Volg ons op facebook
|
< terug
Dure groenten
'Tijd voor wat actie Boris, ga je mee?'
Het strandje waar ik vrijwel iedere dag mijn hond uitlaat, staat bekend om het zeegras dat hier in het voorjaar groeit. Zeekraal en zeeaster zijn gezonde, lekkere, niet te versmaden zeegroenten die zonder vergunning niet mag worden gesneden. Ergens in februari staat in een huis-aan-huisblaadje een advertentie van de gemeente om zo'n vergunning aan te vragen. Steevast vergeet ik met mijn suffe kop de advertentie in de gaten te houden om op tijd te kunnen reageren, maar ik snij het spul toch wel wanneer de tijd daar is.
Met Boris was ik die middag in juni net lekker bezig -hij liep zich een ongeluk achter de meeuwen aan, met moeite de wormenstekers ontwijkend, en ik was op mijn gemak een maaltje zeegras voor mezelf aan het snijden - toen bovenaan de dijk een politiebusje verscheen. De agenten stapten uit en slenterden in mijn richting. Intussen stond ik tot aan mijn kuiten in de zompige modder heen en weer te dansen terwijl de dienstdoeners op de glooiing van de dijk bleven staan, zich wellicht afvragend hoe het met hun gepoetste schoenen zou aflopen na een bezoek aan de Zeeuwse slikken.
'Hallo, hállo, heeft u een vergunning mijneer?' riep een van de agenten. Die kon ik natuurlijk niet laten zien, maar stak bij wijze van tegemoetkoming aan hun verzoek mijn opengeslagen portemonnee de lucht in. De agenten mompelden iets tegen elkaar waarna een van hen mij verzocht naar de dijk te komen.
'Jij wilt toch controleren, kom maar hierheen!' riep ik de agent toe. Ze keken elkaar kort aan, maakten een wegwerpgebaar in mijn richting en stapten teleurgesteld op. Na een klein halfuurtje had ik een mooi maaltje zeekraal gesneden en ging opzoek naar Boris. Hij stond tussen wrakhout aan iets te trekken waar hij blijkbaar geen baas over kon. Dichterbij komend zag ik dat het om een aangespoelde dode zeehond ging, die er aan de buitenkant betrekkelijk ongehavend uitzag. Boris was erg trots op zijn vangst en stond woest aan de staart van het zeedier te trekken. Ik wilde hem helpen zijn 'vangst' op het droge te slepen, maar wist dat hij door zijn enthousiasme alleen al me in de handen zou kunnen bijten.
'Los, los, laat lós,' sprak ik hem dwingend toe. Uiteindelijk kreeg ik het beestje op een aangespoeld houten pallet getrokken. Samen bekeken we het treurige exemplaar een korte tijd, waarbij Boris wild kwispelend rondjes liep om zijn triomf te vieren.
'Je bent een brave boef, Boris, kom, we gaan naar huis voor de koffie.' Hij treuzelde even, want waarschijnlijk begreep hij niet waarom we zijn buit zomaar achterlieten.
Op weg naar de auto stak ik mijn hoofd boven de dijk en werd geconfronteerd met de beide agenten die ons stonden op te wachten. Toen zij samen op ons toe kwamen lopen, gingen de nekharen van de hond overeind staan en zijn tanden schenen nu witter en groter dan ooit tevoren. Ik poetste Boris de auto in waar hij het interieur onderhanden nam en het op een oorverdovend blaffen begon te zetten naarmate de agenten dichterbij kwamen, de auto schudde ervan en de ramen begonnen te beslaan.
'U hebt geen vergunning hč?' vroeg een van hen sarcastisch.
'Nee, inderdaad, maar wat is dit nou,' zei ik, wijzend op de inhoud van mijn emmertje zeekraal.
'Trouwens, hebben jullie die dode zeehond niet gezien? En dat lammetje, waarvan de meeuwen de ogen hebben uitgepikt, doen jullie daar ook nog wat aan?' Ik probeerde hem in verwarring te brengen om de dreigende boete te kunnen ontlopen maar het had een averechts effect. De andere agent had zijn verbaalboekje uit zijn borstzak gehaald en schreef een boete uit voor het snijden van zeegras zonder vergunning en het uitlaten van een onaangelijnde hond. Honderdtwintig euro!
De volgende ochtend stond in de regionale krant, dat twee agenten een dode zeehond hadden gevonden, en diezelfde avond kreeg Boris een grote kluif als beloning voor 'zijn vangst.'
feedback van andere lezers- ivo
het leven zoals het is ..
remy: zo is het, thx - RolandBergeys
-hij liep zich een ongeluk: ofwel-, ofwel een komma, niet allebei;
-heeft u een vergunning, mijnheer: tikfoutje mijneer
-wegwerpgebaar;
-kom, komma, we gaan naar huis voor koffie;
-wijzend op de inhoud van..: wie wijst? ik zou stellen: zei ik,
wijzend naar-;
-averchts.
Een leuk stukje voorts.
remy: Zal worden hersteld, dank. - Ghislaine
Mooi.
remy: dank je wel! - SabineLuypaert
arm zeehondje , dan flinke boris, en dan nog jee, ja ik heb geen strand binnen de 10 km he, dus ik weet helemaal niets van zeegras snijden, leuk stukje dus voor mij dat ook een andere wereld opende (smile)
remy: Kom eens langs (smile) ik kan er tientallen verhalen over schrijven. Thx - Gaya
Vast net van de opleiding....
Leuk geschreven, zag het helemaal voor me. Zelfs zo erg dat ik al oplossingen aan het vezinnen was :)
Leest lekker. Was het eigenlijk ook lekker, dat gras?
remy: Zeekraal en zeeaster zijn voor mij de lekkerste groenten. Thx - Linda
Een vlot stukje. En die zeekraal intrigeert me wel... :-)
remy: hartelijk dank
|
