writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

De verdwijning (aflevering zesentwintig)

door Mistaker

Eindelijk was het zover: de dag van mijn afspraakje met Cyr was aangebroken!
Eerlijk gezegd wilde ik gekleed gaan volgens het thema 'Less is more' maar met het oog op het restaurant leek me dat toch niet zo geslaagd. Ik koos daarom voor een donkerrode rok tot iets boven de knie, een strak zwart truitje, een zwart vestje met veel donkerrode en enkele goudkleurige borduursels, zwarte laarzen en zwarte kousen. Als sieraden koos ik voor gouden creolen en mijn gouden ketting met het ankertje. Ondergoed liet ik achterwege, dat vond ik wel toepasselijk op een date met iemand die meteen maar een naaktfoto had gestuurd. Bovendien kende ik hem goed genoeg om te weten dat hij dat leuk zou vinden en niet hoerig, of hij moest in al die jaren erg veranderd zijn maar daar had ik weinig van gemerkt tijdens onze vorige ontmoeting.
Ik was uitgebreid onder de douche geweest, had duindoorn bodylotion opgedaan ('de zonnige citrusgeur herinnert je wellicht aan zwoele zomeravonden'), mijn nagels rood gelakt en geprobeerd mijn haar in bedwang te houden - wat onbegonnen werk bleek, zoals gebruikelijk. Na een beetje make-up te hebben opgedaan, was ik redelijk tevreden over mezelf.
In de tram naar het Italiaanse restaurant was ik er vast van overtuigd dat het een geweldige avond zou worden, het begin van mijn verdere leven met Cyr...
Omdat ik niet als eerste wilde arriveren, liep ik nog een beetje rond in de buurt. Het was een zachte herfstavond met een vleug van overmoed, perfect passend bij mijn stemming en hooggespannen verwachtingen.
Toen ik twee minuten na de afgesproken tijd het restaurant betrad, zag ik Cyr gezellig met de ober staan praten. Hij droeg een duur uitziende, donkerblauwe trui en een spijkerbroek. Zijn aanblik verruimde mijn hart, maakte dat ik me beter voelde dan ik in tientallen jaren gedaan had.
Als begroeting zoenden we elkaar op de wang. De Italiaan wees ons een tafel in een wat donker hoekje; nou, daar had ik geen enkel bezwaar tegen!
Cyr keek me aan met een blik die ik moeilijk kon duiden. Hartstochtelijk kon ik het niet noemen, eerder vriendelijk, misschien ook wel verwachtingsvol of was hier sprake van wishful thinking?
"Ik vind het fijn om weer eens samen met jou te zijn meiske," begon hij het gesprek. Het restaurant was romantisch ingericht, wat goed bij mijn stemming paste.
Zonder dat we nog iets besteld hadden, bracht de ober ons een voorgerecht. "Je ziet er mooi uit; je lijkt trouwens veel jonger dan je bent." Het was inderdaad niet te geloven dat Cyr en ik 'praktisch in hetzelfde kraambed hadden gelegen' zoals hij dat ooit had uitgedrukt. Maar míjn volwassen leven was vrij rimpelloos verlopen, iets wat ik van het zijne niet zeggen kon.
"Leuke mail heb je gestuurd," merkte ik op. Cyr droeg de ketting met het anker, zag ik. Hij glimlachte. "Ik dacht wel dat je het leuk zou vinden. Toen ik die uniformfoto had uitgezocht, dacht ik: er moet er ook eentje bij zónder uniform."
Het eten zal best lekker geweest zijn maar de ober had me net zo goed gras voor kunnen zetten want ik proefde niets, had al mijn aandacht bij Cyr die zich zo te zien prima op z'n gemak voelde. Hardy's veronderstelling over Cyr als bedrieger en moordenaar, een meervoudige misschien zelfs, wuifde ik weg als compleet belachelijk.
"Heb je Coentje al lang?"
"Na mijn scheiding heb ik 'm uit het asiel gehaald. Ik had al eerder een huisdier gewild maar Ida zag dat niet zitten. Ze beweerde allergisch te zijn voor katten maar daar geloof ik eerlijk gezegd niks van."
"Waarom zijn jullie eigenlijk uit elkaar gegaan?" Onmiddellijk schrok ik van mijn brutale vraag. "Ik bedoel: hadden jullie een ander, of ging het gewoon niet meer..."
"We hadden geen ander maar anderen, allebei. Toen we elkaar leerden kennen, werkten we op een cruiseschip en dat is toch iets heel anders dan het gewone leven aan wal. Ze had een Wit-Russische moeder, vandaar haar voornaam Iraďda, maar iedereen noemde haar Ida. Dat ze ervoor gezorgd heeft dat ik mijn dochter niet meer mag zien, neem ik haar verschrikkelijk kwalijk; wat ze verder allemaal heeft uitgehaald, vergeef ik haar. Ik was ook geen lieverdje in de laatste jaren van ons huwelijk, dat geef ik onmiddellijk toe."
Oh? Wat heb je uitgehaald dan, vroeg ik me af. Cyr leek mijn gedachten te raden. "Ik bedoel dat ik haar belazerde bij het leven, net zoals zij mij, en eigenlijk is dat natuurlijk walgelijk als je een kind hebt. Niet dat Liska daar ooit iets van gemerkt heeft. Wél van de ruzies, en dat is ook niet goed natuurlijk."
"Waarom mag je Liska niet meer zien van je ex, ik bedoel: wat voor reden geeft ze daarvoor? Of vind je die vraag te brutaal?"
Cyr keek me vriendelijk aan en pakte mijn hand. "Mag je best weten," zei hij terwijl hij me diep in de ogen keek. "Ze beweert dat ik een gevaarlijke crimineel ben."




