 |
Passie voor schrijven
|
|
| home wat is writehi(s)story? bladeren uitgeven gezamenlijke publicaties boekenwinkel manuscriptanalyse inschrijven contact | ||
 | top 10 wedstrijden forum hulp | |
Volg ons op facebookGa naar chat |
Lezen.door verfHet was de tijd dat grootouders niet in benidorm zaten. Ze zaten thuis bij de kachel, ook wel Leuvense stoof genoemd. Mijn grootvader zat bij die kachel . Zo kwam het dat ik met regelmaat op zijn knie terecht kwam. Hij las me dan voor. Hij toonde mij de beelden uit de wekelijkse strip in het volk, de kapoentjes . "Zonder handen", en het volgende beeldje was "zonder tanden". De brave man die in de modderpoel van de eerste wereld oorlog had geploeterd, en de tweede wereldoorlog was doorgesukkeld. Die man leerde mij lezen. Door de spanning opgewekt door de beelden, werd ik gestimuleerd om zelf te lezen. Op het moment dat in het schooltje, de eerste letters werden getoond, brabbelde ik ze al vlotjes mee. Waar ik geboren ben, was dat niet zo belangrijk. De oorlog was gedaan, de wederopbouw was bezig. Menig was de mening toegedaan, dat veel lezen slecht was. Er bestond een theorie dat onze hersenen maar een beperkte hoeveelheid aan konden. Wie teveel las, daar liep het niet goed mee af. Maar dat kon mij niet beletten ieder boek te lezen die in mijn buurt kwam. Zo heb ik het verschil ontdekt tussen een goed boek en een stationsroman. Een stationsroman is altijd opgebouwd op een manier, bepaalde formules die steeds weer herhaald worden. Een goed boek heeft een verassing in petto. De verschillende gedachten die de mens met dat geschreven woord vertolkt geeft die kracht, om iedere keer verassend uit een hoek te komen. Het grote verschil tussen lezen en, beelden kijken. Bij het lezen moet iedereen zijn eigen beelden vormen. Als men het woord "boom" leest, misschien denkt u aan een perenboom, of een den. Terwijl ik aan een appelboom of een eik denk. Op een beeld staat de boom, verbeelding is niet meer nodig. Erger, beelden beloven dingen die er niet zijn. Ze tonen ons een wereld die door onze behoefte aan informatie is gevormd. Welke Europees weet dat de obligate autoachtervolgingen, in Amerikaanse films, de dromen toont van de Amerikanen. In werkelijkheid vliegen ze, den bak in. Wie, meer dan 90km per uur rijd, zelfs op autostrades, die wordt zwaar beboet. Het zal een boekenlezer niet overkomen.
feedback van andere lezers
|
