Volg ons op facebook
|
< terug
Magere Steven (deel 1)
In een koninkrijk,
zeven maal zeven landen weg en toch vrij dichtbij,
lag een oude man te wachten, zijn ogen op het spiegelbeeld gericht.
Hij had zijn drie dochters laten roepen, het testament laten voorlezen.
Zijn naam was Fred, een doodgewone naam in het dorp waar hij leefde.
Langzaam liep zijn leven na al die tijd ten einde.
Maar dit is onbelangrijk.
In de schamele hut naast zijn mooie hoeve woonde een jongeman, altijd monter,
altijd blij. Hoe arm hij ook was. Zijn naam? Steven, maar iedereen noemde hem
magere. Vond hij dat leuk? Nee niet echt. Maar ja, met magere mensen mag ook weleens gelachen worden hé. In dat welvarend dorpje woonden dus ook net als hier vooral zwaarder gebouwde mensen, en die mochten ook wel eens pret hebben. Vonden ze zelf toch, en echt erg vond hij het ook niet hoor, ze waren best wel aangenaam, daar in dat kleine dorp. Zeven maal zeven landen ver weg.
Nu dronk onze protagonist, Steven ( wij zullen de naam magere maar niet gebruiken)
wel eens graag een glas, en liefst zelfs twee. Aldus kwam hij op een zachte avond, net als degene
die daar buiten, wankelend terug van een afspanning genaamd "De Tempelier". Wiens toog en gezelschap in heel de streek ( en zelfs iets daarbuiten) bekend stond voor vermaak van 't allerhoogste niveau. Hij liep dus, lichtjes vooroverhellend, huiswaarts tot hij eensklaps een zacht gemurmel hoorde. Aandachtig stopte hij en luisterde heel even vooraleer hij, stomdronken als hij was,
op de trappen van het justitiepaleis in een diepe, warme slaap viel.
"Wakker worden" sprak een nare stem tegen hem! Zo vriendelijk hij kon draaide hij zich om. Vloekte een keer en richtte zich op, bedekte zijn ogen tegen het priemende zonlicht en zag dan voor hem iets heel raar. Een man, weliswaar heel klein, maar overduidelijk toch een man. Niet erg groot, zeer corpulent en vooral helemaal naakt. Dat laatste trof hem, want in zijn land, en de meeste andere voor zover hij wist, was dat toch wel iets speciaals.
"goeiedag" zei hij tegen de man.
"goeiedag" zei de man terug,
en vloog met zijn armen flapperend weg.
feedback van andere lezers- SabineLuypaert
zaaaaaaaaalig stukje, vooral hoe je de lezer onderbreekt om je gedacht te zeggen heb ik graag, ik voelde me meteen meer betrokken, net of het speelt zich af op een terrasje zo in een tetterend gezelschap hahaha
stormvonk: Dat was ook mijn betrachting. Ik hou zo van de stijl van die oude volkssprookjes, alsof je echt naar een verteller luistert - erinneke
Vloekte een keert - moet dit niet zonder 't'?
en vooral helemaal naakt. Vooral dat laatste - twee keer vooral in twee opeenvolgende zinnen is van het goede teveel
Verder is het grandioos, grappig en goed geschreven en wacht ik hongerig op het vervolg. de titel is subliem!!!
stormvonk: Weer eens bedankt voor je fb, ik ben het verhaal onlangs begonnen voor mijn dochtertje en ben het nu wat aan het neerschrijven - Ghislaine
Uitstekend + uitstekend.
stormvonk: bedankt hoor, mijn eerste verhaaltje hier :) - ivo
dit is prachtig stormvonk een verhaal om u tegen te zeggen
stormvonk: Bedankt hoor, Ivo - Mistaker
Graag gelezen! Ben benieuwd naar het vervolg.
Groet,
Greta
stormvonk: Dat is er al :) - Henny
Ik houd wel van sprookjes. Een vlot begin en ik lees verder.
stormvonk: Ok tot de volgende :)
|
