jaar. Nadat mijn grootmoeder gestorven was en mijn vrouw met de helft van de erfenis gaan lopen, was er niets dat mij nog aan dat pretentieuze eiland bond. Mijn ouders zijn omgekomen in een brand toen ik nog een kind was.'
Ik draai mijn hoofd in zijn richting en zie weemoed, door de jaren geduldig uit een massieve blok poreuze materie gebeiteld.
- 'Granny was een welgestelde lady, ongelukkig getrouwd met een saaie baronet, tot de boswachter die zijn grond beheerde zich over de lady ontfermde en haar bezwangerde. Als zoon van een bastaard was ik in de kringen waarin ik opgroeide niet echt geliefd. Mijn vaderland is zo conservatief als een diepvriezer.'
Ik glimlach dunnetjes en trek mij terug in zijn flanellen hemd. Langs mijn ruggengraat klimt belangstelling naar boven, nestelt zich tussen mijn schouderbladen, maakt kladaantekeningen.
Hij staat op en hurkt naast mij neer om meer hout in de haard te leggen. Het is donker geworden. De weerschijn van het plots hevig opflakkerende vuur verleent hem de mysterieuze aanblik van een Keltische god.
- 'John-Thomas Mellors, aangenaam,' meesmuilt hij 'en wie mag jij wezen? Een bosnimf?'
feedback van andere lezers- kronos
is het haar lot de boswachter te ontmoeten?
ben benieuwd!
Vansion: toeval - al weet ik dat natuurlijk zelf ook niet. ik geloof niet in lotsbestemming. al is het heel raar hoe toeval soms geen toeval lijkt... - RolandBergeys
-gedaantes of gedaanten, ben zelf niet zeker;
-tikfout: Ik draai mijn hoofd (niet in-).
Boeiend, fascinerend gegeven.
Vansion: *gedaantes of gedaantes: allebei correct. Het groene boekje weet het zeker.
*Ik draai mijn hoofd in de richting van ..." geen tikfout dus - gono
Knap! - Ghislaine
De mystiek rond het hoofdpersonage blijft. Haar groei maakt haar kwetsbaar en een hunkerende vrouw. Een diep gevoel dat zij stilaan ontdekt, maar niet goed weet waar het te plaatsen.
Vansion: Hey ... ja dus... groei en ontwikkeling... dat volg jij verdorie goed. Raar maar waar... voor sommigen is kwetsbaarheid een teken van groei.
Uiteraard kun je niet plaatsen wat je nooit hebt gekend...
Dankje. Het doet keigoed te lezen dat je écht volgt. Misschien heeft schrijven een heel klein beetje zin (?) - ivo
de mystiek is mooi en spannend om lezen, je kan het amai en hoe
Vansion: het wordt me ingefluisterd. in zekere zin. euhm altijd ietske te laat uiteraard. de uil van Minerva komt altijd bij nacht. - feniks
Zoals pluche roofdieren zachte potjes rondjes draaien vooraleer ze pluizig toeslaan. Intrigerend.
Heb me altijd al proberen voortsllen hoe iemand er uit ziet die 'meesmuilt'... Moet een fraai zicht zijn...denk ik...
Vansion: Hahaha. Roofdieren in schaapskleren? Wat denk je? Is hij betrouwbaar? Of niet?
(En ... wat zou je liefst zien gebeuren?)
meesmuilen is hier niet het goeie woord. het moet een lach zijn die een beetje treiterig is. vind voorlopig niets beters. maar dat komt wel. - Das
Vansion!,
Sluit me aan bij euh ... dinges ... euh ... inne minne mutte ... Ach, je mag zelf kiezen bij wie. Ultieme inschikkelijkheid, daar streef ik naar.
(Schoon, echt schoon, zo vind ik het.)
Groetjes,
D.
Vansion: Dinges schrijf je tegenwoordig wel met een grote letter hé!
Ik kies niet graag.
XXX - rinka
ik geniet er enorm van
het is bijna te zinnelijk om dragen
en ook om er woordelijk iets over te zeggen
dat komt nog wel
keep up an
je bent bijzonder goed bezig
Vansion: Nog enkele "vakantie"dagen en dan vlieg ik in het slot. Hoop dat je niet ontgoocheld wordt.
|
