writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Bedverhalen deel een. De uitschuiver.

door Henny

De eerste zeven jaren van ons huwelijk (1978) woonden we in een flat, vier hoog. Woonkeuken, grote huiskamer en twee smalle slaapkamers. Wij hadden een groot, breed bed waardoor we zelfs de plinten uit de slaapkamer moesten verwijderen om het bed te kunnen plaatsen. Hoofd en voeteneind tegen de muren aan. Peter sliep aan de deurkant, ik bij het raam. Als jong stel moest er nog veel huisraad gekocht worden, beiden waren we gek op eiken meubels. In een knus winkeltje zag Peter een Chinees porseleinkastje en een eiken krantenbak, model gereedschapkist. Hij wees ze mij aan en ik was meteen verknocht aan die mooie meubelstukken. Maar, zoveel geld hadden wij niet bij ons!
"Geeft niet," zei de verkoper, "ik zet de krantenbak een maand voor jullie apart."
Dat kwam goed uit, want zowel Peter als ik beurden eind van de maand vakantiegeld. Thuis hing Peter het kastje op en ik kon trots mijn Chinees servies erin zetten. Het paste precies.
Twee dagen voordat wij de krantenbak gingen halen werd ik vroeg in de ochtend wakker. Ik moest naar de wc, plassen. Slaapdronken kroop ik over Peter heen, het bed uit. Weer terug zette ik mijn voet op de bedrand om over Peter heen te stappen. Daarbij schoof ik uit, door het laken dat op de bedrand lag en dook voorover met mijn neus op mijn kant van het bed! Geschrokken wreef ik over mijn neus, die waarschijnlijk door de klap verdoofd was, en viel weer in slaap. Opeens schrok ik wakker, het was al licht en zag dat mijn hand en kussensloop onder het bloed zaten! Vrij paniekerig maakte ik Peter wakker.
"Waar komt al dat bloed vandaan?" riep ik.
"Bloed bij je neus en oog," antwoordde hij bezorgd, "Wat heb je gedaan?"
"In bed gevallen, maar ik ga nu naar de badkamer!"
Na het wassen bleek de schade wel mee te vallen. Alleen een klein sneetje op de neusrug, maar al snel kreeg ik bloeduitstortingen en begon ik blauwe ogen te krijgen. Pijn deed het niet, alleen als ik lachte!
Peter vond het voorval wel komisch. Vrolijk liep hij naar beneden om in de hal uit de postbus de krant te halen, miste een tree en schampte met de knokkels van zijn rechterhand de granol muur! Daar zaten we dan, aan het ontbijt. Peter met pleisters op zijn rechterhand en ik met een pleister op mijn neus en twee blauwe ogen.
Als verkoopster in een kledingzaak werd ik op verlof gestuurd, want het was niet representatief om er zo uit te zien.

De volgende dag gingen we de krantenbak kopen. De verkoper keek eerst mij aan, toen naar Peters hand en vroeg vriendelijk: "Is het kastje naar beneden gekomen en op uw neus gevallen?"
Na uitleg moest die man vreselijk lachen en we kregen 10% korting. We hadden al genoeg schade gehad.
In de supermarkt en winkels werd ik anders bekeken. De arme vrouw, goed op haar falie gehad. Bijna veertien dagen duurde het voordat ik weer normaal oogde. Ondertussen had ik wel alle kleuren van de regenboog gehad. Peter werd nog een tijd lelijk aangekeken, want het was wel èrg toevallig; ik blauwe ogen en hij een kapotte hand.

 

feedback van andere lezers

  • ivo
    een leuk stukje geschiedenis dat idd een filosofische ondertoon heeft ... mooi geschreven en gebracht .... och arme uw voorgeveltje met zo'n uitschuivertje als oorzaak van een regenboog trui op uw aangezicht.
    Henny: Zo heb ik er vier en die zijn allemaal wel lachwekkend. Morgen plaats ik de volgende.
  • Mistaker
    Haha nou ik ben benieuwd naar de rest van je verhalen!

    Groet,
    Greta
    Henny: Het is een serietje wat ik een paar jaar geleden geschreven heb en ik schijf nu toch wel anders. Toch wilde ik het jullie niet onthouden omdat het best wel grappig is. Volgende deel komt er zo aan.
  • Gaya
    Het bekende keukenkastje he? Leuk geschreven, Boeide van begin tot eind.
    Gr.
    Henny: In dit geval een serieskastje. Er zijn ook niet veel mensen die met hun neus op een bedrand vallen, gelukkig!
  • Ghislaine
    Het bekende cliché hé? Het boeide tot de laatste letter.
    Henny: Het lijkt er wel op, maar dit was echt toeval en niet uit de grote duim gezogen. Fijn dat het boeide, want daar schrijven we toch voor.
  • SabineLuypaert
    :lol: jeeee arme julie hahaha
    Henny: Klopt Sarbine en je kunt niet zeggen dat onze eerste huwelijksjaren saai waren.
  • Draakje
    The story behind the story is often a lot plainer than one would think at first sight...
    Knap!
    Henny: Zo is dat Draakje! Hahaha!
  • lin
    Hilarisch stukje tekst.
    Het was ook leuk geweest als je hier een ander verhaal omheen gemaakt had. Vanuit de ogen van een van de omstanders. De meubelverkoper? De kassiere? Dan wordt het meer een verhaal en niet zozeer een voorval dat je beschrijft. Maar het blijft goed gedaan!
    Henny: Het is ook een verhaaltje van een paar jaar geleden, dus ik geef je helemaal gelijk. Ondertussen schrijf ik anders verhalen door reacties en ervaring. Mijn doel was een glimlach op gezichten te toveren en dat is me gelukt.
  • fenk
    Gezellig verhaaltje.
    Henny: Een gezellig verhaaltje wat een glimlach geeft, zo was het ook bedoeld. Bedankt voor je reactie!
  • RolandBergeys
    Knap geschreven, leuk, hilarisch.
    Henny: Ik heb ook nog een serie van vier delen over mijn ervaringen als kontroleur bij de dierenbescherming. Later geschreven en zelf vind ik die ook beter geschreven. Die zie je ook nog wel een keer. :-d
  • Emmeline
    Ja zeg, heel erg leuk
    op naar de volgende bedverhalen :d
    Xx
    Henny: Hahaha! Vergeet de tandarts ook niet. Zelf daar zit humor in.
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .