Volg ons op facebook
|
< terug
dubbele lijnen (1)
Het ijskoude water kwam net boven zijn neusgaten en als hij zichzelf een beetje rekte dan kon hij met zijn mond de waterrand doorbreken om wat lucht happen. De koude sneed alle krachten bij hem weg en hij voelde dat hij dit niet lang meer kon volhouden. Zijn longen zogen het water als een invasieleger dat niet te stuiten is binnen. Zijn benen zaten vast en hij hoorde haar nog vaag roepen en jammeren.
De ochtend was nochtans prima begonnen. Een lentezon die zoveel energie liet branden dat je er niet slecht gezind bij kon worden. Het kleine stof van de straat was wel opgewaaid en had er voor gezorgd dat de pas gepoetste schoenen bedekt werden met een laagje van fijn zand waardoor alle glans verloren was gegaan. Bij het binnenkomen in het kantoor had hij met de rug van zijn hand enkele keren geveegd zodat de diepe glans iets of wat hersteld terug zichtbaar was.
De contracten waren zonder al te grote problemen getekend en hij had de omzet die hij dit jaar moest halen hiermee al verzilverd. Al wat hij nu nog kon verkopen zou dubbel tellen op zijn inkomsten. Hij besefte ook dat hij het nu anders aan boord moest gaan leggen. Enerzijds mocht hij niet teveel verkopen, anders zou zijn target volgend jaar zo hoog zijn, dat hij zich dubbel en dik uit de naad moest werken en anderzijds mocht hij ook niet de indruk geven dat hij nu zou stoppen met werken. Zo'n contract als dit zou hij liever in november getekend zien dan in maart.
Maar er was geen weg terug, hij moest er voor gaan en hij had het gehaald van zijn inhalige concurrenten die hem steeds weer op de hielen zaten. Hiervoor was hij ook heel diep moeten gaan. Hij was naar de bibliotheek getrokken om de gevolgen van het product dat hij verkocht veel beter in zijn verkoopspraatje te kunnen omkaderen. Het vertrouwen ontstaan bij de aankoopdienst, vooral omdat hij de consequenties veel beter kon kaderen en de aankoper ook een gevoel van vertrouwen kon geven, was de druppel geweest om voor zijn bedrijf te kiezen.
Een dik contract op zak en het vooruitzicht om een kalm jaar tegemoet te gaan. Eindelijk op vakantie gaan wanneer het hem uitkwam, het glinsterde in zijn ogen.
Bovenop het contract kreeg hij ook nog eens een dure maaltijd aangeboden van het bedrijf waar hij net had verkocht. In een sjiek restaurant werd er à la carte gegeten op een wijze die hij tot dan toe enkel had mogen dromen. De mooi benige en knap ogende secretaresse was meegegaan. Met drie aan een relatief kleine tafel eten, was haast onmogelijk zonder met je benen tegen je tafelgenoot te komen. Hij voelde haar zachte benen doorheen zijn mooi gestreken broek. Het leidde hem enigszins af van het genot dat zijn tong en smaakpapillen streelde.
Het werd zelfs iets gênanter toen de aankoopdirecteur plots moest vertrekken. Zijn vrouw was aan het bevallen en hij moest direct naar het moederhuis. Toen ze hem het allerbeste hadden toegewenst en ook veel geluk met zijn nieuw kindje, hij wist nog niet of het een meisje of een jongen was, want hij wilde dat ook niet weten, liep hij heel roodoplopend in zijn gezicht, gehaast het restaurant uit. Hij had naar de ober nog geroepen dat hij het maar op de rekening van de zaak moest zetten en hij het achteraf wel zou komen regelen.
Daar zaten ze dan. Naar elkaar kijkend, verrast en helemaal beduusd door het plotse vertrek. Nu was er haast geen onderwerp meer om te praten. ze waren nog maar net het voorgerecht gepasseerd en er moest nog wel wat komen.
Hij zag de verlegen blik van zijn tafelgenote wel; het sierde haar dat ze ook in dit moment heel professioneel op haar plaats als secretaresse bleef. Zij wist weinig over het contract en over de afdeling waarin het product zou gebruikt worden. Zij praatte dan maar over de koetjes en kalfjes en over de drukte in het kantoor.
Hij vroeg haar of ze wist dat haar baas vader ging worden. Ze knikte van niet. Terwijl ze met een servet haar mondhoeken afveegde, en haar hap had ingeslikt, zei ze dat op het kantoor over zo'n zaken niet gepraat werd. Het privé-leven werd strikt gescheiden van het werk. Dit had ook zijn oorzaken. Want enkele jaren geleden was er een hele affaire geweest tussen de vorige aankoopdirecteur en zijn secretaresse. Een verhouding die zo passioneel was, dat iedereen dacht dat zij ook zijn echtgenote was. Het was pas bij een of andere internationale manifestatie in het bedrijf dat het ware beeld zichtbaar werd. Door een stomme opmerking van een of andere bediende was toen ook de bal aan het rollen gegaan, waardoor zowel de directeur als zijn secretaresse mochten vertrekken. Hierdoor was zij aan deze baan geraakt. En zij had er op toegezien dat de privé situatie nooit meer een item kon zijn op het kantoor.
Begrijpend had hij naar haar geknikt. Hij vroeg haar of ze zelf kinderen had. Ze keek hem zeer lief aan en vertelde hem dat ze nog maar net een heel moeilijke periode had kunnen afsluiten en ze blij was dat er nog geen kinderen waren. Ze had gekozen om deze job te doen en dat was een baan die veel meer uren vergde dan wat er in haar contract stond. Het was omdat haar baas dit wist, dat ze ook mee mocht naar zo'n etentje als nu.