 

feedback van andere lezers

  • Kapiteinsebbos
    ik blijf wachten en nagelbijten, en dan plots ruk ik mijn nagel af en zie ik die wrede taferelen voor mijn ogen :-)

    knap!

    dikke knuffel,

    xx
    Mistaker: Hartelijk dank kapitein!

    Greta xx
  • ivo
    je weet het wel te beschrijven, en de spanning weet je mooi vast te houden ... ja ik vind het leuk om volgen .. en ben ook benieuwd weeral naar morgen ..
    Mistaker: Dank je Ivo, fijn dat je het leuk vindt om te volgen!

    Groet,
    Greta
  • RolandBergeys
    Het boeit, ja, je verstaat de kunst om met je laatste regel de mensen aan te zetten om uit te kijken naar een vervolg.
    Mistaker: Dank je Roland, ik doe altijd mijn best op die laatste regel!

    Groet,
    Greta
  • drebddronefish
    Mooi, mooi, vergeef mij die niet goed van een tijdje geleden, ik was een beetje van mijn melk toen
    groetjes
    Mistaker: Ik vind het grote klasse dat je zo reageert! En natuurlijk kan/mag je iets best niet goed vinden, niet alle afleveringen zijn ook even sterk maar ik probeer altijd onderhoudend te zijn en die vreemde (maar altijd bestáánde) namen zijn een persoonlijke voorkeur (afwijking ;-))
    Echt een superleuke reactie!

    Groet,
    Greta
  • lin
    Het enige minpuntje van al die afleveringen is, dat ze te kort zijn!
    Mistaker: Oei dat is echt een tof compliment! *bloost*
    Dank je Lin!

    Groet,
    Greta
  • Henny
    Ik heb het voordeel dat er nog meer delen zijn om te lezen. Eens kijken wat Cyr volgens zijn ex op zijn kerfstok heeft
    Mistaker: Echt leuk dat je ze allemaal leest!

    Groet,
    Greta
  • aquaangel
    ps ik houd de punten ook niet bij maar ik zag toevallig dat ik bijna bij 1400ste gedicht zat vandaar
    en die van jou staan gewoon onder je profiel onderaan hoor...
    daar doe je niets speciaals voor
    haha

    als je er eentje wist dan trekt hij die er wel af
    in het top20 lijstje niet dus op mijn site staat nu 1397 gedichten of zo
    maar ik heb er ooit 3 of zo gewist.............cencuur haaaaahahhahahhahahhahahhahahhhahahha
    Mistaker: Ik leer alle dagen bij ;-)

    xxxx
  • thijl
    Graag gelezen, dit blijft boeien.

    Vrijblijvend tipje:

    zag dat niet zitten. (punt ipv komma)
    Mistaker: Nogmaals dank!

    Groet,
    Greta
  • Wee
    Ja, nu moet ik verder lezen natuurlijk :)
    x
    Mistaker: Verplicht! ;-)

    Greta x
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .