Volg ons op facebook
|
< terug
Recyclage
Een beetje anders zijn dan anderen. Wat een ironie! Wat een paradox! Is het wel mogelijk met een menselijke kuddegeest? In een maatschappelijke klonenmentaliteit?
En toch … zijn in deze enorme differentiatie van levende specimen, in de productiehal van het Scheppingsfabriek, wel twee identiek dezelfde afgewerkte producten mogelijk? Zou het product gefabriceerd op een maandagmorgen - ondanks uiterlijke overeenkomsten - niet net iets anders blijken dan hetgeen pakweg op een woensdagmiddag vervaardigd? Om dan nog maar te zwijgen van de toekomstige beheerders ervan: opvoeders genaamd. Zij proberen vruchteloos deze nieuwe schepping te kneden naar het voorbeeld dat netjes in de showroom geëtaleerd staat. Net zoals men henzelf ooit geprobeerd heeft te vormen.
Weliswaar aangevoerd door aardse bedrijfsleiders blijft het streven naar 'niet-uit-de-band-springen' vreemd. Nog vreemder is het tijdens dit proces beschadigen, vernielen en botweg verwoesten van schepsels, die overigens wederzijds dezelfde intenties hadden. Ze komen dan nog wel uit hetzelfde fabriek! Onze leiders zetten aan tot lijden.
Excuseer me dat ik schalks grinnik met het uiterst merkwaardige feit dat het nu net de 'uit-de-band-springers' zijn die aanbeden worden. Zij zijn degenen die geplaatst worden in de showroom der showrooms! Arme opvoeders. Hun gedoe helpt geen stap dichter bij die elite te komen. Verwijdert des te meer ervan. We zijn allemaal met een schuldgevoel opgezadeld, en dat noemt men dan plichtsbesef. Angst noem ik het.
En droomt niet ieder er soms stiekem van om eens uit die rijdende wagen te springen, eens aan de noodrem in de trein te trekken, of om de mooie, maar oh zo stijve burgerlijke vrouw op haar reet te slaan, gewoon omdat het zo'n deugd doet.
De mens schrikt vaak van zijn eigen dromen, fantasieën en verlangens. Zo is hij niet opgevoed. Dan kijkt hij sluiks om zich heen, als was hij betrapt op het ergste, en gaat weer verder met wat hij zijn leven noemt. Hij hoopt dat zijn kinderen in godsnaam niet ook zo'n dromen bezitten, laat staan ze kunnen waarmaken.
Een beetje anders zijn dan anderen. Het is zo. Maar mag het wel? Ja, het kan wel, vraag maar aan de vereerde showroommodellen, en vraag hen dan gelijk wat er voor nodig is, hoeveel pijn men ervoor moet doorstaan.
Die pijn. Die strijd. Het boeit de bedrijfsleiders van het Scheppingsfabriek geenszins. De band blijft lopen, vierentwintig uur op vierentwintig. En er is nog nooit twee maal hetzelfde afgewerkt product van de band gerold.
Ach, ik aanbid ook de goden 'Boeit Niet' en 'Laat Maar Waaien'. Ik ga er van uit dat, net als in eender welk bedrijf, daar wel een recyclageafdeling zal zijn. En weet je, zo lang er nog mensen rondlopen die uit hout, verroest ijzer of eender welk 'dood' materiaal levende kunstwerken kunnen recycleren, mag ik durven hopen dat er zelfs van mij nog iets terecht komt. Of er nog een kleine plaats vrij is in de showroom, nadat ik gerecycleerd ben?
feedback van andere lezers- drebddronefish
Inderdaad, het zijn de bedrijven die onze wensen en fantasieën voorkauwen. En ze hebben daar één uiterst effectief middel voor! Angst zaaien! Niet de kleine bedrijfjes, maar de giganten, Coca Cola, Hollywood, de farmaceutica...
groetjes
jbrouns: En wij maar consumeren, njam njam, Groeten. - gono
Allemaal tesamen op de maatschappij-kritische toer?
jbrouns: Tja, daar heb ik al lang last van (dit stukje tekst heb ik meer dan vijf jaar geleden geschreven). Groeten. - Ghislaine
Een goede kritische visie.
jbrouns: Bedankt. Groetjes. - RolandBergeys
Een degelijk verwoorde stelling.
jbrouns: Dank u wel. Groetjes. - ivo
of er nog plaats is in de showroom is ? dat zal van uw omvang afhangen he ..
jbrouns: Ik denk dat er nog wel plaats is. Groetjes. - Theo_Roosen
U hebt op een sublieme wijze een literair beeld geschapen van onze huidige consumentenmaatschappij met al haar verschrikkingen ! Prachtig. Throke.
jbrouns: (bloos) Amai, ik had nooit gedacht dat dit stukje tekst zo goed onthaald zou worden, bedankt. Groetjes. - ERWEE
Juiste beschrijving, stevige taal.
Gelukkig hebben we WH om uit de band te springen.
jbrouns: Ja, gelukkig maar! Groetjes. - thijl
Een gave column. Bekende waarheden neergepend, zonder direct een open deur in te trappen. Dat is knap.
jbrouns: Hartelijk dank, gr.
|