Hij vertelde over zijn singel zijn en dat hij ook geen 'tijd' had om een normale relatie te behouden. Hij moest zoveel dingen doen om zijn target te halen, dat hij er een gezin niet meer bij kon nemen. Ze begrepen elkaar.
Hij voelde een spanning in zijn binnenste die hem haast wild maakte. De wijn die hij dronk, deed daar niet veel aan af, integendeel, hij voelde de opzwepende reactie die alcohol kan hebben op situaties als deze.
Aan de ogen te zien, voelde zij ook deze spanning die hij onderging en het gesprek dwaalde veel sneller af naar heel persoonlijke onderwerpen, zaken waar men normaal gezien niet op een eerste date met elkaar over spreekt.
Haar zin voor humor werd ook steeds duidelijker. In fijne lijntjes, kon zij heel grappig en vooral gevat uit de hoek komen. Het was haar intelligentie die hem deed vallen in een net van gevoelens die hij liever voor zichzelf hield. Het wachten op het dessert was lang. Ondertussen voelde hij wel dat de toevallige aanraking onder tafel een constante was geworden. Haar knie drukte stilletjes tegen de zijne. Was dit een signaal dat zij meer wou dan enkel een etentje met een persoon die vrij was op de markt van de singles.
Het maakte hem een beetje verward. Hij wou haar niet voor een one night stand plukken uit de rij wachtenden op een date, maar hij wou haar ook niet direct kwijt.
Het gesprek dat kabbelde tussen banale en zeer strikt persoonlijke onderwerpen werd meer en meer afgeleid naar het onderwerp dat ook in de boekskes de ondertoon vormt. Seks en hoe je je erbij voelt was het onderwerp geworden. Een verlegen blos maakte haar alleen maar mooier.
Hij wou haar niet kwetsen Het zou zo goedkoop zijn geweest om in deze situatie van verwarring haar mee te nemen naar een of ander hotel, of zelfs zijn appartement, want hij woonde niet zo ver van het restaurant. Maar, hij besefte ook dat het respect, voor haar als mens met gevoelens, met zo'n ene wip plots veel moeilijker kon worden. Waardoor haar zelfbeeld er ook niet beter op zou worden. Anderzijds was de verleiding groot om de druk, die hij gewaar werd, zijn gang te laten gaan, zodat de lust tot bevrediging ook zijneigen weg kon gaan. Ze waren toch geen pubers meer en als ze dit wenste, dan was zij ook verantwoordelijk voor haar eigen daden.
Een tweesnijdend zwaard dat hem bezig hield terwijl het gesprek steeds meer indringender werd
feedback van andere lezers- Gaya
Ben benieuwd hoe welke wending het verhaal gaat krijgen.
Gr.
ivo: bedankt Gaya ... - Theo_Roosen
Gaat, me dunkt, spannend worden. Gaat ie, gaat ie niet ? Ben benieuwd. In elk geval, boeiend geschreven.
Voor Roland langskomt, enkele correcties ? Mag dat ivo ?
- grote problemen;
- verzliverd = verzilverd ( doe ik om de twee woorden door te snel te typen ).
- jonge => jongen
- hij vroeg => Hij vroeg
En hier twijfel ik over : maar gebruikt men nu niet eerder het woordje "materniteit" ipv "moederhuis" ? Ik weet het hoor ! Ik ben ook al bompa en toen we jonger waren was het woordje "moederhuis" gebruikelijk. Maar nu ? Alhoewel, je doet ermee wat je wil hé ivo. Het woordje "moederhuis" komt in elk geval voor in het Groene Boekje. Het gebruik ervan is dus niet onjuist( ben het even gaan opzoeken ).
Sorry voor de opmerkingen ivo. Is niet mijn gewoonte.
Groetjes,
Theo
-
ivo: bedankt Thro ik verbeter direct en ook merci voor je waardering - Henny
Je bouwt de spanning heel goed op. Dit gaat een heel mooi verhaal worden, dat weet ik zeker.
e nover de afdeling. De n even een duwtje naar links geven.
Dee spanning. Even de z er tussen proppen. ;)
Ik ga naar het volgende deel
ivo: Bedankt Henny voor uw lovende commentaar. - aquaangel
IK vind dit super, misschien voor mij wel meest aansprekende wat je schreef..........of ik moet al het vorige weer eens herlezen ;)
ga zo door!
kus aqua
ivo: Bedankt Aqua, als jij dit zegt is dit voor mij een hele eer.
Vergis je niet het plot is verrassend ...
ik neem met genoegen uw kusje aan en geef u een handkus terug, zoals het een heer betaamt - feniks
Knap een richtpunt gegeven aan de lezer om dan stilaan op te bouwen naar wat vermoedelijk een climax zal worden (al dan niet letterlijk ;))
Effe de tikfoutjes die Henny aangeeft nog wegwerken...
ivo: eens bekijken, niet direct gezien, dank je wel voor je commentaar en waardering. - Ghislaine
Mooi.
ivo: bedankt Ghislaine voor uw waardering - muis
Hoe doe je dat Ivo, Zo'n prachtig begin van een openbloeiende romance zo zacht te omschrijven zonder melig te worden?
Ik heb er van genoten.
ivo: tja gewoon observeren en vooral invoelen denk ik ... ik weet het zelf ook niet .. bedankt voor uw reactie en uw waardering - SabineLuypaert
heel benieuwd naar het vervolg (dat er al staat zag ik mar tzal niet voor nu zijn)
ivo: bedankt Sabine voor uw reactie en waardering ...
Hoedt u voor de anti-climax - vlinderke
graag gelezen ivo. ik ga snel naar de volgende.
ivo: bedankt Vlinderke ..
|
